Έκκληση για την αφύπνιση της Ευρώπης απευθύνουν 40 Γάλλοι πολιτικοί, διανοούμενοι και ακτιβιστές. Στο άρθρο στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, που συνυπογράφουν μεταξύ άλλων ο πρώην ευρωβουλευτής των Πρασίνων, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο Σάντρο Γκότσι των Φιλελευθέρων της Renew Europe, συνάδελφοί τους από άλλες ευρωομάδες και καθηγητές της Σορβόνης, επισημαίνεται η ανάδυση μιας «νέας απρόσμενης αυτοκρατορίας» δυτικά της Ευρώπης, εκείνης του Ντόναλντ Τραμπ, που σχεδιάζει να ξανασχεδιάσει τον χάρτη του δυτικού ημισφαιρίου με τις βλέψεις του για τη Διώρυγα του Παναμά, τη Γροιλανδία και τον Καναδά και τη μετονομασία του Κόλπου του Μεξικού σε Κόλπο της Αμερικής.

«Ένα σημείο καμπής», όπως σημειώνουν, με τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ πέρα από τον απομονωτισμό να «ξεκινούν το πρώτο στάδιο της μετατροπής της ομοσπονδίας τους σε αυτοκρατορία».

Γάλλοι πολιτικοί: Kινδυνεύουμε να βυθιστούμε συλλογικά σε μια σκοτεινή εποχή

Όπως σημειώνουν οι Γάλλοι πολιτικοί και διανοούμενοι στο άρθρο τους στη Monde, τα ευρωπαϊκά κράτη θα συντριβούν αν παραμείνουν διχασμένα, ενώ αντίθετα ενωμένα μπορούν να υπερασπιστούν την ελευθερία, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία τους. Το διακύβευμα, όπως λένε, δεν είναι η βελτίωση της λειτουργίας της ΕΕ, η ενίσχυση της δημοκρατίας, η εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας και η διασφάλιση της ευημερίας στην Ευρώπη, αλλά η επιβίωσή της «απέναντι σε αυτοκρατορίες, των οποίων η προέλαση θα σταματήσει μόνο εάν ενωθούμε. Αν δεν πάρουμε το δρόμο προς την ένωση σήμερα, αν δεν πάρουμε το δρόμο προς την ομοσπονδιακή δημοκρατία σήμερα, κινδυνεύουμε να βυθιστούμε συλλογικά σε μια σκοτεινή εποχή, όπου νέες αυτοκρατορίες θα εκμεταλλεύονται τον διχασμό μας».

Και απευθυνόμενοι στους Ευρωπαίους ηγέτες και πολίτες καταλήγουν: «είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε τώρα, γιατί η διαδικασία ομοσπονδιοποίησης, ένωσης και οικοδόμησης μιας ευρωπαϊκής άμυνας, που είναι ο απόλυτος αποτρεπτικός μας παράγοντας ενάντια σε αυτές τις αυτοκρατορίες, θα πάρει αναγκαστικά χρόνο, που θα τον χρησιμοποιήσουν ειδάλλως οι αντίπαλοί μας για να προωθήσουν τα πιόνια τους σε βάρος μας.

Το μοντέλο που επικράτησε μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ή αυτό που ακολούθησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου είναι πλέον ξεπερασμένο. Η πραγματικότητα μας ωθεί να σκεφτούμε ότι δυστυχώς δεν είναι πλέον η ώρα για διεθνή συνεργασία αλλά για σχέσεις εξουσίας μεταξύ των δυνάμεων, και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει υπόψη της αυτή τη νέα γεωπολιτική κατάσταση. Οι εποχές αλλάζουν κι η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει τη λογική της. Πιασμένη σε μέγγενη ή θα είναι ενωμένη, ομοσπονδιακή ή θα πάψει να υφίσταται».