Ο Ντόναλντ Τραµπ, ρίχνοντας τη «βόµβα» για τη Γάζα και το σχέδιο να περάσει υπό αµερικανικό έλεγχο, προκειµένου να γίνει µια «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής», έχει µια πολύ συγκεκριµένη λογική πίσω του και δεδοµένα αποσκοπεί στο να επανακαθορίσει τον χάρτη της Μέσης Ανατολής.

Οπως ανέφεραν και την προηγούµενη εβδοµάδα τα «Π», σε σχέση µε το πλάνο του νέου Αµερικανού προέδρου, δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Αλλωστε, ο γαµπρός του Τραµπ (και µε ενεργό ρόλο στη Μέση Ανατολή κατά την πρώτη του θητεία), Τζάρεντ Κούσνερ, είχε µιλήσει για τον θύλακα ήδη από τον Μάρτιο του 2024 στον καθηγητή του Πανεπιστηµίου του Χάρβαρντ και πρόεδρο της Πρωτοβουλίας για τη Μέση Ανατολή, Τάρεκ Μασούντ. Τότε είχε κάνει λόγο για «πολύτιµη παραθαλάσσια ιδιοκτησία της Γάζας», ενώ είχε αναφερθεί στην ιδέα µεταφοράς των αµάχων από τη Λωρίδα στην έρηµο Νεγκέβ, που αποτελεί το 55% της επικράτειας του Ισραήλ, αλλά εκεί ζουν µόλις περί τους 630.000 κατοίκους (περίπου το 8% του πληθυσµού της χώρας). «Θα έστελνα τις µπουλντόζες εκεί», είχε πει χαρακτηριστικά ο Κούσνερ.

Τι αλλάζει τώρα; Κατά κύριο λόγο, το µέρος όπου θα µεταφέρονταν οι Παλαιστίνιοι, µε τον Αµερικανό πρόεδρο να καλεί χώρες όπως την Αίγυπτο και την Ιορδανία να φιλοξενήσουν τα περί τα 2 εκατοµµύρια Παλαιστινίους που θα εγκαταλείψουν τον θύλακα. Ο Τραµπ, άλλωστε, υποδέχθηκε την περασμένη εβδοµάδα (µία εβδοµάδα µετά τον Νετανιάχου) τον βασιλιά της Ιορδανίας, Αµπντουλάχ, που ανακοίνωσε τη µεταφορά 2.000 σοβαρά άρρωστων παιδιών από τον θύλακα στη χώρα.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στο πλάνο της Αιγύπτου για τη Γάζα, το οποίο και θα συζητηθεί τόσο µε τις ΗΠΑ όσο και µε τη Σαουδική Αραβία, µε τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου να επιτυγχάνει να βάλει τη Γάζα στο τραπέζι, παρά τις εκπεφρασµένες σφοδρές αντιδράσεις του αραβικού κόσµου.

*Διαβάστε ακόμα: Ο Τραμπ αλλάζει τον χάρτη στη Μέση Ανατολή και φέρνει πιο κοντά Ισραήλ-Σαουδική Αραβία - Στόχος η επόμενη φάση των "Συμφωνιών του Αβραάμ"

Τραμπ: Το real estate σχέδιο για τη Γάζα και το σχόλιο από το Τελ Αβίβ λίγες ημέρες μετά την ορκωμοσία του

Ο Τραµπ αποσκοπεί, σύµφωνα µε όσα έχει πει, να προβεί στην οικιστική ανάπτυξη µιας περιοχής όπου τώρα βρίσκονται 55 εκατοµµύρια τόνοι συντριµµιών και να την κάνει ουσιαστικά το επίκεντρο για να επιφέρει την «ειρήνη» και τη «σταθερότητα» στη Μέση Ανατολή. Ο κυριότερος λόγος για να πάρει η Αµερική τα ηνία και να φέρει σε πέρας ένα νέο σχέδιο real estate (τοµέας για τον οποίο ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου φηµίζεται) για µια περιοχή παραγωγό «πλούτου» και «ευηµερίας» έχει να κάνει µε το ότι την πρωτοβουλία δεν την αναλαµβάνει το Ισραήλ, που ex officio θα αντιµετωπιζόταν πολύ πιο αρνητικά από τις χώρες στη Μέση Ανατολή. Οπως το είπε στην Κνεσέτ ο υπουργός Στρατιωτικών Υποθέσεων, Ρον Ντέρµερ, δύο ηµέρες µετά την ορκωµοσία του Τραµπ, «πρέπει να ενταχθούν οι ΗΠΑ και οι άλλες περιφερειακές δυνάµεις» στη µεταπολεµική διακυβέρνηση της Γάζας.

Εφόσον, όµως, της όποιας προσπάθειας προΐσταται ο Τραµπ, ερειδόµενος και στους στρατηγικούς δεσµούς που έχει αναπτύξει µε την Ιορδανία (η οποία λαµβάνει πάνω από 1 δισ. δολάρια σε αναπτυξιακή βοήθεια, µεταξύ άλλων), την Αίγυπτο (λαµβάνει 1,3 δισ. δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια, ενώ τον ∆εκέµβριο εγκρίθηκε η πώληση εξοπλισµών ύψους 5 δισ. δολαρίων από τις ΗΠΑ), αλλά και τα κράτη του Κόλπου, που έχουν ήδη ενταχθεί και στη Συµφωνία του Αβραάµ. Ηδη, πρόθυµος εταίρος για την επόµενη ηµέρα στη Λωρίδα της Γάζας είναι τα Ηνωµένα Αραβικά Εµιράτα, που έκλεισαν συµφωνία µε το Ισραήλ να µετέχουν στη διακυβέρνηση του θύλακα, µε την προϋπόθεση, βέβαια, να υπάρξει αντίστοιχη «πρόσκληση» από τους Παλαιστίνιους, σύµφωνα µε τα ισραηλινά ΜΜΕ.

Η Γάζα ως επενδυτικός προορισμός και η διάθεση των ΗΠΑ απέναντι στην επιστροφή στο status quo

Το σχέδιο του Τραµπ επίσης για να καταστήσει τη Μέση Ανατολή εν συνόλω έναν επενδυτικό προορισµό, µε πυρήνα µια Γάζα που, βάσει του σχεδιασµού του Λευκού Οίκου, µπορεί να καταστεί ένα διεθνές χρηµατοπιστωτικό-εµπορικό κέντρο, προϋποθέτει τη διασφάλιση του Ισραήλ και την εξάλειψη των διληµµάτων ασφαλείας για την επιβίωσή του: έτσι, δεν γίνεται αποδεκτή µια επαναφορά στο status quo, µε τον θύλακα να ελέγχεται και πάλι από τη «Χαµάς», ενώ, ανοίγοντας το κάδρο, το ίδιο ισχύει και για τη «Χεζµπολάχ» στον Λίβανο, που πρόσφατα απέκτησε κυβέρνηση… made in USA (όπως έγραψε χαρακτηριστικά η «Deutsche Welle»), µε περιορισµένη επιρροή για την οργάνωση, αλλά και για τους Χούθι στην Υεµένη, που παραµένουν «αγκάθι» για τη διεθνή ναυσιπλοΐα.

Οπως το έθεσε ο απεσταλµένος του Τραµπ στη Μέση Ανατολή, Στιβ Γουίτκοφ, σε συνέντευξή του προ δύο εβδοµάδων στο Fox News: «Οι τράπεζες δεν χρειάζεται να αναλάβουν την ευθύνη για το αν οι Χούθι, η “Χεζµπολάχ” ή η “Χαµάς” πρόκειται να εκτοξεύσουν έναν πύραυλο και να καταστρέψουν ένα κέντρο δεδοµένων υπερ-κλίµακας».

Πώς μπορεί να συνδέονται Γάζα και Ιράν

Από τα παραπάνω καθίσταται αντιληπτό ότι Ουάσινγκτον και Τελ Αβίβ πιθανόν να µη νιώθουν δεσµευµένες από την εκεχειρία για τη Λωρίδα της Γάζας, καθώς αυτό που ζητείται είναι η ολοκλήρωση των δύο πρώτων φάσεων, µε την επιστροφή όλων των οµήρων, χωρίς να επεκτείνονται στα ζητήµατα του αύριο.

Τέλος, µια ενδιαφέρουσα λογική πίσω από τη σκέψη του Τραµπ για τη Γάζα ίσως σχετίζεται µε το Ιράν: Οπως το έθεσε ο συντάκτης επί των διεθνών του BBC, Jeremy Bowen, ο Τραµπ θέλει να κρατήσει ευχαριστηµένους τους ακροδεξιούς εταίρους του Νετανιάχου. Και αυτό γιατί επιδιώκει µια νέα «πυρηνική συµφωνία» µε την Τεχεράνη, κάτι που απέχει πόρρω από τον στρατηγικό στόχο του Ισραήλ αναφορικά µε τον µεγάλο του αντίπαλο στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, η Γάζα ενδεχοµένως θα µπορούσε να λειτουργήσει αντισταθµιστικά για τους «σκληρούς» εντός Ισραήλ, για να γίνει αποδεκτή αυτή η στόχευση του Αµερικανού προέδρου.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 15 Φεβρουαρίου