Τέμπη: "Δεν αποχαιρέτησα τη μαμά μου, παρέλαβα ένα κλειστό φέρετρο" - Τα σπαρακτικά λόγια γιου θύματος
Πώς περιγράφει την τραγική εκείνη μέρα
"Γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο;", ήταν το τελευταίο μήνυμα που είχε στείλει στη μητέρα του, που σκοτώθηκε στα Τέμπη, ο Θοδωρής Ελευθεριάδης
«Kοιμάμαι και ξυπνάω με μόνο σκοπό τη δικαίωση των ανθρώπων μας». Αυτά είναι τα λόγια στα οποία συμπυκνώνεται ο πόνος και η οργή συγγενούς θύματος των Τεμπών.
«Δύο χρόνια μετά είμαστε ακόμα στο σημείο μηδέν. Έχουμε κάνει μερικά βήματα αλλά ανά διαστήματα μας δίνουν μια κλωτσιά και μας ξαναπετάνε στο μηδέν», αναφέρει ειδικότερα ο Θοδωρής Ελευθεριάδης, μιλώντας στο MEGA, που έχασε τη μητέρα του στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d87b0t344rvt)
«Δεν είναι σαν να έχουν περάσει δύο χρόνια, εγώ ζω την πρώτη στιγμή που είδα τι έχει συμβεί και είναι σαν να έχει διασταλεί εκείνη στιγμή και εγώ να ζω μέσα σε αυτή για δύο χρόνια. Από εκείνη την ημέρα κοιμάμαι και ξυπνάω με μόνο σκοπό τη δικαίωση των ανθρώπων μας», τονίζει.
Τονίζει πως η μητέρα του είχε ταξιδέψει στην Αθήνα για να τον βρει και επέστρεφε με το τρένο το οποίο αποδείχθηκε μοιραίο. «Είχαμε μιλήσει με μερικά μηνύματα την ώρα του ταξιδιού», λέει ο Θοδωρής με εμφανή πόνο. «Γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο;», ήταν το τελευταίο μήνυμα που είχε στείλει στη μητέρα του.
«Δεν αποχαιρέτησα τη μαμά μου, κλειστό φέρετρο παρέλαβα», καταλήγει.
«Δύο χρόνια μετά είμαστε ακόμα στο σημείο μηδέν. Έχουμε κάνει μερικά βήματα αλλά ανά διαστήματα μας δίνουν μια κλωτσιά και μας ξαναπετάνε στο μηδέν», αναφέρει ειδικότερα ο Θοδωρής Ελευθεριάδης, μιλώντας στο MEGA, που έχασε τη μητέρα του στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
«Δεν είναι σαν να έχουν περάσει δύο χρόνια, εγώ ζω την πρώτη στιγμή που είδα τι έχει συμβεί και είναι σαν να έχει διασταλεί εκείνη στιγμή και εγώ να ζω μέσα σε αυτή για δύο χρόνια. Από εκείνη την ημέρα κοιμάμαι και ξυπνάω με μόνο σκοπό τη δικαίωση των ανθρώπων μας», τονίζει.
Συγγενής θύματος Τεμπών: "Δεν αποχαιρέτησα τη μαμά μου, κλειστό φέρετρο παρέλαβα"
«Δεν έχω προλάβει να θρηνήσω την μητέρα μου, έπρεπε αμέσως να σηκώσουμε τα μανίκια όλοι οι συγγενείς, ένας - ένας, και δεν νομίζω πως πρόλαβε κανείς να πενθήσει. Ζούμε δύο χρόνια με ανοιχτούς τάφους» προσθέτει.Τονίζει πως η μητέρα του είχε ταξιδέψει στην Αθήνα για να τον βρει και επέστρεφε με το τρένο το οποίο αποδείχθηκε μοιραίο. «Είχαμε μιλήσει με μερικά μηνύματα την ώρα του ταξιδιού», λέει ο Θοδωρής με εμφανή πόνο. «Γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο;», ήταν το τελευταίο μήνυμα που είχε στείλει στη μητέρα του.
«Δεν αποχαιρέτησα τη μαμά μου, κλειστό φέρετρο παρέλαβα», καταλήγει.
