Χάρβαρντ: Επιστήμονας υποστηρίζει ότι ένας μαθηματικός τύπος αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού
Ο Θεός... "μαθηματικός πολύ υψηλού επιπέδου"
Μπορεί πολλές φορές η επιστήμη να "συγκρούεται" με τη θρησκεία, ωστόσο ένας επιστήμονας του Χάρβαρντ ισχυρίζεται ότι μια εξίσωση αποδεικνύει στην πραγματικότητα ότι υπάρχει Θεός

Μπορεί πολλές φορές η επιστήμη να «συγκρούεται» με τη θρησκεία, ωστόσο ένας επιστήμονας του Χάρβαρντ ισχυρίζεται ότι μια εξίσωση αποδεικνύει στην πραγματικότητα ότι υπάρχει Θεός.
Ο λόγος για τον δρα Willie Soon, αστροφυσικό και αεροδιαστημικό μηχανικός, ο οποίος, μιλώντας πρόσφατα στο Tucker Carlson Network, ανέλυσε πώς η πρόβλεψη της αντιύλης, το 1928, υποδηλώνει ότι το σύμπαν είχε έναν σκόπιμο σχεδιασμό.
Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στο «επιχείρημα του τελικού συντονισμού», το οποίο υποδηλώνει ότι οι φυσικοί νόμοι και οι συνθήκες του σύμπαντος είναι ακριβώς κατάλληλες για την ύπαρξη ζωής και ότι είναι εξαιρετικά απίθανο αυτό να συνέβη τυχαία.
Ο δρ Σουν δήλωσε ότι υπάρχουν στιγμές στη φυσική ή τα μαθηματικά που δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό κόσμο, αλλά παρ' όλα αυτά αποδεικνύονται αληθινές, όπως η εξίσωση του καθηγητή του Κέιμπριτζ, Πολ Ντιράκ, που έσπασε τους γνωστούς νόμους της Φυσικής.
Ο Ντιράκ θεωρείται ο «πατέρας της αντιύλης», καθώς διαπίστωσε τυχαία την ύπαρξή της, πριν επιβεβαιωθεί πραγματικά το 1932. Ο Ντιράκ προσπαθούσε να λύσει το γιατί ορισμένα σωματίδια μπορούν να κινούνται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Οι επιστήμονες είχαν εξισώσεις για τα αργά κινούμενα ηλεκτρόνια, αλλά τα υποατομικά σωματίδια παρέμεναν ένα μυστήριο.
Ο καθηγητής συνδύασε την περίφημη εξίσωση E=mc του Άλμπερτ Αϊνστάιν με την εξίσωση του Σρέντινγκερ από την κβαντομηχανική. Η φόρμουλα του Αϊνστάιν διαπίστωσε ότι ένα αντικείμενο που έχει μάζα δεν μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός, ενώ η άλλη προβλέπει την πιθανότητα να βρεθεί ένα σωματίδιο σε μια συγκεκριμένη θέση σε μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Η αρχική λύση δεν λειτούργησε, έτσι ο Ντιράκ πρόσθεσε έναν επιπλέον τύπο ηλεκτρονίου με αρνητική ενέργεια. Το αποτέλεσμα μπέρδεψε την επιστημονική κοινότητα, προσθέτοντας ένα νέο μυστήριο, καθώς κανείς δεν ήξερε τι ήταν και ποιος ήταν ο σκοπός του. Αλλά το αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόνιο έκανε τη λύση τόσο απλή και κομψή που ο Ντιράκ ήξερε ότι ήταν αληθινή.
Ύστερα από σχεδόν 10 χρόνια, οι παρατηρήσεις των κοσμικών ακτίνων στην ανώτερη ατμόσφαιρα ανακάλυψαν τα πρώτα σωματίδια αντιύλης, επιβεβαιώνοντας την υπόθεση του Ντιράκ. Η ανακάλυψή του οδήγησε σε έναν νέο κλάδο της φυσικής, γνωστό ως κβαντική θεωρία πεδίου, η οποία συνδυάζει τη θεωρία πεδίου και την αρχή της σχετικότητας με τις ιδέες πίσω από την κβαντομηχανική.
Όπως ανέφερε σε δημοσιεύσεις του σε επιστημονικά περιοδικά «Φαίνεται να είναι ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της φύσης ότι οι θεμελιώδεις φυσικοί νόμοι περιγράφονται με όρους μαθηματικής θεωρίας μεγάλης ομορφιάς και δύναμης, που χρειάζονται αρκετά υψηλό επίπεδο μαθηματικών για να τους κατανοήσει κανείς».
Και πρόσθεσε: «Μπορεί να αναρωτηθείτε: Γιατί η φύση είναι δομημένη κατά μήκος αυτών των γραμμών; Μπορεί κανείς να απαντήσει μόνο ότι οι σημερινές μας γνώσεις φαίνεται να δείχνουν ότι η φύση είναι έτσι δομημένη. Πρέπει απλώς να το αποδεχτούμε. Θα μπορούσαμε ίσως να περιγράψουμε την κατάσταση λέγοντας ότι ο Θεός είναι μαθηματικός πολύ υψηλού επιπέδου και ότι χρησιμοποίησε πολύ προηγμένα μαθηματικά για την κατασκευή του σύμπαντος».
Υπήρξαν πολλοί ειδικοί που πιστεύουν ότι βρήκαν αποδείξεις του Θεού στο σύμπαν, όπως ο Ρίτσαρντ Σουίνμπερν και ο Ρόμπιν Κόλινς οι οποίοι θα δημιουργούσαν το επιχείρημα της τελειοποίησης. Οι “αποδείξεις” τους περιλάμβαναν την ισχύ της βαρύτητας, τον λόγο των μαζών των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων και την κοσμολογική σταθερά.
Αν η βαρύτητα ήταν απλώς ελαφρώς ασθενέστερη, οι γαλαξίες, τα αστέρια και οι πλανήτες δεν θα είχαν σχηματιστεί. Αν όμως ήταν ισχυρότερη, το σύμπαν θα μπορούσε να είχε καταρρεύσει σε μια μαύρη τρύπα.
Ο λόγος για τον δρα Willie Soon, αστροφυσικό και αεροδιαστημικό μηχανικός, ο οποίος, μιλώντας πρόσφατα στο Tucker Carlson Network, ανέλυσε πώς η πρόβλεψη της αντιύλης, το 1928, υποδηλώνει ότι το σύμπαν είχε έναν σκόπιμο σχεδιασμό.
Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στο «επιχείρημα του τελικού συντονισμού», το οποίο υποδηλώνει ότι οι φυσικοί νόμοι και οι συνθήκες του σύμπαντος είναι ακριβώς κατάλληλες για την ύπαρξη ζωής και ότι είναι εξαιρετικά απίθανο αυτό να συνέβη τυχαία.
Χάρβαρντ: Επιστήμονας υποστηρίζει ότι ένας μαθηματικός τύπος αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού
Η αντιύλη και η ύλη σχηματίστηκαν μαζί μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, αλλά υπάρχει λιγότερη αντιύλη στο σύμπαν. Η αντιύλη έχει το αντίθετο φορτίο από την ύλη, οπότε αν ήταν ίσες, θα αλληλοεξουδετερώνονταν. Η ασυμμετρία μεταξύ ύλης και αντιύλης στο σύμπαν ερμηνεύεται ως ένδειξη σκόπιμου σχεδιασμού.Ο δρ Σουν δήλωσε ότι υπάρχουν στιγμές στη φυσική ή τα μαθηματικά που δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό κόσμο, αλλά παρ' όλα αυτά αποδεικνύονται αληθινές, όπως η εξίσωση του καθηγητή του Κέιμπριτζ, Πολ Ντιράκ, που έσπασε τους γνωστούς νόμους της Φυσικής.
Ο Ντιράκ θεωρείται ο «πατέρας της αντιύλης», καθώς διαπίστωσε τυχαία την ύπαρξή της, πριν επιβεβαιωθεί πραγματικά το 1932. Ο Ντιράκ προσπαθούσε να λύσει το γιατί ορισμένα σωματίδια μπορούν να κινούνται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Οι επιστήμονες είχαν εξισώσεις για τα αργά κινούμενα ηλεκτρόνια, αλλά τα υποατομικά σωματίδια παρέμεναν ένα μυστήριο.
Ο καθηγητής συνδύασε την περίφημη εξίσωση E=mc του Άλμπερτ Αϊνστάιν με την εξίσωση του Σρέντινγκερ από την κβαντομηχανική. Η φόρμουλα του Αϊνστάιν διαπίστωσε ότι ένα αντικείμενο που έχει μάζα δεν μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός, ενώ η άλλη προβλέπει την πιθανότητα να βρεθεί ένα σωματίδιο σε μια συγκεκριμένη θέση σε μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Η αρχική λύση δεν λειτούργησε, έτσι ο Ντιράκ πρόσθεσε έναν επιπλέον τύπο ηλεκτρονίου με αρνητική ενέργεια. Το αποτέλεσμα μπέρδεψε την επιστημονική κοινότητα, προσθέτοντας ένα νέο μυστήριο, καθώς κανείς δεν ήξερε τι ήταν και ποιος ήταν ο σκοπός του. Αλλά το αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόνιο έκανε τη λύση τόσο απλή και κομψή που ο Ντιράκ ήξερε ότι ήταν αληθινή.
Ύστερα από σχεδόν 10 χρόνια, οι παρατηρήσεις των κοσμικών ακτίνων στην ανώτερη ατμόσφαιρα ανακάλυψαν τα πρώτα σωματίδια αντιύλης, επιβεβαιώνοντας την υπόθεση του Ντιράκ. Η ανακάλυψή του οδήγησε σε έναν νέο κλάδο της φυσικής, γνωστό ως κβαντική θεωρία πεδίου, η οποία συνδυάζει τη θεωρία πεδίου και την αρχή της σχετικότητας με τις ιδέες πίσω από την κβαντομηχανική.
Ο Θεός... "μαθηματικός πολύ υψηλού επιπέδου"
Το 1963, ο Ντιράκ περιέγραψε τον Θεό ως έναν μαθηματικό πολύ υψηλού επιπέδου.Όπως ανέφερε σε δημοσιεύσεις του σε επιστημονικά περιοδικά «Φαίνεται να είναι ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της φύσης ότι οι θεμελιώδεις φυσικοί νόμοι περιγράφονται με όρους μαθηματικής θεωρίας μεγάλης ομορφιάς και δύναμης, που χρειάζονται αρκετά υψηλό επίπεδο μαθηματικών για να τους κατανοήσει κανείς».
Και πρόσθεσε: «Μπορεί να αναρωτηθείτε: Γιατί η φύση είναι δομημένη κατά μήκος αυτών των γραμμών; Μπορεί κανείς να απαντήσει μόνο ότι οι σημερινές μας γνώσεις φαίνεται να δείχνουν ότι η φύση είναι έτσι δομημένη. Πρέπει απλώς να το αποδεχτούμε. Θα μπορούσαμε ίσως να περιγράψουμε την κατάσταση λέγοντας ότι ο Θεός είναι μαθηματικός πολύ υψηλού επιπέδου και ότι χρησιμοποίησε πολύ προηγμένα μαθηματικά για την κατασκευή του σύμπαντος».
Υπήρξαν πολλοί ειδικοί που πιστεύουν ότι βρήκαν αποδείξεις του Θεού στο σύμπαν, όπως ο Ρίτσαρντ Σουίνμπερν και ο Ρόμπιν Κόλινς οι οποίοι θα δημιουργούσαν το επιχείρημα της τελειοποίησης. Οι “αποδείξεις” τους περιλάμβαναν την ισχύ της βαρύτητας, τον λόγο των μαζών των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων και την κοσμολογική σταθερά.
Αν η βαρύτητα ήταν απλώς ελαφρώς ασθενέστερη, οι γαλαξίες, τα αστέρια και οι πλανήτες δεν θα είχαν σχηματιστεί. Αν όμως ήταν ισχυρότερη, το σύμπαν θα μπορούσε να είχε καταρρεύσει σε μια μαύρη τρύπα.