Πολιτικός σεισμός έφερε η καταδικαστική απόφαση της Μαρίν Λεπέν σχετικά με την υπόθεση υπεξαίρεσης κοινοτικών κονδυλίων ύψους 3 εκατ. ευρώ, με την ίδια να χαρακτηριζει την απόφαση «πολιτική», με στόχο να μην είναι υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2027, καθώς με την αποφαση του δικαστηρίου τής στερείται το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, για πέντε χρόνια. Εάν η έφεσή της αποτύχει, θα εκτίσει ποινή τεσσάρων ετών φυλάκισης, εκ των οποίων δύο σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Γαλλία: Τεταμένο το πολιτικό σκηνικό μετά την καταδίκη της Λεπέν

Και μπορεί η απόφαση να μην αποτέλεσε έκπληξη, μιας και το ακροδεξιό κόμμα της, Εθνικός Συναγερμός (RN) είχε επίγνωση του αυξημένου κινδύνου καταδίκης της, ωστόσο αρνήθηκε να εξετάσει σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο, με αποτέλεσμα η απόφαση της 31ης Μαρτίου 2025 να αποτελεί σοβαρό πλήγμα τόσο για τη γαλλική Ακροδεξιά όσο και για το ίδιο το κόμμα, καθώς δε φαίνεται να υπάρχει ξεκάθαρος διάδοχος για να αναλάβει τον ρόλο της υποψήφιας προέδρου. Παρά το γεγονός ότι ο Ζορντάν Μπαρντελά, ευρωβουλευτής της κόμματος θεωρείται φυσικός της διάδοχος, η έλλειψη πολιτικής εμπειρίας του αποτελεί σημαντικό εμπόδιο. Αξίζει να σημειωθεό ότι στις επόεμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, θα είναι μόλις 31 ετών, κάτι που τον καθιστά πολιτικά άγουρο για μια προεδρική υποψηφιότητα.

Δηλώνει αθώα και κάνει λόγο για "πολιτικά κίνητρα"

Η Μαρί Λεπέν δηλώνει αθώα από την πρώτη στιγμή και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενε αυτή την κατάληξη. Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε γαλλικό κανάλι, αντέδρασε για πρώτη φορά δημοσίως μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης δηλώνοντας ότι η απόφαση είχε πολιτικά κίνητρα για να αποδυναμωθεί η πολιτική της θέση, την ώρα που η δημοτικότητά της είναι πάρα πολύ υψηλή.

Έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα ασκήσει έφεση, ωστόσο οι πιθανότητες ανατροπής της απόφασης είναι περιορισμένες. Αυτό συμβαίνει, γιατί ακόμα και αν εκδικαστεί η έφεση στις αρχές του 2026, πιθανότατα δε θα μειωθεί ο χρόνος για τον οποίο ουσιαστικά απαγορεύεται να συμμετέχει στο εκλέγεσθαι, οπότε θα είναι δύσκολη και η προεκλογική εκστρατεία μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2027. Η γαλλική Ακροδεξιά χάνει τη «φυσική» της υποψήφια για την προεδρία, σχολιάζει η εφημερίδα "Le Monde". Υπενθυμίζεται ότι η Μαρίν Λεπέν ήταν υποψήφια στις εκλογές του 2012, του 2017 και του 2022, φτάνοντας δύο φορές στον δεύτερο γύρο για να χάσει τελικά από τον Εμανουέλ Μακρόν.

Αυτός που θα μπορούσε θεωρητικά να επωφεληθεί από την καταδίκη της είναι ο Ζαν Λικ Μελανσόν, ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας (LFI), ο οποίος δεν έχει κρύψει διαχρονικά τις προεδρικές του φιλοδοξίες. Ο 72χρονος πολιτικός συμμετέχει στον τετρακομματικό συνασπισμό της Αριστεράς, Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), που σχηματίστηκε για να εμποδίσει τη Λεπέν στις βουλευτικές εκλογές του 2024, παρολ' αυτά, ο πραγματικός του στόχος είναι η προεδρία. Υπάρχει μια γενικότερη αναδιαμόρφωση στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό και ως εκ τούτου, είναι αβέβαιο ποιος θα μπορούσε να σταθεί απέναντί του ως κεντρώος ή κεντροδεξιός αντίπαλος. Η αποχώρηση του Εμανουέλ Μακρόν, που δεν έχει δικαίωμα τρίτης θητείας, αφήνει ανοιχτό το ερώτημα για την επόμενη ηγεσία της κεντρώας Αναγέννησης.


Το δίλημμα της Λεπέν

Έχοντας να διαχειριστεί την καταδικαστική απόφαση σε βάρος της, η Μαρίν Λεπέν είναι μπροστά σε ένα κρίσιμο δίλημμα: θα αποδεχθεί σιωπηλά την απόφαση ή θα επιλέξει μια επιθετική αντίδραση που θα αναστατώσει το πολιτικό σκηνικό; Όποια κι αν είναι η απόφασή της θα έχει καθοριστική επίδραση στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας όπως, σημειώνει το Politico.

Μία επιλογή της είναι να κάνει πίσω και να αφήσει τον προστατευόμενό της, Ζορντάν Μπαρντελά, να βγει μπροστά και να διεκδικήσει την προεδρία, αν και μια τέτοια κίνηση ενδέχεται να μειώσει τις πιθανότητες νίκης του κόμματός της (RN). Από την άλλη, θα μπορούσε να επιλέξει τη σκληρή αντιπαράθεση, καταγγέλλοντας το γαλλικό δικαστικό σύστημα και ταυτόχρονα επιχειρώντας να ρίξει την κυβέρνηση, μια αποφαση που ίσως εξοργίσει τους Γάλλους ψηφοφόρους και πλήξει το ίδιο της το κόμμα.


Χάος στην πολιτική ζωή της χώρας

Προς το παρόν η  Λεπέν παραμένει μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και δημοφιλείς προσωπικότητες της γαλλικής πολιτικής, ενώ το κόμμα της διαθέτει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη και κατέλαβε την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές του 2024. Η Λεπεν μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ντόναλντ Τραμπ, παρουσιάζοντας την καταδίκη της ως πολιτική δίωξη από την Αριστερά, ώστε να συσπειρώσει τη βάση της.


Ο ρόλος του Μπαρντελά

Ο Ζορντάν Μπαρντελά, που θεωρείται διάδοχος της Λεπέν, σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα "Χ" χαρακτήρισε την καταδίκη της «εκτέλεση της δημοκρατίας». Ωστόσο, πολλοί αμφιβάλλουν για την ικανότητά του να ενώσει το κόμμα και να σταθεί απέναντι σε παραδοσιακούς δεξιούς υποψηφίους όπως ο υπουργός Εσωτερικών Μπρινό Ρεταγιό και ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών, Ερίκ Σιοτί.

Παρότι οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Μπαρντελά συγκεντρώνει ποσοστά παρόμοια με εκείνα της Λεπέν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2027, υστερεί έναντι των κεντρώων υποψηφίων σε έναν πιθανό δεύτερο γύρο. Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται συνεχής άνοδος της Λεπέν, ενώ την ίδια στιγμή, οι πολιτικοί της αντίπαλοι ενώνουν δυνάμεις για να την κρατήσουν εκτός εξουσίας. Πάντως, όπως αναφέρει το Politico, το μόνο σίγουρο είναι ότι ούτε ο Μακρόν ούτε η Λεπέν θα είναι υποψήφιοι στις εκλογές του 2027, καταλήγει το Politico.


Αναζωπύρωση της ακροδεξιάς σε Γαλλία και Ευρώπη;

Υπάρχουν φόβοι ότι η καταδίκη της Λεπέν θα αναζωπυρώσει την ακροδεξιά σε Γαλλία και Ευρώπη, καθώς όσο περισσότερο πλασάρεται ως διωκόμενη, τόσο περισσότερο φανατίζει, τόσο το κοινό της συσπειρώνεται. Και μπορεί η απουσία της από την πολιτική σκηνή θεωτηρικά, να αποδυναμώσει τον Εθνικό Συναγερμό και το κόμμα μπορεί να δυσκολευτεί να διατηρήσει την επιρροή του σε εθνικό επίπεδο και σε ολόκληρη την Ευρώπη, ωστόσο, δεδομένης της ανόδου της ακροδεξιάς σε κυβερνητικούς συνασπισμούς σε όλη την Γηραιά ήπειρο, η καταδίκη της Λεπέν μπορεί εξίσου να συσπειρώσει τους υποστηρικτές της, πολώνοντας περαιτέρω την ΕΕ. Προς το παρόν, οι ακροδεξιοί ηγέτες της Ευρώπης εκφράζουν την ισχυρή υποστήριξη προς τη Λεπέν, πλαισιώνοντας τη δικαστική ετυμηγορία ως «μια πολιτικά υποκινούμενη επίθεση κατά των εθνικιστικών κινημάτων».