Ο πατέρας της κουβανικής επανάστασης Φιδέλ Κάστρο απεβίωσε την Παρασκευή στις 22:29 σε ηλικία 90 ετών, όπως ανακοίνωσε μέσω διαγγέλματος ο πρόεδρος της Κούβας και αδελφός του, Ραούλ Κάστρο.

"Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 το βράδυ", είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.

"Σύμφωνα με την επιθυμία που είχε εκφράσει ο σύντροφος Φιδέλ, η σορός του θα αποτεφρωθεί τις πρώτες ώρες του Σαββάτου", ανακοίνωσε ο κουβανός πρόεδρος.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί στις 4 Δεκεμβρίου στο Σαντιάγο ντε Κούβα (νότια), ανακοίνωσαν σήμερα οι αρχές. Στη διάρκεια της ερχόμενης εβδομάδας, όπου θα γίνονται διάφορες εκδηλώσεις στην Κούβα προς τιμήν του αποθανόντος ηγέτη, μια πομπή με τις στάχτες του Κάστρο θα διασχίσει τη χώρα για τέσσερις ημέρες.

Το συμβούλιο του Κράτους κήρυξε σε λακωνικό ανακοινωθέν που εξέδωσε "εθνικό πένθος εννέα ημερών" από το Σάββατο (σήμερα) έως την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου. Στη διάρκειά του θα διακοπούν "όλες οι δραστηριότητες και τα δημόσια θεάματα" διευκρινίζει το ανώτατο όργανο της κουβανικής κυβέρνησης.

 

Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν στην ηγεσία της Κούβας για σχεσόν μισό αιώνα, προτού τον διαδεχθεί το 2008 ο αδελφός του Ραούλ. Από τότε αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας. Ωστόσο, τον Απρίλιο του 2016 έκανε μία μεγάλη πολιτική ομιλία, η οποία είχε χαρακτήρα πολιτικού αποχαιρετισμού.

«Αυτή θα μπορούσε να είναι μια από τις τελευταίες φορές που μιλώ από αυτήν την αίθουσα. Ψήφισα όλους τους υποψήφιους που προτάθηκαν από το συνέδριο και είμαι ευγνώμων για την πρόσκληση και την τιμή που μου κάνετε όλοι σας, να με ακούτε. Τους συγχαίρω όλους, όμως πρωτίστως τον σύντροφο Ραούλ Κάστρο για τις μεγάλες του προσπάθειες», υπογράμμισε ο Φιντέλ Κάστρο, στην αρχή της ομιλίας του. «Σύντομα θα είμαι 90 χρονών», είπε ο Κάστρο. «Για όλους έρχεται η ώρα μας, αλλά οι ιδέες των Κουβανών Κομμουνιστών θα παραμείνουν ως απόδειξη σε αυτόν τον πλανήτη ότι αν λειτουργήσουν με θέρμη και αξιοπρέπεια, μπορούμε να πράξουμε τα υλικά και τα πολιτιστικά αγαθά που χρειάζονται οι άνθρωποι. Και πρέπει να πολεμήσουμε χωρίς ανακωχή για την απόκτησή τους», υπογράμμισε ο ιστορικός ηγέτης του νησιού της Επανάστασης.

Το 2011 εγκατάλειψε και τις τελευταίες επίσημες αρμοδιότητές του, παραχωρώντας το αξίωμα του πρώτου γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (PCC) στον Ραούλ, ο οποίος ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του κόμματος από την ίδρυσή του το 1965.

Ο τέως πρόεδρος της Κούβας είχε εξαφανιστεί εντελώς από τις κουβανικές τηλεοράσεις μεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Απριλίου 2015, κάτι που είχε τροφοδοτήσει πολλές φήμες για την κατάσταση της υγείας του.Όμως εδώ και ενάμισι χρόνο, αν και οι μετακινήσεις του παρέμεναν περιορισμένες, είχε ξαναρχίσει να δημοσιεύει τις «σκέψεις» του και είχε ξαναρχίσει να δέχεται στην κατοικία του προσωπικότητες και ηγέτες από το εξωτερικό.

Ο θάνατός του, δύο χρόνια μετά την ιστορική ανακοίνωση της προσέγγισης ανάμεσα στην Κούβα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, έρχεται να κλείσει οριστικά τη σελίδα του Ψυχρού Πολέμου που οδήγησε τον κόσμο στο χείλος της πυρηνικής σύγκρουσης στη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων τον Οκτώβριο του 1962.

H ζωή του

Ο Φιντέλ Κάστρο γεννήθηκε στην Κούβα στις 13 Αυγούστου του 1926. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας.

Δικηγορεί στην Αβάνα και από το 1953 εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα.

Ο Φιδέλ Κάστρο, που πέθανε την Παρασκευή το βράδυ σε ηλικία 90 ετών, κυβέρνησε την Κούβα με σιδηρά πυγμή σχεδόν για μισό αιώνα αψηφώντας 11 αμερικανούς προέδρους, αν και παρέδωσε την εξουσία στον νεότερο αδελφό του Ραούλ το 2006.

Σύμβολο των ελπίδων του Τρίτου Κόσμου και των απελευθερωτικών κινημάτων στην αρχή της επανάστασής του το 1959, ο "Barbudo" (γενειοφόρος) με την πράσινη στρατιωτική στολή στο χρώμα της ελιάς μετατράπηκε ωστόσο σιγά σιγά σε έναν αυταρχικό και δογματικό ηγέτη, αρνούμενος κάθε φιλελευθερποίηση και εμποδίζοντας κάθε αντιπολίτευση.

Γιος ενός γαιοκτήμονα ισπανικής καταγωγής, ο Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1926 στην πόλη Μπιράν της επαρχίας Οριέντε (ανατολικά). Φοίτησε σε σχολείο των Ιησουιτών και έλαβε το πτυχίο της Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Αβάνας.

Μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Φουλχένσιο Μπατίστα το 1952, οργανώνει τον ένοπλο αγώνα μαζί με τον αδελφό του Ραούλ. Στις 26 Ιουλίου 1953, επιχειρεί να επιτεθεί στον στρατώνα Μονκάδα στο Σαντιάγο ντε Κούβα (ανατολικά) αλλά αποτυγχάνει. Συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών. Αμνηστεύεται και αποφυλακίζεται δύο χρόνια αργότερα.

Εξόριστος στο Μεξικό, αποβιβάζεται μαζί με 81 άνδρες --μεταξύ των οποίων ο Ερνέστο "Τσε" Γκεβάρα-- τον Δεκέμβριο του 1959 στη νότια ακτή της χώρας. Η αποστολή αποδεκατίζεται. Καταφεύγει με μια χούφτα αντάρτες στους λόφους της Σιέρα Μαέστρα, καταφέρνει να αναδιοργανωθεί και να πάρει τον έλεγχο ενός τμήματος της επαρχίας Οριέντε.

Τον Αύγουστο του 1958 ξεκινά μια μεγάλη επίθεση η οποία θα καταλήξει στην κατάρρευση του καθεστώτος του Μπατίστα την 1η Ιανουαρίου 1959. Στις 8 Ιανουαρίου, περιβαλλόμενος από τους "barbudos" του --τον αδελφό του Ραούλ, τον "Τσε" Γκεβάρα, τον χαρισματικό Καμίλο Σιενφουέγος-- ο Φιδέλ Κάστρο εισέρχεται θριαμβευτικά στην Αβάνα.

Πρωθυπουργός τον Φεβρουάριο του 1959, συγκεντρώνει σύντομα όλες τις εξουσίες προτού ιδρύσει το νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας το 1965, μοναδικό κόμμα μέχρι σήμερα. Παραχώρησε το αξίωμα του πρώτου γραμματέα του κόμματος στον αδελφό του Ραούλ τον Απρίλιο του 2011.

Το 1961 ανακηρύσσει "τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα" της επανάστασης κατά την απόπειρα εισβολής εξόριστων Κουβανών, που υποστηρίζονται από τη CIA, στον Κόλπο των Χοίρων.Οι Αμερικανοί, που εξακολουθούν μέχρι σήμερα να επιβάλλουν εμπάργκο στο νησί, δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι οδήγησε τον κόσμο το 1962 στο χείλος του πυρηνικού πολέμου, επιτρέποντας στους Σοβιετικούς να αναπτύξουν πυρηνικούς πυραύλους στην Κούβα σε απόσταση μικρότερη των 200 χλμ. από τις αμερικανικές ακτές.

 

Παρά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, που του στέρησε έναν οικονομικό υποστηρικτή και έναν απαράμιλλο σύμμαχο, κατάφερε να παραμείνει στην ηγεσία της χώρας του, συνεχίζοντας να σηκώνει κεφάλι στην Ουάσινγκτον και αρνούμενος κάθε χαλάρωση του καθεστώτος του.

Στις 31 Ιουλίου του 2006, αναγκάστηκε, έπειτα από σοβαρή εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε, να παραδώσει την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ, τον ακατάλυτο υπουργό Άμυνας και δεύτερο στην ιεραρχία του καθεστώτος, στην αρχή προσωρινά και στη συνέχεια οριστικά τον Φεβρουάριο του 2008.

 

1959-76: Εκλέγεται Πρωθυπουργός.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του "Partido Unido De La Revolucion Socialista" (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).
Από το 1965: Γραμμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.



ΒΡΑΒΕΙΑ
Βραβείο Λένιν (1961).

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ
1964: "Ten years of Revolution".
1968: " History will absolve me".
1987: "Fidel" (από κοινού με τον Φρέι Μπέτο).
1991: "How Far We Slaves Have Come: South Africa and Cuba in Today΄s World" (από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα).
2/8/2010: Παρουσιάζει σε επιλεγμένο ακροατήριο τα απομνημονεύματά του, με τον τίτλο "Στρατηγική Νίκη", για τη νίκη των ανταρτών εναντίον του κουβανικού στρατού, η οποία οδήγησε στην πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.