Η γυναίκα που συχνά αποκαλείται «η ισχυρότερη στον κόσμο», η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, προσβλέπει σε μια τέταρτη θητεία που θα επιδιώξει να εξασφαλίσει στις γενικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου.

Ακολουθούν πέντε καθοριστικοί σταθμοί στην πορεία της έτσι όπως τους κατέγραψε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP):

ΤΟ «ΚΟΡΙΤΣΙ» ΤΟΥ ΚΟΛ

Κόρη πάστορα, η Μέρκελ μεγάλωσε πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα και αναμείχθηκε στην πολιτική ενεργά το 1989, την χρονιά που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου.

Διετέλεσε για σύντομο χρονικό διάστημα αναπληρώτρια εκπρόσωπος της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Ανατολικής Γερμανίας προτού εκλεγεί το 1990 στο επανενωμένο γερμανικό κοινοβούλιο ως μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU).

Ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ την όρισε υπουργό Γυναικείων Υποθέσεων και Νεολαίας το 1991, αλλά της είχε δώσει το υποτιμητικό παρατσούκλι "das Madchen" (το κορίτσι), επειδή ήταν το νεότερο μέλος του υπουργικού του συμβουλίου.

Η Μέρκελ αναρριχήθηκε σταθερά στην ηγεσία της CDU και ο υποτιμητικός χαρακτηρισμός που χρησιμοποιούσε ο Κολ για το πρόσωπό της τελικά τον στοίχειωσε αφού το "κορίτσι" ήταν το μοναδικό πρόσωπο που είχε τα κότσια να τον καλέσει να παραιτηθεί όταν ενεπλάκη σε πολιτικό σκάνδαλο με τα "μαύρα ταμεία" του κόμματος.

Η Μέρκελ εξελέγη επικεφαλής του κόμματος το 2000 με πάνω από 95% των ψήφων.

Στις 22 Νοεμβρίου του 2005 έγινε η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της χώρας και έκτοτε κέρδισε δύο ακόμη εκλογικές μάχες.

Στις τελευταίες εκλογές το 2013 οδήγησε την CDU στο καλύτερο εκλογικό της αποτέλεσμα μετά την επανένωση της χώρας.



ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ; "ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"

Η Μέρκελ αιφνιδίασε την διεθνή κοινότητα όταν ανακοίνωσε μετά το πυρηνικό δυστύχημα στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας το 2011 λέγοντας ότι οι γερμανικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες θα κλείσουν μέχρι το 2022.

Η Γερμανία έχει επενδύσει πολύ στην ηλιακή και αιολική ενέργεια και στοχεύει να καλύπτει το 80% των αναγκών της με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από το 2050.

Η «ΚΥΡΙΑ ΟΧΙ»

Όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω της όταν το 2010 ενέσκηψε η κρίση χρέους στην Ελλάδα. Κατηγορήθηκε ότι είναι υπερβολικά αυστηρή καθώς μαζί με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υιοθέτησαν σκληρή στάση απέναντι στην Αθήνα.

Κάποιοι κύκλοι στην ΕΕ την χαρακτήρισαν «Κυρία Όχι», ωστόσο η Μέρκελ στήριξε στη συνέχεια τρία διεθνή πακέτα διάσωσης για την Αθήνα αξίας μεγαλύτερης των 300 δισ ευρώ αλλά με αντάλλαγμα τις σκληρότερες περικοπές στον προϋπολογισμό και τις μεγάλες αυξήσεις στους φόρους.


«ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ»

Η συνήθως επιφυλακτική Μέρκελ κέρδισε διεθνείς επαίνους με την τολμηρή της κίνηση να ανοίξει τα σύνορα της χώρας στους πρόσφυγες και μετανάστες στο απόγειο της μεταναστευτικής κρίσης το 2015, προσπαθώντας να πείσει την κοινή γνώμη της χώρας της με το μάντρα «Μπορούμε να το κάνουμε».

Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο--εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν--έχουν έκτοτε φθάσει στη Γερμανία, γεγονός που έχει προκαλέσει βαθιά πόλωση στη χώρα.

Παρότι έχει επανειλημμένως υπερασπιστεί την αμφιλεγόμενη απόφασή της, η Μέρκελ έχει έκτοτε δηλώσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ξανά τόσο μεγάλη εισροή προσφύγων.

ΤΑ ΕΒΑΛΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ

Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη στην αμερικανική προεδρία, η Μέρκελ έσπασε την παράδοση με το συγχαρητήριο μήνυμά της καθώς συνέδεσε την μελλοντική συνεργασία της χώρας της με την τήρηση των δημοκρατικών αξιών από τον νέο πρόεδρο.

Το ασυνήθιστο μήνυμα οδήγησε ορισμένους δημοσιογραφικούς οργανισμούς να υιοθετήσουν χαρακτηρισμούς όπως "η ηγέτις του νέου ελεύθερου κόσμου", κάτι το οποίο χλεύασε η ίδια λέγοντας ότι είναι "παράλογο" να θεωρείται πως μόνο ένας άνθρωπος και "σίγουρα όχι ένας γερμανός καγκελάριος", μπορεί να αντιμετωπίσει τα διεθνή προβλήματα.

Τα όρια της επιρροής της άλλωστε φάνηκαν στη διάρκεια της Συνόδου της Ομάδας των Είκοσι (G20) που φιλοξένησε τον περασμένο Ιούλιο η Γερμανία όταν οι παγκόσμιοι ηγέτες δεν κατάφεραν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους με τον Τραμπ αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και τον προστατευτισμό.

"Μέρκελ ή Μέρκελ;", οι Γερμανοί δεν φαίνεται να έχουν άλλη επιλογή

«Μέρκελ ή Μέρκελ, η Γερμανία έχει μόνο αυτή την επιλογή;»: το θέμα που επέλεξε γνωστή πολιτική εκπομπή του γερμανικού κρατικού τηλεοπτικού δικτύου ARD την προηγούμενη Κυριακή αντιπροσωπεύει την ατμόσφαιρα που επικρατεί στη χώρα ένα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές.

«Καμία επιθυμία για αλλαγή. Οι Γερμανοί τα πάνε πολύ καλά για να εκδηλωθεί μια πραγματική δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση» εκτιμά από την πλευρά της, σχεδόν με απογοήτευση, η συντηρητική, γερμανική εφημερίδα Die Welt.

Η Μέρκελ, που μέχρι τις 24 Σεπτεμβρίου θα έχει πραγματοποιήσει περιοδεία σε περίπου 50 πόλεις διεκδικώντας την τέταρτη της θητεία στην καγκελαρία, φαίνεται να έχει σχηματίσει την ίδια άποψη και γι’ αυτό, πιστή στη φήμη της, αποφεύγει να πάρει ρίσκα, αποφεύγει τις συγκεκριμένες υποσχέσεις και παρουσιάζεται ως αυτή που θα εγγυηθεί την παγκόσμια σταθερότητα απέναντι στις κρίσεις και τα εκλογικά σοκ που προκάλεσε το Brexit και η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ.

Αντίθετα επαναλαμβάνει ότι παρά τα 12 χρόνια που βρίσκεται στην καγκελαρία το κίνητρό της παραμένει η νίκη της, «η νίκη των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)».

Οι δημοσκοπήσεις την επιβεβαιώνουν. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του Μάρτιν Σουλτς, με 22-25% στην πρόθεση ψήφου, βρίσκονται 14 με 18 μονάδες πίσω από το CDU (38-40%).

Ποσοστά που μοιάζουν με αυτά του 2013.

Ωστόσο η Μέρκελ σκοπεύει «να πολεμήσω ως το τελευταίο λεπτό». Και η πρόσφατη δημοσκόπηση του ινστιτούτου Allensbach για την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine τη δικαιώνει: το 46% των ερωτηθέντων απάντησε ότι είναι αναποφάσιστοι, αύξηση επτά μονάδων σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2013.
Το SPD, που τώρα συμμετέχει με το CDU στον μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, επιθυμεί να κερδίσει τη νίκη στο νήμα. Για να πείσει τους ψηφοφόρους βασίζεται στη μάχη κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και στη χαρισματική προσωπικότητα του Μάρτιν Σουλτς, που χαρακτηρίζεται πιο ανθρώπινος από την καγκελάριο.

«Ο Μάρτιν Σουλτς έχει απήχηση στους ανθρώπους: μια ξεκάθαρη θέση, ξεκάθαρη γλώσσα, ξεκάθαρη πορεία», υπογραμμίζει ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD Τόμας Όπερμαν.

«Έχει ξεκινήσει η άνοδος, περισσότερο από το SPD θέλει (να συγκεντρώσει ποσοστό) μεγαλύτερο από 30% και με τον Σουλτς μπορούμε να το καταφέρουμε», τόνισε.

«Αντίθετα από τα όσα λέει η Μέρκελ, εξακολουθούν να υπάρχουν εναλλακτικές», δήλωσε ο ίδιος ο Σουλτς στη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στη Βρέμη την Τρίτη.
Πάντως οι Σοσιαλδημοκράτες αντιμετωπίζουν ένα δίλημμα: πώς μπορούν να διαφοροποιηθούν από μια καγκελάριο με την οποία συγκυβερνούν χωρίς παράλληλα να απαρνηθούν τις επιτυχίες της κυβέρνησης στον τομέα της οικονομίας;

Επιπλέον και σε άλλα αμφιλεγόμενα θέματα που ανέκυψαν στη διάρκεια της τελευταίας θητείας της Μέρκελ, το SPD δεν διαφοροποιήθηκε. Τάχθηκε υπέρ της υποδοχής περισσότερων από ένα εκατομμύριο προσφύγων από το 2015 και οι Σοσιαλδημοκράτες εμπλέκονται επίσης στο σκάνδαλο με τα παραποιημένα στοιχεία για τις εκπομπές ρύπων κάποιων πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων.

«Η Γερμανία πάει καλά όταν το SPD είναι στην κυβέρνηση (…), όμως η Γερμανία μπορεί να πάει ακόμη καλύτερα με έναν Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο», τονίζει ο Σουλτς, πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Σε αυτό το πλαίσιο οι αντίπαλοι της Γερμανίδας καγκελαρίου φαίνονται να έχουν παραδώσει τα όπλα, εκτός από τους λαϊκιστές του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).

Ακόμη όμως και η επικεφαλής του κόμματος Άλις Βάιντελ έχει παραδεχθεί ότι «βάσει των προβλέψεων, των δημοσκοπήσεων για τις βουλευτικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου, η Μέρκελ θα παραμείνει» στην εξουσία.

Μέχρι στιγμής τα ποσοστά των μικρότερων κομμάτων παραμένουν ο μεγάλος άγνωστος των εκλογών και ίσως αυτό καθορίσει την τελική σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης.
Ακόμη ένας μεγάλος συνασπισμός ή οι Φιλελεύθεροι Δημοκρατικοί (FDP) θα καταφέρουν να συμμαχήσουν με τη Μέρκελ; Οι Πράσινοι θα δελεαστούν να σχηματίσουν κυβέρνηση με το CDU; Και η διαφαινόμενη είσοδος του AfD στη Μπούντεσταγκ θα περιπλέξει τον σχηματισμό κυβέρνησης πλειοψηφίας;

Πηγή: AΜΠΕ