Με σχεδόν τις μισές ψήφους των μελών, 70 απ’ τις 135, η καταλανική Βουλή υπερψήφισε την απόσχισή της από την Ισπανία και την κήρυξη ανεξάρτητου κράτους. Την ίδια στιγμή, η ισπανική Γερουσία υπερψήφισε την ενεργοποίηση του άρθρου 155, το οποίο αίρει τη νομοθετική εξουσία της καταλανικής Βουλής, εξουδετερώνοντάς την, πράξη την οποία η Deutsche Welle παρομοίαζε προ ημερών με την «πυρηνική επιλογή».

Τα σημερινά ψηφίσματα στα δύο νομοθετικά σώματα αναμφίβολα κλιμακώνουν τη σύγκρουση που έχει πυροδοτήσει το αυτονομιστικό δημοψήφισμα της Καταλονίας, η συνταγματικότητα του οποίου αμφισβητείται από την κεντρική κυβέρνηση της Μαδρίτης, με την καταλανική πλευρά να αντιπροτείνει το δίκαιο της λαϊκής βούλησης.

Εν μέρει, η βεβιασμένη ψήφιση της αυτονομίας από την καταλανική Βουλή εκπορεύεται κι από τους σπασμωδικούς και επιθετικούς χειρισμούς της κυβέρνησης Ραχόι ενάντια στις αυτονομιστικές βλέψεις των Καταλανών. Από την αστυνομική βία κατά των ψηφοφόρων του δημοψηφίσματος, μέχρι την ενεργοποίηση του άρθρου 155, τη φυλάκιση πολιτικών στελεχών των αυτονομιστών και την παρέμβαση σχεδόν σύσσωμης της πολιτικής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας έχει αρκεστεί μέχρι τώρα σε επιθετικές κινήσεις και τελεσίγραφα, χωρίς να επιχειρεί ούτε στιγμή να εξαναγκάσει την άλλη πλευρά υπό τον Κάρλες Πουτζδεμόν να ανοίξει διαπραγματευτικό διάλογο.

Η ενεργοποίηση του άρθρου 155 συνιστά σε πολιτικό επίπεδο προέκταση της κατασταλτικής στρατηγικής του Ραχόι. Ιδίως απ’ τη στιγμή που η Καταλονία έχει προλάβει να ψηφίσει την ανεξαρτησία της, είναι πλέον αδύνατο να συγκρατηθούν οι κοινωνικές εντάσεις στην περιοχή.
Αντί να ακολουθήσει μία οδό που θα επισήμαινε ότι στην Ευρώπη ηγεμονεύει το δόγμα Μπαρόζο, που προβλέπει ότι όλες οι αυτονομήσεις και αποσχίσεις από κράτη, αποκλείουν εκ των προτέρων τα νεοσύστατα κράτη από τη συμμετοχή στην ΕΕ, επέλεξε την άγονη επίδειξη ισχύος. Ο δε ευρωπαϊκός προσανατολισμός που αποτελεί πάγια θέση των αυτονομιστών, δεν σημαίνει ότι οι παρεμβάσεις στήριξης στην κυβέρνηση Ραχόι ύστερα από τις πολιτικές επιλογές του, θα ξυπνήσουν το φιλοευρωπαϊκό αίσθημα των Καταλανών.

Στο δε συμβολικό και επικοινωνιακό επίπεδο, οι επιλογές του Μαριάνο Ραχόι είναι ακόμα χειρότερες, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς την υπερπροβολή της ισπανικής σημαίας στα μπαλκόνια και τις αντιδιαδηλώσεις των υπέρμαχων της ενιαίας Ισπανίας, που μετά την κατάργηση της Καταλανικής Βουλής, θα μοιάζουν ακόμα πιο απεχθείς ως κατακτητικά σύμβολα και λογικό θα είναι να τονώσουν ακόμα περισσότερο το σεπαρατιστικό φρόνημα των Καταλανών.