Ο Χέλμουτ Σμιτ, καγκελάριος της Γερμανίας τη δεκαετία του '70, πέθανε πριν από λίγα χρόνια (στο τέλος του 2015) και οι Γερμανοί έκτοτε έχουν τιμήσει την μνήμη του με διάφορους τρόπους. Ένας από τους πρόσφατους φόρους τιμής όμως αποδείχθηκε... αμφιλεγόμενος: Νόμισμα των δύο ευρώ στη μνήμη του, που θα έχει στην πίσω πλευρά την μορφή του Σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου, έχει κάνει τους Γερμανούς να σηκώνουν το φρύδι. 

Γιατί γελούν σκωπτικά πολλοί Γερμανοί με το νόμισμα; Επειδή λείπει αυτό που ήταν σήμα κατατεθέν από την εικόνα του Σμιτ.

Το τσιγάρο. Ο Σμιτ ήταν αρειμάνιος καπνιστής μέχρι σχεδόν το τέλος της ζωής του, στα 96 του χρόνια. 

Είναι σχεδόν αδύνατον να βρει κανείς φωτογραφίες του που να μην κρατά αναμμένο τσιγάρο (στην καλύτερη περίπτωση, θα καπνίζει πίπα). Σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και στην απεικόνιση που επιλέχθηκε για το νόμισμα των 2 ευρώ ο Σμιτ έχει το χέρι τεταμμένο σαν να κρατά ένα αόρατο τσιγάρο.  

Για τους κακοπροαίρετους, ήταν σαν κάποιος να έκανε κακό φωτομοντάζ στην εικόνα που χρησιμοποιήθηκε για το νόμισμα. Για τους καλοπροαίρετους, είναι συνειδητό «κλείσιμο του ματιού» στους Γερμανούς, που θα φανταστούν το τσιγάρο με το οποίο πάντα έβλεπαν τον Σμιτ αλλά στη σημερινή εποχή δεν είναι και το καλύτερο πρότυπο. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Χέλμουτ Σμιτ αψηφούσε μέχρι το τέλος όχι μόνο τις συμβουλές των γιατρών για το τσιγάρο αλλά και τα χρηστά ήθη των τελευταίων χρόνων: Ήταν ίσως ο μοναδικός στη Γερμανία που δεν δίσταζε, λίγα χρόνια πριν το θάνατό του, να ανάψει τσιγάρο ακόμη και σε τηλεοπτικά πλατώ (κανείς δεν τολμούσε να πει τίποτα στον τέως καγκελάριο). 

Χαρακτηριστικό του πώς αντιμετωπίζει η Γερμανία την ίσως «υπερβολική» πολιτική ορθότητα είναι σχόλιο της εφημερίδας Sueddeutsche: «Αυτό το νόμισμα πρέπει να δείχνουμε σε όποιον ρωτάει τι πάει στραβά με την σημερινή γερμανική πολιτική: Όποιος θέλει να τα αποκαταστήσει όλα» γράφει, εννοώντας εν προκειμένω την απόπειρα μεσοβέζικου συμβιβασμού μεταξύ της πραγματικής εικόνας του Σμιτ και των σημερινών προτύπων, «στο τέλος δεν κάνει τίποτα σωστά». 

Τα τελευταία 24ωρα πριν το θάνατό του, η οικογένεια του (96χρονου τότε) νοσηλευόμενου Σμιτ είχε ανακοινώσει πως ο τέως καγκελάριος είχε επιτέλους πάρει απόφαση να κόψει το τσιγάρο. 

Για τους Γερμανούς, κάθε πρώην καγκελάριος της σύγχρονης εποχής γίνεται, μετά την αποχώρησή του, περίπου «πρότυπο» και κάθε δημόσια αναφορά του έχει ιδιαίτερο βάρος - κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα περίεργο, αν σκεφτεί κανείς πως μεταπολεμικά η Γερμανία είχε όλους κι όλους (μετρώντας την Μέρκελ) μόλις 8 καγκελαρίους.