Το Μουσείο Τέχνης του Μάντσεστερ έχει στην κατοχή του αρκετούς πίνακες των βρετανών ζωγράφων του 19ου που συγκαταλέγονται στους λεγόμενους «προραφαηλίτες», μεταξύ των οποίων και ένα από τα γνωστότερα έργα του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ - τον πίνακα του 1896 «Ο Ύλας και οι Νύμφες». Ο πίνακας κρεμόταν στη μόνιμη έκθεση του μουσείου εδώ και δεκαετίες.

Μέχρι την Τετάρτη: Η επιμελήτρια Κλερ Γκάναγουεϊ κατέβασε τον πίνακα και στη θέση του άφησε μόνο ένα πλαίσιο στο οποίο οι επισκέπτες θα μπορούν να κολούν σελίδες με τη γνώμη τους για το εάν και πώς θα έπρεπε να εκτίθεται ο πίνακας και άλλοι «σαν αυτόν». 

Ο πίνακας απεικονίζει έναν νεαρό (τον Ύλα) σε όχθη λίμνης, ο οποίος «αποπλανάται» από γυμνές γυναικείες φιγούρες (τις Νύμφες). Στην κλασική μυθολογία, οι νύμφες παρασύρουν τον Ύλα με την «υπόσχεση» ηδονών αλλά ουσιαστικά με σκοπό να τον σκοτώσουν. 

Σήμερα, είναι σαφές γιατί το θέμα του πίνακα μπορεί να κριθεί φαλλοκρατικό: Η γυναικεία φιγούρα εμφανίζεται ως δόλια, με μόνο της σκοπό να βλάψει τον «αγνό άνδρα». 

Αυτό ακριβώς θέλησε να συζητήσει η επιμελήτρια, η οποία κάλεσε τους επισκέπτες να εκφράσουν τη θέση τους για το πώς θα έπρεπε σήμερα να εκτίθενται έργα τέχνης της βικτωριανής εποχής στα οποία οι γυναίκες συνήθως απεικονίζονται μόνο με δύο τρόπους: Είτε ως «σεμνές και άβουλες παρθένες» είτε ως «σατανικά θυληκά». 

Πέτυχε εν μέρει τον στόχο της, καθώς η κίνησή της έτυχε προσοχής σε ΜΜΕ ανά τον κόσμο. Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του Μουσείου πάντως διαφώνησε με την κίνηση, λέγοντας στο BBC πως «πρέπει μεν να συζητήσουμε το περιεχόμενο του πίνακα, αλλά όχι να τον κατεβάσουμε λογοκριτικά, αυτό είναι νέα μορφή φασισμού». 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πίνακες των προραφαηλιτών θεωρούνταν στην εποχή τους (την πουριτανική βικτωριανή Βρετανία) ένας «ασφαλής τρόπος» για «προκλητικές απεικονίσεις» -δηλαδή, γυμνά σώματα- επειδή τα μυθολογικά τους θέματα ήταν βολικό άλλοθι.