Η ιταλική κάλπη μπορεί να μην έβγαλε κυβέρνηση αλλά έβγαλε δύο νικητές και έναν μεγάλο ηττημένο: Το «αντισυστημικό» Κίνημα των Πέντε Αστέρων ήρθε πρώτο, η ξενοφοβική Λέγκα ήταν κυρίαρχη στο στρατόπεδο της Δεξιάς (το οποίο αθροιστικά έχει τις περισσότερες, αλλά και πάλι ανεπαρκείς για αυτοδυναμία, έδρες) -αντιθέτως, το μέχρι πρότινος κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα (PD) υπέστη πανωλεθρία.

Πέντε ημέρες όμως μετά την κάλπη, το ηττημένο (και ακέφαλο, μετά την παραίτηση Ρέντσι) PD είναι η πιο... ποθητή «νύφη» στη Ρώμη.

Διαβάστε επίσης:
Τα σενάρια για την Ιταλία: Οι αριθμοί βγαίνουν αλλά η εξίσωση είναι άλυτη

Αρχικά, ο αρχηγός του M5S Λουίτζι ντι Μάιο είχε ανοίξει μερικά από τα χαρτιά του και είχε στραφεί πρωτίστως στο PD για κυβερνητική συνεργασία. 

Ακολούθησε ένα περίεργο τσουνάμι αντιδράσεων από το PD, στο οποίο τα ηγετικά του στελέχη διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους πως δεν θα συνεργαστούν με τους «Πεντάστερους» -περίεργο τσουνάμι, επειδή δεν ακούστηκαν δημόσια πολλές φωνές από τους Δημοκρατικούς που να δέχονταν την πρόταση ντι Μάιο για συνομιλίες (άρα, μπορεί να υποθέτει κανείς από την ηχηρότητα των δημόσιων αντιδράσεων, ότι στο εσωτερικό του κόμματος αρκετοί το σκέφτονται). 

Την Παρασκευή ήρθε και η δεύτερη κρούση: Ο αρχηγός της ξενοφοβικής Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, που συνεχίζει επισήμως να απορρίπτει συνασπισμό (και περιορίζεται σε «συνεργασίες»), έκανε άνοιγμα την Παρασκευή στο δημοκρατικό Κόμμα. 

«Ελπίζω πως θα είναι διαθέσιμοι ώστε να βρεθεί διέξοδος για τη χώρα, παραβλέποντας ποιος θα αναδειχθεί στις εσωκομματικές τους διαδικασίες [για την ηγεσία]»  ανέφερε ο Σαλβίνι. 

Η απάντηση από το PD ήταν άμεση -και αρνητική. «Η Λέγκα να μην κρύβεται πίσω από προφάσεις και να κυβερνήσει με όποιον έχει το δικό της πρόγραμμα και το δικό της ύφος» απάντησε ο υψηλόβαθμος βουλευτής του PD Ετόρε Ροζάτο. 

Σε αντίθεση με τα κατηγορηματικά «όχι» στα Πέντε Αστέρια, αυτή η άρνηση φαίνεται, αρχικά, να την συμμερίζεται μεγάλο μέρος και της κορυφής και των κοινοβουλευτικών του PD (και φυσικά και της βάσης του). 

Το γιατί τα Πέντε Αστέρια και η Λέγκα φλερτάρουν με το PD δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη: Αν η Ρώμη σχηματίσει κυβέρνηση στη βάση αυστηρά κομματικών συνασπισμών (και όχι «σπάζοντας» τις κοινοβουλευτικές ομάδες) τα μοναδικά δύο μαθηματικά σενάρια που φαίνονταν λιγότερο απίθανα είναι είτε ο συνασπισμός M5S και PD είτε Λέγκας (και ευρύτερα της κεντροδεξιάς, που πλέον δεν υπάρχει χωρίς τη Λέγκα) με το PD. 

Το τρίτο και τελευταίο εναλλακτικό σενάριο, αν στη Ρώμη δεν σπάσουν τα κομματικά μπλοκ Βουλής και Γερουσίας, θα ήταν M5S και Λέγκα.

Το Δημοκρατικό Κόμμα ωστόσο, εκτός από την έχθρα που το χωρίζει με τα Πέντε Αστέρια και την άβυσσο που το χωρίζει από την ξενοφοβική Λέγκα, ακόμη βρίσκεται στη φάση που μετεκλογικά πιστεύει πως μόνο η αντιπολίτευση μπορεί να του δώσει μέλλον. Το πόσο θα επιμείνει σε αυτήν άποψη μεσοπρόθεσμα είναι άλλο ζήτημα.