Μετά τα «χειρουργικά χτυπήματα» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά του καθεστώτος Άσαντ, η Δύση επιχειρεί να στριμώξει τη Δαμασκό και τη Μόσχα διά της διπλωματικής οδού. Άγνωστο βέβαια παραμένει το κατά πόσο τα χτυπήματα είχαν αποτελέσματα: Ο μεν Λευκός Οίκος δηλώνει ότι «αποστολή εξετελέσθη», η δε Δαμασκός υποστηρίζει ότι είχαν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα, δηλαδή δυνάμωσαν ακόμα περισσότερο την αποφασιστικότητα της Συρίας και των πολιτών της.

Και κάπου στη μέση βρίσκεται η Τουρκία, η οποία μέχρι σχεδόν χθες κατακεραύνωνε την αμερικανική στήριξη στους Κούρδους και πλέον χαιρετίζει τις επιθέσεις κατά του Άσαντ...

Η Ουάσινγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι επιθυμούν την αναβίωση της ειρηνευτικής διαδικασίας της Γενεύης (υπό τον ΟΗΕ), αλλά και ενίσχυση των κυρώσεων κατά των ρωσικών εταιρειών που -κατά τις ΗΠΑ- έχουν ενισχύσει το οπλοστάσιο του Άσαντ.

Παράλληλα, επιθυμούν έρευνα σε βάθος και χωρίς χρονοδιαγράμματα για τα χημικά όπλα του καθεστώτος της Συρίας, με αιχμή ασφαλώς την πολύνεκρη επίθεση στην Ντούμα. Στο οπλοστάσιο της Δύσης είναι και η σχετική δήλωση που θα προκύψει από τη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, αλλά και από τη συνάντηση του Αραβικού Συνδέσμου.

Η Ρωσία από την πλευρά της, ενώ δεν αποκλείει την έρευνα για τα χημικά όπλα, δεν θέλει να υπάρχει αναφορά στον Άσαντ. Για τη Μόσχα, ο Άσαντ δεν φεύγει από τη θέση του. Ούτε όμως είναι υπεύθυνος για το χτύπημα στην Ντούμα. Παράλληλα, το Κρεμλίνο συζητά την παράδοση πυραύλων S-300 στη Δαμασκό, γεγονός που ανησυχεί βαθύτατα το Ισραήλ.

Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι μόνο το τελευταίο έτος ο Άσαντ έχει χτυπήσει 30 φορές με χημικά, με την τελευταία στις 7 Απριλίου στην Ντούμα. Ο Τραμπ με την περίεργη (αν όχι αναμενόμενη) διγλωσσία του επιθυμεί να φύγει από τη Συρία, αλλά μέσα σε ένα έτος έχει χτυπήσει δύο φορές. Παράλληλα, στο συριακό έδαφος βρίσκονται 2.000 Αμερικανοί στρατιώτες και ειδικοί, οι οποίοι πέτυχαν μεν (σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες) να νικήσουν το Ισλαμικό Κράτος, ωστόσο δεν έχουν ακόμα καταφέρει να δώσουν απάντηση στο αν υπάρχει επόμενη μέρα χωρίς τον Άσαντ.

«Θέλουμε να αποχωρήσουμε, αλλά δεν θα το κάνουμε αν δεν πετύχουμε πρώτα τους στόχους μας» δήλωσε η πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Νίκι Χάλεϊ. Θα μπορούσε να είχε συμπληρώσει ότι στόχος είναι ένα πιο φιλικό καθεστώς στη Δαμασκό με μικρότερη εξάρτηση από Μόσχα και Τεχεράνη.

Πάντως, οι πιθανότητες επιτυχίας όλων αυτών των διαφορετικών διπλωματικών πρωτοβουλιών είναι μικρές, αν όχι μηδαμινές, με δεδομένη και τη ρωσική στήριξη στη Συρία του Άσαντ. Μετά από 7 χρόνια πολέμου, πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρούς και 10 εκατομμύρια πρόσφυγες, η λύση στο Συριακό μοιάζει σχεδόν αδύνατη.