Πλήρης ήταν η αποτυχία των ιταλικών κομμάτων να βρουν διέξοδο από τον λαβύρινθο των συσχετισμών που προέκυψαν μετά τις εκλογές της 4ης Μαρτίου: Κανένα από τα σενάρια για συγκυβέρνηση με σκοπό την δημιουργία καθαρά «πολιτικής κυβέρνησης» δεν ευδοκίμησε, με τον Ιταλό πρόεδρο Σέρτζο Ματαρέλα (φωτ.) να καλεί τώρα σε άλλου είδους συμφωνία «ουδέτερου κυβερνητικού σχήματος» για τους επόμενους μήνες - αλλά ακόμη κι αυτό να είναι αβέβαιο, και το ενδεχόμενο νέων εκλογών το καλοκαίρι να ενισχύεται. 

Η Ρώμη ξυπνά την Τρίτη με δύο σενάρια: Ο πρόεδρος προσπαθεί να πείσει τα ιταλικά κόμματα να συμφωνήσουν να στηρίξουν ένα, όπως είπε, «ουδέτερο κυβερνητικό σχήμα πλήρων αρμοδιοτήτων, μία κυβέρνηση εγγυήσεων» που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας μέχρι το Δεκέμβριο. Στο πρώτο αυτό σενάριο, μία μη κομματική προσωπικότητα αναλαμβάνει να σχηματίσει κυβέρνηση με την κοινοβουλευτική στήριξη των κομμάτων -που συνεχίζουν τις διαβουλεύσεις- και παραιτείται όταν (αν) τα κόμματα φτάσουν σε συμφωνία για συγκυβέρνηση. 

Το δεύτερο σενάριο είναι, στην αποτυχία του παραπάνω, να στηθούν νέες κάλπες τον Ιούλιο. Όπως δείχνουν τα πράγματα, αυτό είναι αρκετά πιθανό καθώς -τουλάχιστον ανοικτά- τόσο τα Πέντε Αστέρια όσο και η Λέγκα λένε αρχικά «όχι» στην πρόταση Ματαρέλα. 

Το πολιτικό αδιέξοδο των τελευταίων εβδομάδων συνοψίζεται ως εξής: Το Κίνημα Πέντε Αστέρων (πρώτο κόμμα, μη αυτοδύναμο) ήθελε να συνεργαστεί με την Λέγκα μόνη της και όχι με τους πολιτικούς της συμμάχους της υπόλοιπης Δεξιάς, δηλαδή τον Μπερλουσκόνι (οι οποίοι, όλοι μαζί, ήταν αθροιστικά πρώτοι στην κάλπη αλλά και πάλι χωρίς αυτοδυναμία). Η Λέγκα επέμενε πως η συνεργασία έπρεπε να γίνει με ολόκληρο τον δεξιό συνασπισμό. 

Το γιατί Πέντε Αστέρια και Λέγκα επέμεναν στις κόκκινες γραμμές τους είναι προφανές: Τα Πέντε Αστέρια ήθελαν μόνο τη Λέγκα επειδή έτσι εκείνα θα ήταν η πρώτη δύναμη στον κυβερνητικό συνασπισμό, αντιθέτως η Λέγκα ήθελε ολόκληρη την Δεξιά στην κυβέρνηση επειδή τότε η Λέγκα θα ήταν η πρώτη δύναμη. 

Τη Δευτέρα, μετά το οριστικό ναυάγιο, τα Πέντε Αστέρια έκαναν μόνο την παραχώρηση να δεχθούν τρίτο πρόσωπο για πρωθυπουργό αλλά και πάλι σε συγκυβέρνηση μόνο με την Λέγκα - η Λέγκα δεν έκανε καμία παραχώρηση και επέμεινε σε κυβέρνηση με ολόκληρη την Δεξιά. 

Τώρα, την πρόταση του Ματαρέλα για «ουδέτερο κυβερνητικό σχήμα» φαίνεται να στηρίζει μόνο η τρίτη πολιτική δύναμη, το -ηττημένο- Δημοκρατικό Κόμμα (PD). Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αρκεί για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης σε Βουλή και Γερουσία το «ουδέτερο σχήμα» που οραματίζεται ο ιταλός πρόεδρος. 

O αρχηγός της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι ανέφερε τη Δευτέρα, μετά το προεδρικό διάγγελμα: «Ο Ματαρέλα θέλει ουδέτερη κυβέρνηση; Για όνομα, χρειάζεται θαρραλέα κυβέρνηση, αποφασισμένη και ελεύθερη, που να υπερασπίζεται στην Ευρώπη την αρχή "πρώτα οι Ιταλοί". Για εμένα, ή θα υπάρξει αλλαγή ή θα υπάρξει ψήφος». 

Εξίσου κατηγορηματική και η απάντηση από τα Πέντε Αστέρια: «Καμία ψήφος εμπιστοσύνης σε ουδέτερη κυβέρνηση, συνώνυμο της τεχνοκρατικής κυβέρνησης, να γίνουν εκλογές τον Ιούλιο» έγραψε στο twitter ο αρχηγός του κόμματος, Λουίτζι ντι Μάιο. 

Καθώς ο Ματαρέλα λοιπόν ψάχνει προσωπικότητα να δοκιμάσει να γίνει πρωθυπουργός εκείνης της «ουδέτερης κυβέρνησης» (πιθανολογείται πως μπορεί και να επιλεγεί γυναίκα, για πρώτη φορά στην ιταλική Ιστορία), έχει ήδη αρχίσει η σεναριολογία για την ημερομηνία των εκλογών. Το νωρίτερο, πρακτικά, που θα μπορούσαν να στηθούν κάλπες είναι η 22η Ιουλίου -δηλαδή, όπως γράφουν οι ιταλικές εφημερίδες «καταμεσής του καλοκαιριού», κάτι που επίσης θα γινόταν για πρώτη φορά στην ιταλική Ιστορία.

Πάντως, η απογοήτευση στην Ιταλία για την έκβαση του πόκερ είναι εμφανής και ο Ματαρέλα δεν έκρυψε τη δυσφορία του ούτε στο διάγγελμα, στο οποίο απαρίθμησε με τα σειρά ένα-ένα τα σενάρια που τελικά απέτυχαν: «Δεν υπήρξε δυνατότητα για πλειοψηφία Πέντε Αστέρων και Δεξιάς, αποδείχθηκε μη εφαρμόσιμη η πρόταση για συνεργασία Πέντε Αστέρων και Δημοκρατικού Κόμματος και επανεπιβεβαιώθηκε από όλες τις πλευρές το ανέφικτο της συμφωνίας Κεντροδεξιάς και Δημοκρατικού Κόμματος». Καθώς δεν μπορεί να συνεχίσει η απερχόμενη κυβέρνηση Τζεντιλόνι -μετά τις εκλογές δεν υπάρχει πια η κοινοβουλευτική της στήριξη- και ο Ματαρέλα αποκλείει κυβέρνηση μειοψηφίας, το ιταλικό προεδρικό μέγαρο καταλήγει στην επιδίωξη του «ουδέτερου κυβερνητικού σχήματος».