Έκρυθμη και χθες η κατάσταση σε κλινική του «Αγία Σοφία»
Βασιλης Βενιζελος
Δεν υπάρχουν πιο γλυκά και όμορφα λόγια για να περιγράψουν την έκρυθμη, συχνά «άγρια» και πολύ επικίνδυνη για πάσα έναν κατάσταση, η οποία προκαλείται συχνά – πυκνά σε μία από τις παθολογικές κλινικές του νοσοκομείου παίδων της Αθήνας «Αγία Σοφία», εξαιτίας των 27 εγκαταλελειμμένων παιδιών, τα οποία «φιλοξενούνται» εκεί με εισαγγελική εντολή, με την προηγούμενη πολιτική ηγεσία των υπουργείων Υγείας και Εργασίας να μας έχουν «φλομώσει» στις υποσχέσεις για αποκλιμάκωση του δράματος…
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, αλλά και οι άλλοι εργαζόμενοι του «Αγία Σοφία», οι οποίοι πραγματοποιούν την ερχόμενη Δευτέρα, στις 9 π.μ., συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου, τα λένε καλύτερα και από τον καλύτερο δημοσιογράφο:
«Πως αλήθεια αντιλαμβάνεται την κοινωνία μας ένα παιδί που έχει ανάγκη να ζωγραφίζει και να φοράει ξανά και ξανά τη μάσκα του κακού; Γιατί δεν μπορεί χωρίς αυτή να δει την ύπαρξή του; Του έδωσε ή κοινωνία, το κράτος, οι δομές του άλλη επιλογή; Μπορεί μια φαρμακευτική αγωγή να θεραπεύσει, όταν το πλαίσιο στο οποίο ζει το παιδί είναι ακατάλληλο για την πάθησή του;
Τις τελευταίες εβδομάδες στην Α πανεπιστημιακή κλινική του νοσοκομείου Παίδων η Αγία Σοφία, τμήμα ΠΚ3, η κατάσταση μόνο νοσοκομείο δεν θυμίζει. Η νοσηλεία στην παθολογική κλινική παιδιού με σοβαρή αναπηρία που χρήζει ειδικού πλαισίου αποκατάστασης έχει τινάξει στον αέρα τη λειτουργία της κλινικής και τον ψυχισμό του. Το ίδιο όπως και άλλα αντίστοιχα παιδιά που έρχονται στο νοσοκομείο μας αντί να μεταφερθούν σε κατάλληλα ιδρύματα, ακόμα κι όταν δεν έχουν πρόβλημα υγείας αρχικά είναι ανήσυχα, σταδιακά γίνονται διεγερτικά, επιθετικά προς το χώρο, το προσωπικό και τα άλλα νοσηλευόμενα παιδιά. Το προσωπικό της κλινικής, αλλά και αρκετοί γονείς διαμαρτυρήθηκαν στη διοίκηση για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στην κλινική.
Την Παρασκευή 11 Οκτώβρη ημέρα εφημερίας του νοσοκομείου η κλινική ΠΚ3 εξαιρέθηκε από την εφημερία με εντολή της διοίκησης, καθώς η έκρυθμη κατάσταση δεν επέτρεπε την εισαγωγή νέων ασθενών πέρα από τους ήδη υπάρχοντες. Η ακαταλληλότητα του πλαισίου και η έλλειψη προσωπικού είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό εργαζόμενου με αιχμηρό αντικείμενο ο οποίος πήγε σε νοσοκομείο ενηλίκων.
Το παιδί απείλησε μικρούς και μεγάλους αλλά δεν μειώθηκε καθόλου η απειλή που αισθάνεται μέσα του, όπως είναι φυσικό.
Το έγκλημα διαχρονικό με πολλούς αποδέκτες, πρώτα απ όλα τα ίδια τα παιδιά που μένουν εγκλωβισμένα στο πρόβλημά τους, το προσωπικό που ζει παρόμοιες καταστάσεις σχεδόν διαρκώς, γονείς , συγγενείς και τα υπόλοιπα παιδιά που νοσηλεύονται».
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές, αλλά και οι άλλοι εργαζόμενοι του «Αγία Σοφία», οι οποίοι πραγματοποιούν την ερχόμενη Δευτέρα, στις 9 π.μ., συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου, τα λένε καλύτερα και από τον καλύτερο δημοσιογράφο:
«Πως αλήθεια αντιλαμβάνεται την κοινωνία μας ένα παιδί που έχει ανάγκη να ζωγραφίζει και να φοράει ξανά και ξανά τη μάσκα του κακού; Γιατί δεν μπορεί χωρίς αυτή να δει την ύπαρξή του; Του έδωσε ή κοινωνία, το κράτος, οι δομές του άλλη επιλογή; Μπορεί μια φαρμακευτική αγωγή να θεραπεύσει, όταν το πλαίσιο στο οποίο ζει το παιδί είναι ακατάλληλο για την πάθησή του;
Τις τελευταίες εβδομάδες στην Α πανεπιστημιακή κλινική του νοσοκομείου Παίδων η Αγία Σοφία, τμήμα ΠΚ3, η κατάσταση μόνο νοσοκομείο δεν θυμίζει. Η νοσηλεία στην παθολογική κλινική παιδιού με σοβαρή αναπηρία που χρήζει ειδικού πλαισίου αποκατάστασης έχει τινάξει στον αέρα τη λειτουργία της κλινικής και τον ψυχισμό του. Το ίδιο όπως και άλλα αντίστοιχα παιδιά που έρχονται στο νοσοκομείο μας αντί να μεταφερθούν σε κατάλληλα ιδρύματα, ακόμα κι όταν δεν έχουν πρόβλημα υγείας αρχικά είναι ανήσυχα, σταδιακά γίνονται διεγερτικά, επιθετικά προς το χώρο, το προσωπικό και τα άλλα νοσηλευόμενα παιδιά. Το προσωπικό της κλινικής, αλλά και αρκετοί γονείς διαμαρτυρήθηκαν στη διοίκηση για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στην κλινική.
Την Παρασκευή 11 Οκτώβρη ημέρα εφημερίας του νοσοκομείου η κλινική ΠΚ3 εξαιρέθηκε από την εφημερία με εντολή της διοίκησης, καθώς η έκρυθμη κατάσταση δεν επέτρεπε την εισαγωγή νέων ασθενών πέρα από τους ήδη υπάρχοντες. Η ακαταλληλότητα του πλαισίου και η έλλειψη προσωπικού είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό εργαζόμενου με αιχμηρό αντικείμενο ο οποίος πήγε σε νοσοκομείο ενηλίκων.
Το παιδί απείλησε μικρούς και μεγάλους αλλά δεν μειώθηκε καθόλου η απειλή που αισθάνεται μέσα του, όπως είναι φυσικό.
Το έγκλημα διαχρονικό με πολλούς αποδέκτες, πρώτα απ όλα τα ίδια τα παιδιά που μένουν εγκλωβισμένα στο πρόβλημά τους, το προσωπικό που ζει παρόμοιες καταστάσεις σχεδόν διαρκώς, γονείς , συγγενείς και τα υπόλοιπα παιδιά που νοσηλεύονται».
