Μανιτάκης (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου): Πολιτικά αδικαιολόγητες οι κατηγορίες της αντιπολίτευσης στο νόμο για τις δημόσιες συναθροίσεις
Ο κ. Μανιτάκης τόνισε ότι «στην Ελλάδα από την δικτατορία και μετά δεν υπήρχε νόμος που να διέπει τις δημόσιες συναθροίσεις καθώς καμία κυβέρνηση δεν άγγιξε το θέμα».
Παράλληλα σημείωσε πως «με τις δημόσιες συναθροίσεις που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες κάποιες φορές παραβιάζονται τα δικαιώματα της ελεύθερης κίνησης, καταστρέφονται περιουσίες ενώ μπαίνουν εμπόδια στην άσκηση του επαγγέλματος».
Ακόμη ανέφερε πως «υπήρξε θεοποίηση του δικαιώματος της συνάθροισης που δεν δικαιολογείτο».
Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου δήλωσε πως δεν γνωρίζει άλλη χώρα που να έδειξε «τόση ανοχή στο θέμα των δημόσιων συναθροίσεων».
Εν κατακλείδι για τον δικομματισμό, σημείωσε πως «έχει προβλήματα αλλά εξασφαλίζει κυβερνήσεις στη χώρα».
«Οι μονοκομματικές κυβερνήσεις λειτουργούν καλύτερα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Αντώνη Μανιτάκη στα Παραπολιτικά 90,1:
Αναφορικά με το νόμο για τις δημόσιες συναθροίσεις, ο κ. Μανιτάκης σημείωσε: «Οι κατηγορίες οι οποίες εκτοξεύτηκαν από την αντιπολίτευση με τον τρόπο που εκτοξεύτηκαν και τις λέξεις που χρησιμοποίησαν είναι προφανώς υπερβολικές και πολιτικά αδικαιολόγητες. Δείχνουν κάποιες φοβίες οι οποίες ανάγονται στο παρελθόν οι οποίες όμως ούτε από την πρόσφατη ιστορία μας δικαιολογούνται τόσο πολύ. Θυμίζω ότι η Ελλάδα από τη δικτατορία και μετά για 50 ολόκληρα χρόνια δεν είχε καθεστώς νόμου που να διέπει τον τρόπο εκδήλωσης του δικαιώματος των πορειών. Ήταν ένας νόμος της χούντας του 1971 ο οποίος όμως είχε ακυρωθεί στην πράξη, δεν ίσχυε αλλά καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε να ρυθμίσει αυτό το θέμα».
«Το άρθρο 11 λεει ότι οι ότι «οι Έλληνες συνέρχονται ησύχως και αόπλως»... Έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια με τις βίαιες συγκεντρώσεις που γινότανε, με το δάπεδο που χρησιμοποιούνταν για τις πετριές ήταν πραγματικά παραβίαση του άρθρου αυτού. Δεν θα πω το αυτονόητο που ζήσαμε όλοι τη διαταραχή που επερχότανε στις παρακείμενες περιοχές, στους δρόμους, στους καταστηματάρχες και πόσα δικαιώματα, εξίσου σημαντικά, παραβιάζονταν εξαιτίας της άσκησης αυτού του δικαιώματος. Δικαίωμα ελεύθερης κίνησης, εποχουμένων ή πεζών, καταστροφή περιουσιών και πάρα πολλά ακόμη. Υπήρχε μια θεοποίηση του δικαιώματος της συνάθροισης η οποία δεν δικαιολογείτο και έπρεπε να μπει κάποια τάξη», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Η χρυσή τομή έχει βρεθεί και εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και δεν νομίζω ότι άλλη χώρα της Ευρώπη έχει δείξει τέτοια ανοχή και τέτοια ατολμία ή ζούσε σε τέτοιο καθεστώς ανομίας προστατεύοντας το δικαίωμα της συνάθροισης», υπογράμμισε ο ίδιος.
«Η συνάθροιση είναι σημαντικό δικαίωμα αλλά έπρεπε να βρεθεί η χρυσή τομή και η χρυσή τομή ήταν πάρα πολύ απλή. Δεν καθιέρωσε αυτός ο νόμος, ούτε κανένας νόμος καθιέρωνε τη γενική απαγόρευση των συναθροίσεων, είπε ότι όταν ασκείται αυτό το δικαίωμα πρέπει να ασκείται εμποδίζοντας όσο γίνεται λιγότερο την άσκηση των δικαιωμάτων των άλλων για να μη θίγονται άλλα αγαθά. Το σύνταγμα του 1864 λεει ότι στις δημόσιες συναθροίσεις μπορεί και πρέπει να παρίσταται η Αστυνομία για τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης, επιτρέπει την απαγόρευση μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Έγινε αποδεκτή η πρόταση της αντιπολίτευσης που λεει ότι θα ερωτάτε και ο πρόεδρος Πρωτοδικών αν πρόκειται για απαγόρευση, και δεν διαλύεται συγκέντρωση αν δεν συναινέσει και ένας Εισαγγελέας. Οι εγγυήσεις υπάρχουν από το νόμο και είναι σύμφωνα με το σύνταγμα άρα υπάρχουν όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες. Και όταν ασκείται ένα δικαίωμα δεν είναι δυνατόν να ασκείται με τρόπο άτακτο, άναρχο προκαλώντας βία. Μπορεί να ασκείται όπως ασκείται σε όλες τις χώρες με κάποια ευταξία», δήλωσε επιπρόσθετα.
«Η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων και όλων αυτών που εργάζονται δεν θέλουν αυτή την αταξία. Θέλουμε την ασφάλεια, έχουμε ανάγκη την ασφάλεια και άρα όλοι καταλαβαίνουμε ότι για να ασκήσεις ένα δικαίωμα πρέπει να ασκήσεις ένα δικαίωμα ευταξίας. Δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος και πιστεύω ότι και η Αστυνομία η πείρα που έχει και η υπερβολική ανοχή που έδειξε... δεν γνωρίζω άλλη χώρα που να έχει δείξει τέτοια ανοχή και τέτοια προτίμηση και προστασία στο δικαίωμα των συναθροίσεων. Πιστεύω ότι η Αστυνομία είναι αρκετά ώριμη, έχει φοβερή εμπειρία και νομίζω ότι η τεράστια πλειοψηφία αυτών που θέλουν πράγματι να διαδηλώσουν θα μπορέσουν να το κάνουν», επισήμανε ο κ. Μανιτάκης.
«Αν θέλουμε να προφυλάξουμε τα δικαιώματα μας θα πρέπει να εξασφαλίσουμε όλοι μας, να τα ασκούμε με ασφάλεια χωρίς να βλάπτουμε τα δικαιώματα των άλλων», διευκρίνισε ο ίδιος.
Ερωτηθεις για την πρόσφατη αναφορά του κ. Τσίπρα στο πρόσωπό του, ο κ. Μανιτάκης απάντησε: «Προφανώς ήμουνα στην κυβέρνηση Σαμαρά, είχε σχηματιστεί τότε τρικομματική κυβέρνηση. Δεν ντρέπομαι που έλαβα μέρος σε μια τρικομματική κυβέρνηση. Με πρότεινε η ΔΗΜΑΡ και πολιτικό μου προϊστάμενο είχα τον κ. Κουβέλη, δεν είχα το Σαμαρά. Σαν μέλος της κυβέρνησης φυσικά ο κ. Σαμαράς ήταν ο πρόεδρος της κυβέρνησης, αλλά με εντολή Κουβέλη παραιτήθηκα όταν παραιτήθηκε ολόκληρο το κόμμα της ΔΗΜΑΡ. Εγώ πίστευα πολύ στην ανάγκη συμμαχικών κυβερνήσεων, απογοητεύτηκα πάρα πολύ από αυτή την εμπειρία. Πιστεύω ότι η Αριστερά έχασε μια ευκαιρία να πετύχει από τότε αυτό που τώρα αγωνίζεται να κάνει με την απλή αναλογική. Δηλαδή να καθιερώσουμε συμμαχικές κυβερνήσεις, φαίνεται ότι αυτο το πρότυπο οργάνωσης της κυβέρνησης δεν πετυχαίνει στην Ελλάδα. Για τους πολιτικούς υπαινιγμούς ας ρωτήσει τον κ.Κουβέλη και ας πει τον κ. Κουβέλη ότι υπηρέτησε το Σαμαρά γιατί ο κ. Κουβέλης υπέγραψε τη συμφωνία, δεν την υπέγραψα εγώ, και ο κ.Κουβέλης επί τόσους μήνες εκπροσωπούσε τους οπαδούς του και εμένα φυσικά στις συμφωνίες που έκανε με τον κ. Σαμάρα. Αυτά είναι ανάξια για συζήτηση, και νομίζω ότι επιτέλους η χώρα μας έχει περάσει και πιστεύω ότι θα περάσει οριστικά σε ένα άλλο επίπεδο πολιτικής συζήτησης αντάξιο της ιστορίας της».
Για τις συμμαχικές κυβερνήσεις, ανέφερε: «Ήμουν από τους πιο φανατικούς υπερ των συμμαχικών κυβερνήσεων σε όλη μου τη ζωή και το υποστήριξα με πάθος αλλά η ιστορία με διέψευσε και νομίζω ότι πρέπει να σεβόμαστε την ιστορία. Η Ελλάδα δύο αιώνες ζει σε ένα πολωμένο πολιτικό κλίμα, διπολικό κλίμα. Δεξιά -Αριστερά, βασιλικοί –φιλελλεύθεροι κλπ αλλά ταυτόχρονα το διπολιτικο αυτό πολιτικό κλίμα το πολωμένο στηρίζεται σε ένα δικομματισμό. Ο δικομματισμός καλώς ή κακώς κυριάρχησε στην Ελλάδα δύο αιώνες , τον βλέπω να αναπαράγεται. Έχει αδυναμίες πάρα πολλές αλλά έχει το πλεονέκτημα να εξασφαλίζει σταθερές κυβερνήσεις. Εάν λοιπόν ωριμάσουμε ακόμα περισσότερο και δείξουμε μεγαλύτερη υπευθυνότητα, και ήδη τον τελευταίο τουλάχιστον χρόνο δείχνουμε κάποια ωριμότητα, και αν αυτό περάσει στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού και γίνει ηγεμονική αυτή η συνείδηση, της ευταξίας, πιστεύω ότι οι αδυναμίες των μονοκομματικών κυβερνήσεων θα απαλυνθούν κάπως. Αλλά έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, και με την πόλωση αυτή που η ίδια η αντιπολίτευση το πετυχαίνει, αυτή οδηγεί σε πόλωση. Η αντιπολίτευση κάθε φορά οδηγεί σε δικομματισμό γιατί αυτή φαντάζεται τον ονειρεύεται τον εαυτό της μονοκομματική κυβέρνηση. Το ζήσαμε με το ΣΥΡΙΖΑ, με την Αριστερά που ολόκληρους αιώνες πάλευε για την απλή αναλογική όταν ήρθε κοντά στην εξουσία ενίσχυσε αυτό το διπολισμό και τώρα τον ενισχύει».
