Το ερώτημα που κυριαρχεί εδώ και αρκετό καιρό, μετά τις συνεχείς τουρκικές φραστικές και άλλες προκλήσεις που δείχνουν μία έντονη διάθεση επιθετικότητας σε βάρος της Ελλάδας είναι αν θα οδηγηθούμε σε θερμό επεισόδιο, με ό, τι και αν αυτό σημαίνει. Άλλωστε το ερώτημα αυτό ξεπερνάσει ίσως τα όρια μιας συνήθους, σε παρόμοιες περιπτώσεις, ρητορείας για έναν απλό λόγο: Σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης είναι πλειοψηφικό το ποσοστό όσων εκφράζουν φόβο για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών.

Η εμπειρία αλλά και οι νέες γεωστρατηγικές συνθήκες εξ αιτίας του εντοπισμού υδρογοναθράκων στην περιοχή με την εκδήλωση έντονου ενδιαφέροντος αλλά και την συμμετοχή ξένων εταιριών στις έρευνες, εν πρώτοις φαίνεται να αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Από την άλλη πλευρά μία χώρα όπως η Γαλλία που συμμετέχει στις έρευνες δια γαλλικής εταιρίας και δείχνει αποφασισμένη να εμποδίσει οποιαδήποτε απονενοημένη πρόκλησης της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος βρίσκεται σε σύγκρουση με την Τουρκία. Τόσο για τις κατ’ εξακολούθιηση προσβλητικές δηλώσεις Ερντογάν σε βάρος του Προέδρου Μακρόν όσο και για την υπόθεση της Συρίας. Υπενθυμίζεται ότι Μακρόν και Μέρκελ έχουν ζητήσει απο κοινού από την Τουρκία να σταματήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις κατά των κουρδικών δυνάμεων στην Συρία, καθώς η συμπεριφορά αυτή δημιουργεί συνθήκες επανεμφάνισης του Ισλαμικού Κράτους.

Όσον αφορά στην μακρόχρονη εμπειρία από την στάση της Τουρκίας επισημαίνεται ότι από την δεκαετία του ΄70 η Άγκυρα είχε εκπονήσει ένα επιθετικό δόγμα (συνταχθέν από το τουρκικό ΓΕΣ) με το οποίο προβλεπόταν ο απόλυτος στρατιωτικός έλεγχος του Ανατολικού Αιγαίου και η ένταξη υπό την «τουρκική ομπρέλλα» της Σαμοθράκης, της Λέσβου, της Χίου και της Σάμου, αποτελεί μέρος του το «Αμυντικού Δόγματος» της Τουρκίας. Το Δόγμα αυτό αναπτύσσεται με κάθε λεπτομέρεια σε μελέτη του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας, η οποία έχει συνταχθεί από τον Στρατηγό Χαμπντί Ερντούνα και από τους Συνταγματάρχες Νετζατί Οκσέ και Γκιουζέλ Ακτάρ.

Όλα αυτά βεβαίως είναι σχέδια επι χάρτου που εκφράζουν ένα τουρκικό απώθημένο που χρησιμοποιείται εκάστοτε για την ανύψωση του τουρκικού ηθικού και την επίτευξη κάποιας εθνική συνοχής. Ας έχουμε επίσης υπόψιν –πέραν της δικλίδας των συνωστιζόμενων ξένων δυνάμεων στην περιοχή- ότι όσο και αν ένα θερμό επεισόδιο θα αποτελούσε μία διέξοδο για τον Ερντογάν, αλλο τόσο μία τέτοια απονεννοημένη κίνηση θα είχε εκρηκτικές επιπτώσεις στην παραπαίουσα τουρκική Οικονομία. Με άμεση επίδραση στην τουρκική κοινωνία. Με την Ελλάδα μπορει να τα βάλει. Και με τον λαό του;