Δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δικαίωση θυμάτων και της ∆ημοκρατίας
Με την απόφαση- καταπέλτη του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας μπήκε τέλος στην πολύχρονη δράση της εγκληματικής οργάνωσης με την επωνυμία... Χρυσή Αυγή. Το δικαστήριο έκρινε πως οι εγκληματικές ενέργειες που τέλεσαν μέλη της Χρυσής Αυγής δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά αποτελούν πράξεις που έγιναν στο πλαίσιο δράσης της εγκληματικής οργάνωσης. Και μάλιστα με συγκεκριμένη ιεραρχία. Με αρχηγό τον Νίκο Μιχαλολιάκο και ακόμα έξι μέλη του πρώην Πολιτικού Συμβουλίου της Χρυσής Αυγής, τον Ηλία Κασιδιάρη, τον Γιάννη Λαγό, τον Ηλία Παναγιώταρο, τον Γιώργο Γερμενή, τον Χρήστο Παππά και τον Αρτέμη Ματθαιόπουλο. Αυτοί, όπως έκρινε η ελληνική ∆ικαιοσύνη, αποτελούσαν το διευθυντήριο της εγκληματικής οργάνωσης.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα προκειμένου η ∆ικαιοσύνη να καταλήξει σε αυτήν την εμβληματική απόφαση, αφού προηγήθηκε ενδελεχής δικαστική έρευνα και μια ακροαματική διαδικασία η οποία διήρκεσε πεντέμισι χρόνια. Ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς, καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Για συνέργεια στην ανθρωποκτονία Φύσσα κρίθηκαν ένοχοι οι 15 από τους 17 κατηγορουμένους, οι οποίοι καταδικάστηκαν και για ένταξη και συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση.
Οι παράνομες ενέργειες που αποδίδονται στα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι δεκάδες. Η απόφαση του δικαστηρίου επικύρωσε τα πορίσματα της πολύχρονης δικαστικής έρευνας που άρχισε τον Σεπτέμβριο του 2013 και είχε ως έναυσμα την εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου μουσικού από το μέλος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά, στο Κερατσίνι.
Στη συνέχεια ξεκίνησε η έρευνα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπου Βουρλιώτη, μετά την αναφορά του τότε υπουργού ∆ημόσιας Τάξης, Νίκου ∆ένδια, ο οποίος διαβίβασε στις δικαστικές Αρχές τις 32 δικογραφίες που αφορούσαν τις «εγκληματικές δράσεις» που σχετίζονταν με τη Χρυσή Αυγή. Ο αντεισαγγελέας του ανώτατου δικαστηρίου κατέληξε, εξετάζοντας κρίσιμους μάρτυρες και συγκεντρώνοντας σημαντικά στοιχεία, ότι η Χρυσή Αυγή αποτελούσε ένα ναζιστικό μόρφωμα, το οποίο δρούσε υπό τον μανδύα του πολιτικού κόμματος.
Οι μεμονωμένες εγκληματικές ενέργειες που είχαν αποδοθεί σε απλά στελέχη της οργάνωσης αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία μιας μεγάλης δικογραφίας, η οποία οδήγησε στις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής. Στη συνέχεια, την περαιτέρω στοιχειοθέτηση των κατηγοριών στο πλαίσιο της κύριας ανάκρισης ανέλαβαν οι ειδικές εφέτες ανακρίτριες Ιωάννα Κλάπα και Μαρία ∆ημητροπούλου. Επειτα από μια εξονυχιστική ανάκριση, η υπόθεση έφτασε στο ∆ικαστικό Συμβούλιο και τελικά στην παραπομπή των κατηγορουμένων στο εδώλιο.
Απέναντι από τους τακτικούς δικαστές στάθηκαν 68 πρόσωπα. Επειτα από πεντέμισι χρόνια και αφού η ακροαματική διαδικασία ξεπέρασε πολλά εμπόδια, από τον χώρο διεξαγωγής της μέχρι τις κινητοποιήσεις των δικηγόρων αλλά και εσχάτως την πανδημία του κορονοϊού, το δικαστήριο κατέληξε στην απόφαση- καταπέλτη για τη Χρυσή Αυγή. Πλέον, με την απόφαση της ελληνικής ∆ικαιοσύνης κρίθηκε επίσης πως οι εγκληματικές ενέργειες σε βάρος των Αιγύπτιων αλιεργατών αλλά και των μελών του ΠΑΜΕ αποτελούσαν μέρος της παράνομης δράσης της Χρυσής Αυγής. Το δικαστήριο καταδίκασε και τους δολοφόνους του 25χρονου Σαχζάτ Λούκμαν, όπως και δύο εμπλεκομενους στην επίθεση στο στέκι «Αντίπνοια», έναν από την επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» και τον πυρηνάρχη της Χρυσής Αυγής στην Ιεράπετρα, που έχει καταδικαστεί για επίθεση σε Πακιστανούς εργάτες, καταλήγοντας πως και αυτές οι ενέργειες εντάσσονται στην εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.
Αυτή η δίκη, ωστόσο, δεν θα είχε καταφέρει να φτάσει σε αυτήν την απόφαση εάν δεν υπήρχαν οι τρεις δικαστές που την έφεραν εις πέρας και κράτησαν το βάρος μιας από τις συμαντικότερες δίκες μετά τη μεταπολίτευση. Ο λόγος για τη Μαρία Λεπενιώτη, τη Γεσθημανή Τσουλφόγλου και τον Ανδρέα Ντόκο, τα μέλη της έδρας του Τριμελούς Εφετείου που δίκαζαν την υπόθεση. Πρόκειται για δικαστικούς λειτουργούς που χαίρουν της εκτίμησης των συναδέλφων τους. Η πρόεδρος του δικαστηρίου, Μαρία Λεπενιώτη, όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να κρατήσει τα ηνία της ακροαματικής διαδικασίας με νηφαλιότητα και ευθυκρισία. Λίγους μήνες πριν, μάλιστα, η άψογη πορεία της στο δικαστικό σώμα επιβραβεύτηκε με την προαγωγή της στον Αρειο Πάγο. Μαζί της στο δύσκολο αυτό έργο ήταν τα δύο άλλα μέλη της σύνθεσης. Η Γεσθημανή Τσουλφόγλου και ο Ανδρέας Ντόκος, και οι δύο με μεγάλη πορεία στο δικαστικό σώμα και σχεδόν έντεκα χρόνια στη θέση του εφέτη.
Ολα αυτά τα χρόνια, η συντριπτική πλειονότητα των κατηγορουμένων επέλεξε να μη δίνει το «παρών» στη δικαστική αίθουσα, με εξαίρεση τη στιγμή που ήρθε η ώρα των απολογιών του Νίκου Μιχαλολιάκου και των άλλων μελών της εγκληματικής οργάνωσης.
Αντίθετα, ωστόσο, με σθένος, η Μάγδα Φύσσα ήταν παρούσα σχεδόν αδιαλεί πτως στη δικαστική αίθουσα, ακούραστη και υπομένοντας ακόμα και τις λεκτικές επιθέσεις και τις προσβολές από την πλευρά των κατηγορουμένων. Ολοι όσοι γνωρίζουν τη μητέρα του Παύλου Φύσσα εξαίρουν το θάρρος που έδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Οπως συνηθίζει να λέει η Μάγδα Φύσσα, έχασε το παιδί της και πρόκειται για έναν πόνο που δεν θα ξεπεράσει ποτέ, αλλά μέσα από αυτήν την επίπονη διαδικασία βρέθηκαν δίπλα της πολλά άλλα νέα παιδιά, φίλοι του Παύλου της αλλά και κάποιοι που δεν τον γνώριζαν καν, που της συμπαραστάθηκαν, της κράτησαν το χέρι στις κρίσιμες στιγμές και της έδωσαν δύναμη. Και εκείνη, με τη σειρά της, τους έδωσε ένα συγκλονιστικό παράδειγμα κουράγιου.
Η στιγμή της δικαίωσης για τη Μάγδα Φύσσα ήρθε την περασμένη Τετάρτη, όταν το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας έκρινε πως η δολοφονία του γιου της δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται στη δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης με συγκεκριμένους διευθυντές. «Παύλο, τα κατάφερες... Γιε μου», φώναζε μετά την ανακοίνωση της απόφασης και τη φωνή της την άκουσε όλη η Ελλάδα!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 10 Οκτωβρίου
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα προκειμένου η ∆ικαιοσύνη να καταλήξει σε αυτήν την εμβληματική απόφαση, αφού προηγήθηκε ενδελεχής δικαστική έρευνα και μια ακροαματική διαδικασία η οποία διήρκεσε πεντέμισι χρόνια. Ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς, καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Για συνέργεια στην ανθρωποκτονία Φύσσα κρίθηκαν ένοχοι οι 15 από τους 17 κατηγορουμένους, οι οποίοι καταδικάστηκαν και για ένταξη και συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση.
Οι παράνομες ενέργειες που αποδίδονται στα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι δεκάδες. Η απόφαση του δικαστηρίου επικύρωσε τα πορίσματα της πολύχρονης δικαστικής έρευνας που άρχισε τον Σεπτέμβριο του 2013 και είχε ως έναυσμα την εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου μουσικού από το μέλος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά, στο Κερατσίνι.
68 πρόσωπα στάθηκαν απέναντι από τους τακτικούς δικαστές στα πεντέμισι έτη ακροαματικής διαδικασίας
Στη συνέχεια ξεκίνησε η έρευνα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπου Βουρλιώτη, μετά την αναφορά του τότε υπουργού ∆ημόσιας Τάξης, Νίκου ∆ένδια, ο οποίος διαβίβασε στις δικαστικές Αρχές τις 32 δικογραφίες που αφορούσαν τις «εγκληματικές δράσεις» που σχετίζονταν με τη Χρυσή Αυγή. Ο αντεισαγγελέας του ανώτατου δικαστηρίου κατέληξε, εξετάζοντας κρίσιμους μάρτυρες και συγκεντρώνοντας σημαντικά στοιχεία, ότι η Χρυσή Αυγή αποτελούσε ένα ναζιστικό μόρφωμα, το οποίο δρούσε υπό τον μανδύα του πολιτικού κόμματος.
Οι μεμονωμένες εγκληματικές ενέργειες που είχαν αποδοθεί σε απλά στελέχη της οργάνωσης αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία μιας μεγάλης δικογραφίας, η οποία οδήγησε στις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής. Στη συνέχεια, την περαιτέρω στοιχειοθέτηση των κατηγοριών στο πλαίσιο της κύριας ανάκρισης ανέλαβαν οι ειδικές εφέτες ανακρίτριες Ιωάννα Κλάπα και Μαρία ∆ημητροπούλου. Επειτα από μια εξονυχιστική ανάκριση, η υπόθεση έφτασε στο ∆ικαστικό Συμβούλιο και τελικά στην παραπομπή των κατηγορουμένων στο εδώλιο.
Απέναντι από τους τακτικούς δικαστές στάθηκαν 68 πρόσωπα. Επειτα από πεντέμισι χρόνια και αφού η ακροαματική διαδικασία ξεπέρασε πολλά εμπόδια, από τον χώρο διεξαγωγής της μέχρι τις κινητοποιήσεις των δικηγόρων αλλά και εσχάτως την πανδημία του κορονοϊού, το δικαστήριο κατέληξε στην απόφαση- καταπέλτη για τη Χρυσή Αυγή. Πλέον, με την απόφαση της ελληνικής ∆ικαιοσύνης κρίθηκε επίσης πως οι εγκληματικές ενέργειες σε βάρος των Αιγύπτιων αλιεργατών αλλά και των μελών του ΠΑΜΕ αποτελούσαν μέρος της παράνομης δράσης της Χρυσής Αυγής. Το δικαστήριο καταδίκασε και τους δολοφόνους του 25χρονου Σαχζάτ Λούκμαν, όπως και δύο εμπλεκομενους στην επίθεση στο στέκι «Αντίπνοια», έναν από την επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» και τον πυρηνάρχη της Χρυσής Αυγής στην Ιεράπετρα, που έχει καταδικαστεί για επίθεση σε Πακιστανούς εργάτες, καταλήγοντας πως και αυτές οι ενέργειες εντάσσονται στην εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.
15 από τους 17 κατηγορουμένους κρίθηκαν ένοχοι για συνέργεια στην ανθρωποκτονία του νεαρού μουσικού
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ-ΣΥΜΒΟΛΟ
Αυτή η δίκη, ωστόσο, δεν θα είχε καταφέρει να φτάσει σε αυτήν την απόφαση εάν δεν υπήρχαν οι τρεις δικαστές που την έφεραν εις πέρας και κράτησαν το βάρος μιας από τις συμαντικότερες δίκες μετά τη μεταπολίτευση. Ο λόγος για τη Μαρία Λεπενιώτη, τη Γεσθημανή Τσουλφόγλου και τον Ανδρέα Ντόκο, τα μέλη της έδρας του Τριμελούς Εφετείου που δίκαζαν την υπόθεση. Πρόκειται για δικαστικούς λειτουργούς που χαίρουν της εκτίμησης των συναδέλφων τους. Η πρόεδρος του δικαστηρίου, Μαρία Λεπενιώτη, όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να κρατήσει τα ηνία της ακροαματικής διαδικασίας με νηφαλιότητα και ευθυκρισία. Λίγους μήνες πριν, μάλιστα, η άψογη πορεία της στο δικαστικό σώμα επιβραβεύτηκε με την προαγωγή της στον Αρειο Πάγο. Μαζί της στο δύσκολο αυτό έργο ήταν τα δύο άλλα μέλη της σύνθεσης. Η Γεσθημανή Τσουλφόγλου και ο Ανδρέας Ντόκος, και οι δύο με μεγάλη πορεία στο δικαστικό σώμα και σχεδόν έντεκα χρόνια στη θέση του εφέτη.
ΜΕ ΣΘΕΝΟΣ, ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
Ολα αυτά τα χρόνια, η συντριπτική πλειονότητα των κατηγορουμένων επέλεξε να μη δίνει το «παρών» στη δικαστική αίθουσα, με εξαίρεση τη στιγμή που ήρθε η ώρα των απολογιών του Νίκου Μιχαλολιάκου και των άλλων μελών της εγκληματικής οργάνωσης.
Αντίθετα, ωστόσο, με σθένος, η Μάγδα Φύσσα ήταν παρούσα σχεδόν αδιαλεί πτως στη δικαστική αίθουσα, ακούραστη και υπομένοντας ακόμα και τις λεκτικές επιθέσεις και τις προσβολές από την πλευρά των κατηγορουμένων. Ολοι όσοι γνωρίζουν τη μητέρα του Παύλου Φύσσα εξαίρουν το θάρρος που έδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Οπως συνηθίζει να λέει η Μάγδα Φύσσα, έχασε το παιδί της και πρόκειται για έναν πόνο που δεν θα ξεπεράσει ποτέ, αλλά μέσα από αυτήν την επίπονη διαδικασία βρέθηκαν δίπλα της πολλά άλλα νέα παιδιά, φίλοι του Παύλου της αλλά και κάποιοι που δεν τον γνώριζαν καν, που της συμπαραστάθηκαν, της κράτησαν το χέρι στις κρίσιμες στιγμές και της έδωσαν δύναμη. Και εκείνη, με τη σειρά της, τους έδωσε ένα συγκλονιστικό παράδειγμα κουράγιου.
Η στιγμή της δικαίωσης για τη Μάγδα Φύσσα ήρθε την περασμένη Τετάρτη, όταν το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας έκρινε πως η δολοφονία του γιου της δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται στη δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης με συγκεκριμένους διευθυντές. «Παύλο, τα κατάφερες... Γιε μου», φώναζε μετά την ανακοίνωση της απόφασης και τη φωνή της την άκουσε όλη η Ελλάδα!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 10 Οκτωβρίου