Με δραματικό τρόπο περιγράφει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας τη δυσοσμίας από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας Oil One στη Δραπετσώνα, ο διευθυντής του 2ου 12/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Δραπετσώνας, με επιστολή που απηύθυνε προς τον Δήμαρχο Κερατσινίου – Δραπετσώνας κ. Χρήστο Βρεττάκο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο διευθυντής του συγκεκριμένου σχολείου έχει επισημάνει το πρόβλημα, που έχει οδηγήσει ακόμη και σε περιστατικά λιποθυμιών μαθητών.
Στην επιστολή αυτή περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στο σχολείο από τα διαρκή επεισόδια δυσοσμίας στην περιοχή, φαινόμενο που όπως αναφέρει «έρχεται από την περιοχή των Λιπασμάτων, κάνοντας τη διαβίωση στη σχολική μας μονάδα πολύ δύσκολη». Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι μάρτυρας αυτής της κατάστασης έγινε και ο νεοεκλεγείς Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείου. Ο τρόπος που περιγράφει την κατάσταση αποτυπώνει το μέγεθος του προβλήματος:
«Ελέω πανδημίας τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου καλούμαστε να λειτουργήσουμε με ανοιχτά παράθυρα και πόρτες φορώντας τις μάσκες προφύλαξης, σεβόμενοι τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής, σεβόμενοι την αξία της ανθρώπινης ζωής και της υγείας των συμπολιτών μας. Όμως, η χαρακτηριστική δυσοσμία που θυμίζει βενζίνη ή παράγωγα πετρελαίου, διαπερνά τις μάσκες μας, φυλακίζεται στους διαδρόμους, δημιουργεί
Πολλά παράπονα μαθητών για κεφαλαλγίες και στομαχόπονους, ιλίγγους και τάση προς εμετό, μας οδηγούν να ειδοποιούμε τους γονείς ότι πιθανώς είναι συμπτώματα απλών ιώσεων ή υπόπτων κρουσμάτων COVID-19»
Μάλιστα, όπως επισημαίνει, δέχονται παράπονα για την αποπνικτική δυσοσμία και στο σημείο υπογειοποίησης της περιφερειακής λεωφόρου Δραπετσώνας, ακριβώς κάτω από το γήπεδο της περιοχής, ενώ σημειώνει ότι ανάλογα προβλήματα έχουν και όμορα σχολεία.
Αστεροσκοπείο, Δημόκριτος και ΑΠΘ επιμένουν για την πηγή της δυσοσμίας
Το κείμενο αυτό του διευθυντή του 2ου 12/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Δραπετσώνας, αποτυπώνει μια κατάσταση που επικρατεί καιρό και για την οποία πλέον έχουμε και τα επιστημονικά δεδομένα.
Μια σειρά μετρήσεων και ερευνών του Εθνικού Αστεροσκοπείου, του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» και του ΑΠΘ έχει τεκμηριώσει την ύπαρξη της δυσοσμίας, εντοπίζοντας υψηλές τιμές αέριων ρύπων που προκαλούν δυσοσμία (όπως και υψηλές συγκεντρώσεις καρκινογόνου βενζόλιου), αλλά και έχουν κάνει σαφές ότι πηγή προέλευσης της δυσοσμίας είναι οι εγκαταστάσεις της εταιρείας Oil One, συμφερόντων Μελισσανίδη, στην περιοχή των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα.
Η συσχέτιση των ανέμων με τα περιστατικά δυσοσμίας, το είδος των ρύπων, οι περίοδοι που καταγράφονται οι μέγιστες τιμές, όπως και το είδος της δραστηριότητας της συγκεκριμένης περιβαλλοντικά οχληρής εγκατάστασης, αποδεικνύουν ότι ο «ένοχος» για τη δυσοσμία, με τα αποτελέσματα που περιγράφει ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου, είναι συγκεκριμένος και βρίσκεται στην περιοχή των λιπασμάτων.
Δεν είναι, άλλωστε, λίγοι αυτοί που έχουν μιλήσει για ένα διαρκές περιβαλλοντικό έγκλημα στη Δραπετσώνα, που ξεκίνησε όταν δόθηκε άδεια για μια τέτοια βιομηχανική εγκατάσταση, μέσα ουσιαστικά στον οικιστικό ιστό και σε μια τοποθεσία που υποτίθεται ότι προοριζόταν για ανάπλαση. Και μάλιστα με μια διαδικασία όπου αφού αγοράστηκε μια παροπλισμένη από χρόνια εγκατάσταση αποθήκευσης πετρελαιοειδών, άλλαξε μετά η νομοθεσία ώστε να επιτραπούν βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην περιοχή, αδειοδοτήθηκε και όπου στο τέλος διαμορφώθηκε μια μεγάλη μονάδα επεξεργασίας μεγάλου όγκου πετρελαιοειδών αποβλήτων (από το λιμάνι του Πειραιά αλλά και πολλά άλλα λιμάνια της χώρας), δίπλα σε μια πόλη και μια περιοχή που χρόνια παλεύει «για να έχει ζωή», μετά από δεκαετίες στις οποίες πλήρωσε ακριβά το κόστος της βιομηχανικής ανάπτυξης.
Μάλιστα, από το 2015 οι χρήσεις γης άλλαξαν για την περιοχή οι εγκαταστάσεις αυτές δεν μπορούν να είναι σε εκείνο το σημείο και παραμένουν μόνο στο πλαίσιο των μεταβατικών διατάξεων για τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε περιοχές όπου αλλάζουν οι χρήσεις γης.
Δεν είναι τυχαίο ότι χρόνια τώρα τόσο οι κάτοικοι της περιοχής, όσο και η δημοτική αρχή αλλά και αυτοδιοικητικοί παράγοντες και βουλευτές της περιοχής, ζητούν να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία για άμεση απομάκρυνση των ρυπογόνων βιομηχανιών και δραστηριοτήτων στην περιοχή, αίτημα που έχει υιοθετήσει και το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής.
Η κυβέρνηση θα αναλάβει πρωτοβουλίες για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε διαμαρτυρίες για το πρόβλημα της δυσοσμίας στην περιοχή της Δραπετσώνας. Αυτό που είναι διαφορετικό είναι ακριβώς ότι πλέον υπάρχουν και όλα τα δεδομένα που αποδεικνύουν τη συσχέτιση με τις εγκαταστάσεις της εταιρείας Oil One στην περιοχή των Λιπασμάτων.
Πρόσφατα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Χατζηδάκης ακύρωσε και ανάπεμψε μια απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής η οποία ενέκρινε τροποποίηση της ΑΕΠΟ (της περιβαλλοντικής άδειας ουσιαστικά) της Oil One, τροποποίηση που θα της επέτρεπε να ρίχνει επεξεργασμένα πετρελαιοειδή απόβλητα στη θάλασσα. Η ακύρωση, που ήρθε ύστερα από αντιδράσεις της δημοτικής αρχής που προσέφυγε κατά της απόφασης, ήταν η πρώτη τέτοια παρέμβαση μετά από ένα διάστημα όπου καταγράφηκε μια απροθυμία αναμέτρησης με το πρόβλημα. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι για ένα διάστημα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας «οχυρώθηκε» πίσω από εκθέσεις των Ελεγκτών Περιβάλλοντος που δεν εντόπιζαν τη δυσοσμία (γιατί δεν έχουν τον αναγκαίο εξοπλισμό), όπως και ότι το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής δεν παίρνει πρωτοβουλίες για να σπάσει τη μονοπωλιακή συνθήκη που ισχύει στη διαχείριση των υγρών αποβλήτων πλοίων και που μετά οδηγεί στην ανάγκη για εγκαταστάσεις όπως αυτές της Oil One στη Δραπετσώνα, ενώ υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και για να σπάσει το μονοπώλιο και για την επεξεργασία των λιμενικών αποβλήτων.
Και βέβαια, μια ανακοίνωση όπως αυτή του διευθυντή του 2ου 12/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Δραπετσώνας αποτελεί και μια απάντηση στην επιλογή του Εισαγγελέα Πειραιά να βάλει στο αρχείο το ζήτημα των ευθυνών της Oil One για τη δυσοσμία, επιλογή την οποία έχει αμφισβητήσει ο Δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας απευθυνόμενος στον Άρειο Πάγο.
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να συνεχιστεί μια συνθήκη όπου εκπαιδευτικοί και μαθητές θα υποφέρουν την ώρα του μαθήματος, παιδιά θα εμφανίζουν ίλιγγο, στομαχόπονο και κεφαλαλγία και μια ολόκληρη περιοχή θα υφίσταται τη δυσοσμία και θα εκτίθεται σε καρκινογόνες ουσίες. Ιδίως όταν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, μέσα από την απομάκρυνση των ρυπογόνων δραστηριοτήτων στην περιοχή, ξεκινώντας από τις εγκαταστάσεις της Oil One στην περιοχή. Απομάκρυνση που θα επιτρέψει να προχωρήσει πραγματικά η ανάπλαση της περιοχής και μετατροπής της σε έναν πόλο αναψυχής, πολιτισμού και καινοτομίας, ανάπλαση την οποία αλλεπάλληλες κυβερνήσεις έχουν υποσχεθεί και η οποία όμως διαρκώς μετατίθεται στο μέλλον.
