Η συγκέντρωση άναψε χθες το απόγευμα κι όλα ήταν συνειδητά, όπως τραγουδούσε κάποτε ο Σαββόπουλος. Οι νεολαίοι κατέβηκαν στους δρόμους, αψηφώντας καραντίνες και περιορισμούς, αδιαφορώντας για την υγεία τους και για τις ενδεχόμενες συνέπειες των επιλογών τους σε βάρος των οικείων τους.
Τα parapolitika.gr αναδεικνύουν μία ακόμη πτυχή του φαινομενικού ενδιαφέροντος για τον συνάνθρωπο, όποιος κι είναι αυτός, από όπου κι αν έρχεται, όπως και να ‘χει καταλήξει. Η πορεία των 3.000 ανέβαινε τη Σταδίου κι εκεί στο ύψος της Κλαυθμώνος ένας ζητιάνος είχε ξαπλώσει στο πεζοδρόμιο και κοιμόταν κουλουριασμένος, με μόνο σκέπασμα το ξεφτισμένο του σακάκι. Κανείς, μα κανείς, από όσους πέρασαν δίπλα του, δεν σταμάτησε να ρίξει ένα κέρμα στο κουτί του, να του πάρει ένα μπουκάλι νερό, μια σοκολάτα από το πλαϊνό περίπτερο.
Συνειδητά εκείνος επιλέγει να μένει στους δρόμους από τη στιγμή που υπάρχουν οργανωμένες δομές φιλοξενίας στον δήμο Αθηναίων και μάλιστα καινούριες, τις οποίες όμως οι άνθρωποι αυτοί δεν χρησιμοποιούν συνήθως. Εξίσου συνειδητή όμως είναι και η ασυνειδησία που καταφέρνει ακόμη και τώρα, στον καιρό της πανδημίας, να μολύνει τις ψυχές.
