«Ευχόμεθα, Μακαριώτατε άγιε αδελφέ, όπως η ανατείλασα Πατριαρχία Υμών η μακρά, ανέφελος, ευοίωνος, ανακαινιζομένη υπό του Αγίου Πνεύματος και ανακαινίζουσα δι' Αυτού», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο συγχαρητήριο μήνυμά του προς τον νέο Πατριάρχη Σερβίας Πορφύριο.

Ακολουθεί, εκτενέστερα, το συγχαρητήριο μήνυμα του Παναγιωτάτου:

Μακαριώτατε και Αγιώτατε Πατριάρχα Σερβίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Πορφύριε, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.

«Και έδωκεν κλήρους αυτών, και έπεσεν ο κλήρος επί Πορφύριον, και συγκατεψηφίσθη μετά των ένεδεκα Αποστόλων» (Πρβλ. Πραξ. 1, 26).

Τας πλήρεις Πνεύματος Αγίου σκηνάς εκ των Πράξεων των Αποστόλων εβιώσαμεν εκ νέου και σήμερον, κατά τας εργασίας της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου, πληροφορηθέντες την επαξίαν εκλογήν της Υμετέρας θεοπροβλήτου Μακαριότητος εις διαδοχήν του πρότριτα εις Κύριον μεταστάντος αοιδίμου Πατριάρχου Ειρηναίου.

Αι ψήφοι των εκλεκτόρων Υμών έφθασαν ενώπιον Θεού και Ούτος διά της κληρωτίδος ωμίλησε στοργικώς προς τον απορφανισθέντα ιερόν κλήρον και τον περιούσιον λαόν της καθ' Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας Σερβίας. Ούτω προσετέθη εις ακόμη πεφιλημένος αδελφός εις την χορείαν των διαδόχων του εν Αγίοις Πατρός ημών Σάββα, Αρχιεπισκόπου Σερβίας, του λαβόντος την χειροτονίαν και την τιμήν του Αυτοκεφάλου εκ των χειρών του Προκατόχου ημών Μανουήλ εν Νικαία. Σήμερον το πλήρωμα της Εκκλησίας της Σερβίας εορτάζει την υπαπαντήν του κανονικού αυτής προστάτου και ποιμενάρχου. Σήμερον υποδέχονται Υμάς η χαρά, η ευθύνη, οι κόποι, αι αγωνίαι, ο αγών του Χριστού υπέρ πάσης ψυχής Χριστιανών Ορθοδόξων, ευρισκομένης εντός των ορίων της τοπικής Υμών Εκκλησίας.

Ταύτα ενθυμηθέντες και μνημονεύσαντες μετά των περί ημάς Ιερωτάτων Συνοδικών Ιεραρχών, των και υπερτίμων, των εν Αγίω Πνεύματι αγαπητών αδελφών και συλλειτουργών, εδοξολογήσαμεν έτι άπαξ το προσκυνητόν Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, του περιθάλποντος τα απορφανισθέντα κατά πνεύμα τέκνα της Εκκλησίας και παραμυθούντος στοργικώς τας θλίψεις αυτών διά ποιμένων ικανών και γνησίων.

Ευχόμεθα, Μακαριώτατε άγιε αδελφέ, όπως η ανατείλασα Πατριαρχία Υμών η μακρά, ανέφελος, ευοίωνος, ανακαινιζομένη υπό του Αγίου Πνεύματος και ανακαινίζουσα δι' Αυτού. Εδραία βάσις και θεμέλιον άσειστον της ποιμαντορίας Υμών έσται η προσήλωσις Υμών εις τε τους Θείους και Ιερούς Κανόνας ου μην αλλά και εις αυτήν ταύτην την μαρτυρικώς καθηγιασμένην πράξιν και παράδοσιν της Εκκλησίας, την διασωζομένην εν τοις κειμένοις, τοις έργοις και τοις Αρχείοις ημών. Επ᾽ αυτής της οδού πορευόμενος, θέλετε μετά βεβαιότητος επιτύχει εις το εις ο εκλήθητε, χάριτι Θεού, έργον.

Συγχαίρομεν ευλόγως και μετ' ελπίδος συναγαλλόμεθα Υμίν εκ της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, της γεννησάσης, εκθρεψάσης και εν ευθύναις αεί σκεπούσης αδιαστίκτως πάσας τας εκ του πανιέρου σώματος αυτής γεννηθείσας τοπικάς Εκκλησίας, εν αις και η Υμετέρα, διά την σήμερον γενομένην, χρησταίς ελπίσι, Θεοστήρικτον εκλογήν Υμών.

Κατασπαζόμενοι ουν φιλήματι αγίω και αύθις την Υμετέραν υπερλίαν αγαπητήν και σεβασμίαν Μακαριότητα, διατελούμεν Αυτής αγαπητός εν Χριστώ αδελφός και συλλειτουργός.