Πρώην βιοτέχνης πουλούσε λαχεία μέχρι το θάνατό του - Η συγκινιτική ιστορία του
O Νίκος Χατζηγρίβας άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Δευτέρα
Από σεβασμό στην ιστορία του Νίκου Χατζηγρίβα, που κάποτε απασχολούσε 150 υπαλλήλους, τα τοπικά ΜΜΕ στη Λάρισα έκαναν πρώτο θέμα το θάνατό του, χωρίς ωστόσο να αναφέρουν ότι ο αγαπητός σε όλους κυρ Νίκος τα τελευταία χρόνια ζούσε πουλώντας λαχεία. Σύμφωνα με το «kosmoslarissa.gr», ο Νίκος Χατζηγρίβας άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Δευτέρα, σε ηλικία 79 ετών, έπειτα από άνιση μάχη που έδωσε με τις ασθένειες οι οποίες τον βασάνισαν για πολύ καιρό. Ήταν από τους πλέον συμπαθείς λαχειοπώλες της Λάρισας, ωστόσο οι περισσότεροι που τον έβλεπαν δεν γνώριζαν την ιστορία ζωής που κουβαλούσε στις πλάτες του ο άνθρωπος που με το ποδήλατό του γύριζε την πόλη από τη μία άκρη στην άλλη.
Πρώην βιοτέχνης, ιδιαίτερα γνωστός στη δεκαετία του ’80, στις καλές εποχές του έτοιμου ενδύματος, ενός παραγωγικού κλάδου που πρόσφερε πολλά στην οικονομία και την κοινωνία της Θεσσαλίας. Είχε φτάσει να απασχολεί μέχρι 150 υπαλλήλους. Δυστυχώς, η οικονομική κρίση κατάφερε ένα μοιραίο χτύπημα στην επιχείρησή του, στην οποία αναγκάστηκε να βάλει λουκέτο, αφού προηγουμένως όμως είχε αποζημιώσει όλους τους ανθρώπους που εργάζονταν στο πλευρό του.
Ο ίδιος συνέχιζε με ό,τι του είχε απομείνει να ξεπληρώνει τους προμηθευτές του, καθώς και τα χρέη που είχαν συσσωρευτεί, τα οποία οδήγησαν σε δικαστήρια και κατασχέσεις. Άνοιξε ένα κατάστημα σε μια ύστατη προσπάθεια να ξανασταθεί στα πόδια του, ωστόσο δεν κατάφερε να ορθοποδήσει. Στο τέλος αναγκάστηκε να βγει στο δρόμο και να πουλάει λαχεία ώστε να βγάζει τα προς το ζην. Δεν σταμάτησε λεπτό να δουλεύει και να ζει από τη δουλειά του. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, δεν έχασε ποτέ την αστική του ευγένεια και όσοι τον γνώριζαν προτιμούσαν να αναφέρονται στο παρελθόν του. «Δεν το χωράει ο νους μου» έλεγε ένας παλιός Λαρισαίος όταν έβλεπε τον κυρ Νίκο στις καφετέριες του κέντρου. «Αυτός εκεί που περνάει είναι ο Χατζηγρίβας, που είχε 150 εργαζόμενους στην επιχείρησή του» τόνιζε χαρακτηριστικά.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ONTIME»
Πρώην βιοτέχνης, ιδιαίτερα γνωστός στη δεκαετία του ’80, στις καλές εποχές του έτοιμου ενδύματος, ενός παραγωγικού κλάδου που πρόσφερε πολλά στην οικονομία και την κοινωνία της Θεσσαλίας. Είχε φτάσει να απασχολεί μέχρι 150 υπαλλήλους. Δυστυχώς, η οικονομική κρίση κατάφερε ένα μοιραίο χτύπημα στην επιχείρησή του, στην οποία αναγκάστηκε να βάλει λουκέτο, αφού προηγουμένως όμως είχε αποζημιώσει όλους τους ανθρώπους που εργάζονταν στο πλευρό του.
Ο ίδιος συνέχιζε με ό,τι του είχε απομείνει να ξεπληρώνει τους προμηθευτές του, καθώς και τα χρέη που είχαν συσσωρευτεί, τα οποία οδήγησαν σε δικαστήρια και κατασχέσεις. Άνοιξε ένα κατάστημα σε μια ύστατη προσπάθεια να ξανασταθεί στα πόδια του, ωστόσο δεν κατάφερε να ορθοποδήσει. Στο τέλος αναγκάστηκε να βγει στο δρόμο και να πουλάει λαχεία ώστε να βγάζει τα προς το ζην. Δεν σταμάτησε λεπτό να δουλεύει και να ζει από τη δουλειά του. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, δεν έχασε ποτέ την αστική του ευγένεια και όσοι τον γνώριζαν προτιμούσαν να αναφέρονται στο παρελθόν του. «Δεν το χωράει ο νους μου» έλεγε ένας παλιός Λαρισαίος όταν έβλεπε τον κυρ Νίκο στις καφετέριες του κέντρου. «Αυτός εκεί που περνάει είναι ο Χατζηγρίβας, που είχε 150 εργαζόμενους στην επιχείρησή του» τόνιζε χαρακτηριστικά.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ONTIME»