Ενθουσιασµένος που είχε την ευκαιρία να µαγειρέψει στο επίσηµο δείπνο των υψηλών προσκεκληµένων της χώρας για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση δήλωσε ο βραβευµένος µε αστέρι Michelin σεφ Λευτέρης Λαζάρου, µιλώντας στο «Secret» και στη Σάσα Σταμάτη. 

Ο βραβευμένος σεφ αποκάλυψε τις συζητήσεις του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπουλου και τον πρίγκιπα και διάδοχο του Βρετανικού Θρόνου, Κάρολο. 

Διαβάστε ολόκληρη η συνέντευξη του Λευτέρη Λαζάρου στο «Secret».

Πώς αισθάνεστε που επέλεξαν εσάς για να επιµεληθείτε το µενού στη δεξίωση του Προεδρικού Μεγάρου για τον εορτασµό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821;

Αισθάνοµαι µεγάλη τιµή και µεγάλη ικανοποίηση για το γεγονός ότι πήγαν όλα περίφηµα. Υπήρξε µια περίφηµη συνεργασία µε τους ανθρώπους της Προεδρίας. Με στήριξαν για να µπορέσω να φέρω σε πέρας αυτό το σηµαντικό δείπνο, το επετειακό, που ήταν κάτι µοναδικό για τα 200 χρόνια. Οπως καταλαβαίνετε, είµαι περήφανος και γοητευµένος, γιατί µου ανατέθηκε ένα τέτοιο δείπνο, το τελειώσαµε, πήγε µια χαρά και οι καλεσµένοι της κυρίας Προέδρου έµειναν πάρα πολύ ευχαριστηµένοι. Το χειροκρότηµα για τον µάγειρα είναι η τροφή του. Ποιος σας πρότεινε να το κάνετε; Η ίδια η Πρόεδρος µε κάλεσε να µιλήσουµε µαζί για κάτι που ήθελε να µου ζητήσει. Προφανώς, ήταν δική της η πρωτοβουλία και ίσως κάποιων ανθρώπων που είναι συνεργάτες της

Σας ζήτησε κάτι συγκεκριµένο ή ήθελε τη γνώµη σας;

Με την κ. Σακελλαροπούλου µιλήσαµε για πολλά από την πρώτη µας επαφή. Αυτό που έζησα για πρώτη φορά επισκεπτόµενος το Προεδρικό Μέγαρο ήταν ότι αισθάνθηκα σαν να ήµουν σπίτι µου, γιατί υπήρχε πάρα πολύ ζεστή ατµόσφαιρα και γλυκιά φιλοξενία. Οπότε ένιωσα πάρα πολύ άνετα συζητώντας µε την Πρόεδρο. Μιλήσαµε για την πανδηµία, την εστίαση, που έχει δεχτεί µεγάλο πλήγµα, και κάποια στιγµή αρχίσαµε να µιλάµε για την Ελλάδα, τα προϊόντα της, τα οποία είναι τιµή µας που εµείς, οι µάγειροι, υποστηρίζουµε. Κάποια στιγµή, όπως µιλούσαµε, µου είπε: «Θέλω για τη µεγάλη γιορτή που ετοιµάζουµε όλοι για τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση της χώρας µας να κάνουµε ένα µενού στηριζόµενοι στα ελληνικά προϊόντα». Από εκεί ξεκίνησε ένα µικρό κουβάρι: ανταλλάξαµε πάρα πολλές φορές e-mails, γιατί οι καλεσµένοι έχουν διατροφικές συνήθειες, αλλεργίες, υπάρχει και ο COVID, που µας περιόριζε πολλές φορές, ενώ είχαµε να δούµε και ποιοι θα έρθουν, ποιοι δεν θα έρθουν... Ηταν µια «τρίλιζα» αυτή η προετοιµασία.

Οταν σας το ανακοίνωσε, το περιµένατε;

Οχι, δεν το περίµενα. Οταν µου το είπε, ένιωσα εθνικά περήφανος. Από την ηµέρα που η κ. Σακελλαροπούλου έχει αναλάβει τα καθήκοντα της Προεδρίας, πνέει διαφορετικός αέρας. Αισθάνεσαι ότι είναι άνθρωπος που θέλει να «ανοίξει» το Προεδρικό Μέγαρο. Θέλει και ο κόσµος να µπορεί να µπει να το δει. Να τους µιλήσει.

Ο Κάρολος και η Καµίλα τι σας είπαν;

Ο Κάρολος είπε ότι του άρεσε πολύ το δείπνο. Ηταν πολύ ευχαριστηµένος µε το ψάρι. Του άρεσε το χριστόψαρο. Κατάλαβε τι ψάρι είναι, γιατί το γνωρίζουν και στην Αγγλία. Αλλά τα δικά µας ψάρια δεν τα έχει καµία άλλη χώρα. Η Καµίλα, πολύ ευγενική, µε χαιρέτησε, ήταν πολύ ζεστή.

Ο πρωθυπουργός και η σύζυγός του τι σας είπαν για το δείπνο;

Τον κ. Μητσοτάκη τον ταΐζω πολλά χρόνια. Είναι επισκέπτης µου πολλές φορές στο «Βαρούλκο». Οπότε αυτό που µου είπε ήταν: «Ολα ήταν άψογα απόψε». Και πριν γίνει πρωθυπουργός και όταν ήταν στην αξιωµατική αντιπολίτευση και ως βουλευτής ήταν επισκέπτης του εστιατορίου µου. Οπότε έχω µια σχέση µαζί του πάρα πολύ µεγάλη επί πάρα πολλά χρόνια. Και η πρώτη κυρία ήταν πολύ ευγενική και µε ευχαρίστησε. Η πιο µεγάλη τιµή ήταν όταν µε φώναξε η Πρόεδρος και µε έβγαλε έξω από τη σάλα, την ώρα που θα έφευγαν, για να µε ευχαριστήσει, να µε συγχαρεί ο κόσµος και να ευχαριστήσω και εγώ τους ανθρώπους που τίµησαν τη χώρα µας. Οπως και τον κύριο Καββάκο, όλους τους πιανίστες και τον Νίκο Αλιάγα.

Θυµάστε κάποιο άλλο µεγάλο δείπνο που έχετε κάνει;

Ο κόσµος δεν θέλω να µε θυµάται ως καλό µάγειρα µόνο, αλλά ως καλό άνθρωπο. Θέλω να αφήσω το αποτύπωµά µου. Γι’ αυτό και έχω δουλέψει για κοινωνικές οµάδες, για τη «Σχεδία». Και απλόχερα δίνω αυτό που έχω µέσα µου, γιατί αυτή η χώρα µε έχει θρέψει και µε θρέφει ακόµα. Χρωστάω σε αυτήν τη χώρα, δεν µου χρωστάει