Παρεμβάσεις που επιχειρούν να δώσουν λύσεις σε χρόνια προβλήματα και να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που ταλαιπωρούν τους ιδιοκτήτες, επιχειρεί να δώσει η κυβέρνησης με τους νέους δασικούς χάρτες.

Όπως αναφέρουν κυβερνητικοί κύκλοι η κυβέρνηση με τους νέους δασικούς χάρτες επιχειρεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα που είχαν οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, οι οποίοι βρέθηκαν σε απόγνωση αφού έχασαν τις επιδοτήσεις τους.

Ειδικότερα, υπογραμμίζεται ότι ο νόμος 4685/2020 της Νέας Δημοκρατίας  αντιμετώπισε προβλήματα που είχαν κληροδοτηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. «Προβλήματα που είχαν οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες σε απόγνωση, αφού έχασαν τις επιδοτήσεις τους, και είχε ως αποτέλεσμα για το 50% περίπου της επικράτειας να έχουν  υποβληθεί 174.000 «αντιρρήσεις» (ενστάσεις των ιδιοκτητών). Σημειωτέον, ότι 5.000.000 στρέμματα αγροτικής γης είχαν εμφανιστεί την περίοδο 2017-2019 ως δασικά και 500.000 ΑΦΜ αγροτών αντιμετώπισαν πρόβλημα με τις εκτάσεις και τις επιδοτήσεις.

 Με τον νόμο της Νέας Δημοκρατίας οι επιδοτήσεις αποκαταστάθηκαν αμέσως, οι αγρότες σώθηκαν (καθώς κινδύνευαν να χάσουν οριστικά την ιδιότητα του αγρότη, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία) και τουλάχιστον οι μισοί πολίτες που είχαν υποβάλει αντιρρήσεις είδαν ότι η ίδια η Διοίκηση, αναμορφώνοντας τους δασικούς χάρτες, τους δικαίωσε.

Οι δασικοί χάρτες είναι κάτι αναγκαίο καθώς είναι ο πρόδρομος του Δασολογίου, που, μαζί με το Κτηματολόγιο, βάζουν μια τάξη στα θέματα της ακίνητης περιουσίας. Έτσι γίνεται σε όλη την Ευρώπη. Έτσι πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα. Η προηγούμενη κυβέρνηση ωστόσο, αντιμετώπισε το ζήτημα βιαστικά και ιδεοληπτικά, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί τελικά η κατάσταση αντί να βελτιωθεί».

 Τι προσπάθησε να διορθώσει

 Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ποιο είναι το βασικό πρόβλημα και τι προσπάθησε να διορθώσει ο νόμος:

«Το βασικό πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει ο νόμος αυτός ήταν ότι στους δασικούς χάρτες περιλαμβάνονταν ακόμη και εκτάσεις που το ίδιο το κράτος είχε αποφανθεί ότι δεν είναι δασικές! Δηλαδή, ιδιοκτήτες που είχαν στα χέρια τους χαρτιά από το κράτος, τα οποία έλεγαν ότι το ακίνητό τους δεν είναι δασικό, έβλεπαν το ίδιο το κράτος να αλλάζει γνώμη και να το χαρακτηρίζει δασικό! Και, εάν επρόκειτο για αγροτικά ακίνητα, να τους κόβει ξαφνικά τις επιδοτήσεις. Η νομοθεσία της Νέας Δημοκρατίας κατήργησε αυτόν τον παραλογισμό: έβγαλε αυτομάτως εκτός δασικών χαρτών όλες τις περιοχές εκείνες, τις οποίες το ίδιο το κράτος (με πράξεις του) είχε χαρακτηρίσει ως μη δασικές (είτε για καλλιέργεια, είτε για βιομηχανική ή τουριστική μονάδα) και επέστρεψε στους αγρότες τις επιδοτήσεις που είχαν στερηθεί άδικα.

Η παρούσα κυβέρνηση αναγνώρισε ότι το κράτος δεν μπορεί να έχει 2 διαφορετικά πρόσωπα: Από τη μια πλευρά, Υπουργοί, Νομάρχες και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι να αναγνωρίζουν τον αγροτικό χαρακτήρα μιας έκτασης και να την αποδίδουν στους πολίτες προς καλλιέργεια και κτηνοτροφία και από την άλλη τα δασαρχεία να τον αμφισβητούν. Πρόκειται για εκτάσεις (απαλλοτριώσεις, εποικιστικές, αναδασμοί κλπ.) οι οποίες είχαν παραχωρηθεί κατά καιρούς από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κλπ. σε ακτήμονες αγρότες για καλλιέργεια. Επιχειρήθηκε λοιπόν να αντιμετωπιστούν μια σειρά από παραλογισμοί.

 Το δεύτερο πρόβλημα που είχε ν’αντιμετωπίσει ο νόμος ήταν ότι, εξαιτίας του επιπόλαιου τρόπου με τον οποίο είχαν καταρτισθεί οι δασικοί χάρτες επί ΣΥΡΙΖΑ, πάμπολλοι ιδιοκτήτες υποχρεώθηκαν να ασκήσουν ενστάσεις (τις λεγόμενες «αντιρρήσεις») κατά των δασικών χαρτών και, στη συνέχεια, να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ο αριθμός των ενστάσεων αυτών και ο ρυθμός με τον οποίο προχωρούσαν με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε ως αποτέλεσμα, για να εξεταστούν οι ενστάσεις για τη μισή μόνο Ελλάδα, να απαιτηθούν 27 χρόνια! 

Επίσης, επειδή στη σύνθεση των επιτροπών αντιρρήσεων είχαν πλειοψηφία οι δασολόγοι (2 στους 3), πολύ δύσκολα ανατρέπονταν ακόμη και άδικες αποφάσεις. Με τη νέα νομοθεσία αυξήθηκαν οι επιτροπές και άλλαξε η σύνθεσή τους (πλέον συμμετέχουν  ένας δικηγόρος, ένας μηχανικός και ένας δασολόγος) προκειμένου να υπάρχουν εχέγγυα αντικειμενικότητας.  

Επιπλέον, μία σημαντική παρέμβαση του νέου νόμου είναι ότι προβλέφθηκε ότι, όταν εξετάζεται η αντίρρηση κάποιου πολίτη και δικαιώνεται από την Επιτροπή Αντιρρήσεων, τότε αυτομάτως θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το ακίνητό του χωρίς να περιμένει την εκδίκαση όλων των άλλων υποθέσεων, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα».

 Τι ισχύει για το Συμβούλιο της Επικρατείας

 Αναφορικά με την απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας σχετικά με το νόμο, κυβερνητικές πηγές τονίζουν:

«Έχει προσβληθεί από το συνδικαλιστικό σωματείο των δασολόγων του Δημοσίου (δασαρχών και υπαλλήλων του Υπουργείου) και από ορισμένες περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες θεωρούν ότι ο νόμος είναι «περιβαλλοντοκτόνος» και «δασοκτόνος». Και ζητούν την ακύρωση του νόμου και της σχετικής Υπουργικής Απόφασης για να επιστρέψουμε στο προηγούμενο καθεστώς του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι υπέρ του νόμου παρενέβη και η ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων), διότι οι ιδιοκτήτες με το θεσμικό τους όργανο, αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στήριξε την ιδιοκτησία με τον νόμο 4685 του 2020. Παρέμβαση υπέρ του νόμου στο Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε και η Ένωση Περιφερειών Ελλάδος.

Εάν ο νόμος αυτός, μετά την παρέμβαση των περιβαλλοντικών οργανώσεων κηρυχθεί αντισυνταγματικός, ουσιαστικά θα επιστρέψουμε στο καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ το οποίο μόλις περιγράψαμε πρωτύτερα.

 Τι πρέπει να κάνουν οι πολίτες για να διασφαλίσουν την περιουσία τους;

Για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στους δασικούς χάρτες οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι δεν εμφανίζονται τα ίδια προβλήματα. Δεν επαναλαμβάνεται το φαινόμενο να περιλαμβάνονται στους νέους δασικούς χάρτες εκτάσεις, για τις οποίες το Κράτος είχε αποφανθεί ότι δεν είναι δασικές. Δηλαδή, οι εκτάσεις που είχε παραχωρήσει το Κράτος για καλλιέργεια ή για βιομηχανική χρήση δεν εμφανίζονται ως δασικές. Συνεπώς, στους νέους δασικούς χάρτες εμφανίζονται πολύ μικρότερα προβλήματα.

 Παραδέχονται ωστόσο από την κυβερνητική πλευρά ότι υπάρχουν ακόμα προβλήματα λόγω της μορφολογίας του εδάφους και της σκληρής νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας για την έννοια των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η Πολιτεία δεν μπορεί ωστόσο να αγνοήσει τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ούτε τις προβλέψεις του άρθρου 24 του Συντάγματος. Αυτό δεν θα μπορούσε να το κάνει κανένας. Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου και λειτουργούμε μέσα σε ένα συγκεκριμένο συνταγματικό πλαίσιο. Οι πολίτες έχουν όμως το δικαίωμα να υποβάλουν αντιρρήσεις, αμφισβητώντας ότι οι ιδιοκτησίες τους έχουν δασικό χαρακτήρα. Και η Πολιτεία, όπως έχει γίνει σε διάφορες περιπτώσεις στο παρελθόν μπορεί να προβεί σε όλες τις αναγκαίες τεχνικές και διοικητικές ρυθμίσεις, οι οποίες σεβόμενες το Σύνταγμα και τους νόμους, μπορούν να ρυθμίζουν θέματα όπως η φρυγανώδης βλάστηση (ασπάλαθοι, κλπ.) πράγμα που είναι τεράστιας σημασίας στα νησιά.

 

Αντιμετώπιση του προβλήματος

Αναφορικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων σημειώνεται πως: «Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να λάβει και διοικητικά μέτρα για την αντιμετώπιση  επιμέρους προβλημάτων. Το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών για παράδειγμα θα μπορούσε να βγάλει αποφάσεις σε σχέση με το ζήτημα των φρυγανωδών εκτάσεων, των ασπαλάθων κλπ. Με ένα τέτοιο μέτρο η Διοίκηση θα περνούσε το μήνυμα του αυτονόητου σε όλες τις δασικές υπηρεσίες προκειμένου να σταματήσει η «τάση» ορισμένων να βλέπουν, όπως και στο Ελληνικό, παντού δάση. Ένα τέτοιο μέτρο θα άλλαζε πλήρως την εικόνα στην Κρήτη και τα νησιά».

Σχετικά με πρακτικά ωστόσο ζητήματα διευκρινίζεται από τους κυβερνητικούς κύκλος:

Εάν η έκτασή μου χαρακτηρισθεί δασική, την παίρνει το κράτος;

Στις περιοχές όπου εμφανίζονται τα προβλήματα (όπως η Κρήτη και άλλα νησιά), δεν υφίσταται τέτοιο θέμα, καθώς ως επί το πλείστον δεν ισχύει το λεγόμενο τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου επί των δασικών εκτάσεων. Δηλαδή, ακόμα και αν μία ιδιοκτησία κάποιου πολίτη θεωρηθεί δάσος, δεν την αποκτά το Δημόσιο. Η περιουσία αυτή εξακολουθεί να ανήκει στον ίδιο ιδιοκτήτη.

  Κινδυνεύουν τώρα να χάσουν οι αγρότες τις επιδοτήσεις τους;

Η βόσκηση επιδοτείται, ακόμη και όταν γίνεται σε δασικές εκτάσεις.

Μόνο για τις γεωργικές καλλιέργειες θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάποιο θέμα. Η παρέμβαση όμως που γίνεται για τις φρυγανώδεις εκτάσεις, αντιμετωπίζει και αυτό το ζήτημα!

 Εάν η έκτασή μου χαρακτηρισθεί δασική, μπορώ να βόσκω τα ζώα μου εκεί;

Κατηγορηματικά ναι. Καταρχάς η βόσκηση είναι συμβατή με το δασικό χαρακτήρα μιας έκτασης, σύμφωνα με την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Πέραν αυτού, ο νέος νόμος και κυρίως η σχετική εκτελεστική Υπουργική Απόφαση πρόβλεψαν ρητά ότι ακόμα και στις αμιγώς δασικές εκτάσεις ‘ΔΔ’ θα ενεργοποιούνται δικαιώματα βόσκησης και επιπλέον στον δασικό χάρτη θα υπάρχει και σχετική ειδική πληροφορία ότι ενεργοποιούνται δικαιώματα βόσκησης.