Χριστίνα Τσιλιγκίρη: Έζησα ενδοοικογενειακή βία στο σπίτι μου

Συνέντευξη στο YouWeekly έδωσε η προεδρος του ΣΕΦ Χριστίνα Τσιλιγκίρη κάνοντας σημαντικές αποκαλύψεις. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «έζησα ενδοοικογενειακή βία στο σπίτι µου. Οι γονείς µου χώρισαν όταν ήµουν 11 χρόνων και στη συνέχεια µεγαλώσαµε µε τον πατέρα µου, η µητέρα µου έφυγε» συμπληρώνοντας με νόημα «έχω ζήσει βίαιες καταστάσεις και από τους δύο γονείς µου, αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε γεγονότα, γιατί δεν είναι ευχάριστα και δεν υπάρχει λόγος».

Η Χριστίνα Τσιλιγκίρη παραδέχεται μάλιστα ότι δεν έχει ξεπεράσει το διαζύγιο των γονιών της. «Χαίροµαι που έκανα το πρώτο βήµα και συνειδητοποίησα πως χρειάζοµαι βοήθεια. Δεν µπορώ να πω ότι είµαι 100% οκ µε το συγκεκριµένο θέµα και νοµίζω πως δεν ξεπερνιέται, γιατί δεν µπορείς να αλλάξεις αυτά που έγιναν, µπορείς να αλλάξεις µόνο αυτά που θα γίνουν» σημειώνει η πρόεδρος του ΣΕΦ.

Διαβάστε τη συνέντευξη:


Ανέλαβες την προεδρία του ΣΕΦ σε µια περίοδο κορονοϊού. Η πανδηµία ήταν και η µεγαλύτερη πρόκληση;

Αν µου έκανες την ίδια ερώτηση τον Οκτώβριο του ‘19, όταν και ανέλαβα, θα σου έλεγα πως η µεγαλύτερη πρόκληση είναι να αναλαµβάνεις τον µεγαλύτερο αθλητικό οργανισµό της χώρας σε πλήρη εγκατάλειψη - τώρα και εν µέσω πανδηµίας. Νόµιζα ότι ο Θεός µού έπαιζε παιχνίδια. Φυσικά και λες «ναι», όταν η κυβέρνηση σου δείχνει εµπιστοσύνη και, επειδή είµαι υπεύθυνος άνθρωπος, δεν ήθελα να απογοητεύσω τους ανθρώπους που µε πίστεψαν. Η περηφάνια είναι τεράστια, αλλά και η ευθύνη το ίδιο. Θεωρώ όµως πως δεν έχω αναλάβει δυσκολότερο project στη ζωή µου. Μέχρι το επόµενο (γέλια).

Είναι βαριά η λέξη «εγκατάλειψη», για ποιο λόγο τη χρησιµοποιείς;

Θα στο πω µε απλά νούµερα. Το budget του ΣΕΦ είναι πέντε εκατοµµύρια ευρώ, ισολογισµένα σε έσοδα και έξοδα. Τα τριάµισι εκατοµµύρια πηγαίνουν σε µισθοδοσίες, το ένα εκατοµµύριο πηγαίνει σε συντήρηση χώρων και µε το υπόλοιπο µισό πληρώνονται οι λογαριασµοί. Από το 2014 έως το 2019, µε µνηµόνια και µε κλειστές τράπεζες, δεν έπεσε ο προϋπολογισµός του Σταδίου, αλλά δεν γινόταν τίποτα. Τι έγιναν τόσα χρήµατα; Αέρας... Το 2020 παραλάβαµε εµείς και µάλλον είµαστε... µάγοι, γιατί δεν είχαµε µισθώσεις και κάναµε το έργο µας µε µόλις 250.000 ευρώ έσοδα. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις ανούσιες δαπάνες, το δύσκολο όµως είναι να κάνεις έργο ουσίας.

Το γήπεδο θεωρείται ανδροκρατούµενος χώρος. Ένιωσες περίεργα βλέµµατα του στυλ «πώς βρέθηκε αυτή εδώ»;

Πολλά χρόνια τώρα. Δυστυχώς, η κοινωνία µας «βυθίζει» τον κόσµο στον κοµφορµισµό, µόλις τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να σπάσει κάπως τα στερεότυπα. Στην αρχή της καριέρας µου ένιωθα πολύ πιο ευάλωτη, προσπάθησα να οικειοποιηθώ ένα flat ντύσιµο για να µην τραβάω την προσοχή στην εξωτερική µου εµφάνιση, αλλά σήµερα λέω «σε όποιον αρέσω, όπως είµαι». Δεν θα φορέσω παντελόνια, ούτε θα προσπαθήσω να γίνω άντρας επειδή µου το επιβάλλουν κάποια στερεότυπα. Έπειτα από συνάντηση, µου έχει πει φίλος µου για να µε προστατέψει: «Μπράβο, Χριστίνα, κράτα αυτό το αντρικό στυλ, γιατί έλεγαν οι υπόλοιποι “ευτυχώς δεν είναι γυναίκα-γυναίκα, αλλιώς πώς θα µπορούσαµε να κάνουµε συζήτηση µαζί της;”». Είναι λογική αυτή; Κάθε άνθρωπος είναι µοναδικός, έχει τη δική του οµορφιά και δεν µε ενδιαφέρει αν είναι άντρας ή γυναίκα.

Έχεις µιλήσει στο παρελθόν για άσχηµες καταστάσεις στην παιδική σου ηλικία. Τι εννοούσες ακριβώς;

Έζησα ενδοοικογενειακή βία στο σπίτι µου. Οι γονείς µου χώρισαν όταν ήµουν 11 χρόνων και στη συνέχεια µεγαλώσαµε µε τον πατέρα µου, η µητέρα µου έφυγε. Δυστυχώς, ο κόσµος περιµένει να ακούσει πως ο άντρας ήταν ενάντια σε µία γυναίκα, αλλά να ξέρετε πως αυτό είναι ένα ακόµα στερεότυπο. Έχω ζήσει βίαιες καταστάσεις και από τους δύο γονείς µου, αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε γεγονότα, γιατί δεν είναι ευχάριστα και δεν υπάρχει λόγος.

Για να µείνεις µε τον πατέρα σου, έφταιξε σε κάτι η µητέρα σου;

Σε εκείνη την ηλικία θεώρησα ότι έφταιξε η µητέρα µου. Στην εφηβεία θεωρούσα ότι έφταιγε ο πατέρας µου. Θέλει χρόνο ένα παιδί για να ζυγίσει τις καταστάσεις και να καταλάβει ποιος φταίει και ποιος όχι. Μεγάλωσα µε αρχές µαζί µε τον πατέρα µου και την αδερφή µου, που είναι άτοµο µε ειδικές ανάγκες. Από την ηµέρα που πέθανε ο πατέρας µου έχουµε ξανασµίξει ως οικογένεια. Μία συµβουλή, όµως, προς όλους τους γονείς που νοµίζουν πως τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν. Και ακούν και θυµούνται και καταλαβαίνουν. Δεν ξεχνούν ποτέ.

Πόσο καιρό σού πήρε για να ξεπεράσεις το διαζύγιό τους;

Δεν το έχω ξεπεράσει. Έχω κάνει προσπάθειες, έχω συµβουλευτεί ειδικούς και δεν µπορώ στερεότυπα του τύπου «έχει περάσει από τρελογιατρούς». Χαίροµαι που έκανα το πρώτο βήµα και συνειδητοποίησα πως χρειάζοµαι βοήθεια. Δεν µπορώ να πω ότι είµαι 100% οκ µε το συγκεκριµένο θέµα και νοµίζω πως δεν ξεπερνιέται, γιατί δεν µπορείς να αλλάξεις αυτά που έγιναν, µπορείς να αλλάξεις µόνο αυτά που θα γίνουν. Αυτό σου µαθαίνουν, να σκέφτεσαι διαφορετικά και να εξωτερικεύεις τα συναισθήµατά σου. Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που µε βοήθησαν, αυτοί είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκοµαι εδώ.

Ο πατέρας σου ασχολήθηκε µε τα λογιστικά, τα οποία σπούδασες και εσύ.

Ναι, ήταν οικονοµολόγος µε δικό του γραφείο στη Θεσσαλονίκη. Εγώ τελείωσα λογιστική και έχω κάνει δύο µεταπτυχιακά, στη διοίκηση αθλητικών εγκαταστάσεων και στη διοίκηση τουρισµού. Θεωρώ ότι η βαριά µας βιοµηχανία στην Ελλάδα είναι ο τουρισµός και όπως λέω στους µαθητές που διδάσκω: «Greece is the country of pleasure, leisure and opportunities». Δεν είναι κακό, αρκεί να το δοµήσουµε σωστά. Έχω γυρίσει όλη την Ευρώπη και µ’ αρέσει να ταξιδεύω, είµαι πολίτης του κόσµου, αλλά την Ελλάδα την αγαπάω. Έχουµε τέτοια φυσική οµορφιά, που αν είχαµε στρατηγικό σχεδιασµό, δεν θα είχαµε ανάγκη να παίρνουµε χρήµατα από άλλους.

Ποιο ταξίδι δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Είναι δύο. Το πρώτο στη Φλωρεντία το 2014, όταν συνόδευα την οµάδα πόλο Γυναικών του Ολυµπιακού. Φτάσαµε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου και το κατακτήσαµε µέσα στη Φλωρεντία απέναντι στην τοπική οµάδα. Σηµειωτέον, πως είναι υπέροχη πόλη, αλλά το ιδανικό νοµίζω πως ήταν ο συνδυασµούς του τοπίου, της αρχιτεκτονικής και της κατάκτησης του Κυπέλλου. Το δεύτερο ήταν στη Βαρκελώνη το 2006, που µόλις είδα την πόλη και το λιµάνι είπα πως θα µπορούσα να µείνω εκεί. Πραγµατικά ήταν µια «ανεµοθύελλα» από γεύσεις, χρώµατα και αρώµατα.

Είσαι Ολυµπιακός από µικρή;

Το µόνο σίγουρο είναι πως γεννήθηκα αθλήτρια. Ο πατέρας µου ήταν ΠΑΟΚ και, για να του πάω κόντρα, έλεγα ότι είµαι Ολυµπιακός. Στην πορεία, όµως, επέλεξα συνειδητά να είµαι Ολυµπιακός και πάντα ήθελα να ενταχθώ σε αυτόν τον µεγάλο Σύλλογο. Ο αθλητισµός είναι υγεία, αγαπώ όλα τα αθλήµατα και όλες τις οµάδες, όσο κι αν µου έχουν καταλογίσει διάφορα. Θεωρώ υγεία ο καθένας να υποστηρίζει µια οµάδα, όπως και ένα κόµµα. Το δεύτερο ειδικά το θεωρώ απαραίτητο.

Ειδικά οι νέες γενιές δεν ασχολούνται µε την πολιτική και έχουν υψηλά ποσοστά αποχής στις εκλογές. Πώς σε βρίσκει αυτό το φαινόµενο;

Αντίθετη. Ξόδεψα πολύ χρόνο στην πολιτική µου εκστρατεία, ώστε να παρακινήσω τους νέους να ψηφίσουν. Επέλεξα να βγω στους δρόµους, να συζητάω µε τον κόσµο και ειδικά µε τους νέους που µου έλεγαν «δεν θα ψηφίσουµε, γιατί δεν γουστάρουµε κανέναν». «Μαζί σας», τους απαντούσα, «αλλά µην αφήνετε τους άλλους να αποφασίζουν για σας». Δικαιολογώ απόλυτα τα νέα παιδιά, γιατί τα τελευταία 6-7 χρόνια ήταν µία καταστροφή για την Ελλάδα και ζήσαµε τραγικές καταστάσεις, γεγονός που ενίσχυσε την αποστροφή. Αλλά προτιµώ να µετέχω µε όποιον τρόπο µπορώ και να µου φταίνε οι επιλογές µου, όχι οι επιλογές των άλλων.

Έχεις πολλά τατουάζ, κάποτε αυτό θα ήταν απαγορευτικό για έναν πολιτικό...

Ισχύει, αλλά θα ήµουν καλύτερη πολιτικός ή καθηγήτρια πανεπιστηµίου αν δεν είχα τα τατουάζ; Με την πολιτική ασχολούµαι από τη µέρα που γεννήθηκα, διαβάζω, ενηµερώνοµαι και συµµετέχω στα κοινά. Ούσα γενική γραµµατέας στον Ολυµπιακό µε 3.500 οικογένειες και παίρνοντας αποφάσεις, νοµίζω ασκούσα έµµεσα πολιτική. Στην πολιτική σκηνή ήθελα να µπω µε την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ως προέδρου της Νέας Δηµοκρατίας, είναι ένας άνθρωπος που µε εκφράζει απόλυτα και ήθελα να µετέχω µε οποιονδήποτε τρόπο σε αυτή την προσπάθεια, γιατί πραγµατικά τον πιστεύω, στα δικά µου µάτια είναι τελείως διαφορετικός από τους υπόλοιπους πολιτικούς. Ένα εξάµηνο πριν από τις εκλογές έκανε περιοδεία, είδε έναν νεαρό µε τατουάζ και του άρεσαν τόσο που τα έβγαζε φωτογραφίες. Εκεί σπάσαµε τον «µύθο» µε τα τατουάζ. Αφού αρέσουν και στον πρωθυπουργό, τα έβγαζα φωτογραφίες τις επόµενες µέρες (γέλια).

Τι σηµαίνουν τα τατουάζ σου;

Όλα σηµαίνουν κάτι, στο σύνολο είναι 14. Έχω κάνει τατουάζ το αρχίγραµµα του πατέρα µου, µαζί µε µία κορώνα, στον δεξί καρπό έχω κάνει έναν σταυρό στη µνήµη του και στο άλλο χέρι έχω το άλλο µου µισό, την αδερφή µου, τη Ζωή. Είναι ο άνθρωπος που, εκτός απ’ τον πατέρα µου, συνετέλεσε ώστε να είµαι αυτή που είµαι: Η αγαπηµένη µου Ζωίτσα, ένα άτοµο που γεννήθηκε και µεγάλωσε µε νοητική υστέρηση. Έχω την τύχη να είµαι δικαστικός συµπαραστάτης της, κηδεµόνας της και χάρη σε εκείνη είµαι τόσο δυνατή.

Σε έχει µάθει πράγµατα ή της έχεις µάθει εσύ;

Η Ζωή µού έχει µάθει πράγµατα, όχι εγώ. Προσπαθώ δηλαδή να της µάθω, αλλά είναι ατίθασος χαρακτήρας, µου έµοιασε (γέλια). Μου έχει µάθει να κάνω υποµονή, να ακούω τους ανθρώπους, να παρατηρώ και να µη βάζω ταµπέλες, γιατί και οι δύο µας φάγαµε ταµπέλες από πολύ µικρές. Για τους υπόλοιπους ήµουν «αυτή µε την καθυστερηµένη αδερφή». Αλλά η αδερφή µου είναι ο άνθρωπος που µε έκανε να καταλάβω ότι κανείς δεν είναι ανώτερος από κάποιον άλλον. Γεννήθηκε µε όγκο στον εγκέφαλο, ο οποίος της προκάλεσε ολική βλάβη στο αριστερό µέρος του εγκεφάλου και 85% νοητικής υστέρησης. Καµαρώνω, όµως, για εκείνη, γιατί στη ζωή µου γνώρισα ανθρώπους µε µεγαλύτερη «νοητική υστέρηση» από την αδερφή µου, επί του πρακτέου. Μου έµαθε να µην κρίνω από ένα χαρτί, να δίνω δεύτερες ευκαιρίες και να αντιλαµβάνοµαι ότι ένας άνθρωπος µπορεί να είναι πανέµορφος όχι µόνο στην εµφάνιση, αλλά και στην ψυχή του.

Την έχει προσβάλει κάποιος µπροστά σου;

Φυσικά, και έχει γίνει χαµός. Δεν παίζω µε το συγκεκριµένο θέµα. Πριν από τρία χρόνια ήµουν εισηγήτρια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ένα πρόγραµµα που αφορούσε την κοινωνικοποίηση των ατόµων µε νοητική υστέρηση µέσα από τον αθλητισµό. Στην εισήγησή µου είπα ότι επιλέγω να ασχοληθώ συγκεκριµένα µε αυτό το πρόγραµµα, γιατί αν δεν µιλήσω εγώ για τη Ζωή, εκείνη δεν µπορεί να µιλήσει για τον εαυτό της - δεν ξέρει. Πρόσφατα ανέβασα φωτογραφίες µε την αδερφή µου, επειδή έγινε ντόρος για τις... τρίχες και πόσο «αντιαισθητικές» είναι. Εκείνη την περίοδο κάποιοι φίλοι µού έστειλαν µήνυµα: «Μην προβάλλεις τόσο την αδερφή σου». Αν τους ενοχλεί που την αναφέρω, ξίδι. Αν θεωρούν επίσης ότι προβάλλοµαι µέσα από την αδερφή µου, ξίδι εις διπλούν. Δεν πρόκειται να σταµατήσω να µιλάω για εκείνη.

Λόγω εκείνης, λοιπόν, ασχολείσαι τόσο ενεργά και βοηθάς ΑµεΑ;

Βεβαίως. Και το θεωρώ χρέος µου απέναντι στην κοινωνία. Θέλω, πριν να κλείσω τα µάτια µου, να καταφέρω έστω και κάτι µικρό γι’ αυτούς τους ανθρώπους.

Μια γυναίκα, µε τέτοιο «βαρύ» πρόγραµµα µπορεί να είναι ερωτευµένη;

Φυσικά, έχω την τύχη να είµαι µ’ έναν σύντροφο που δείχνει απόλυτη κατανόηση. Είµαστε µαζί πολλά χρόνια, µε γεµίζει πραγµατικά και έχουµε πολλά κοινά ενδιαφέροντα.

Ο γάµος είναι στα σχέδιά σου;

Θα έρθει κι αυτό. Εξάλλου, δεν θεωρώ ότι αλλάζουν πολλά πράγµατα µε τον γάµο, είµαστε 7 χρόνια µαζί και συγκατοικούµε. Προφανώς είναι ιερό το µυστήριο και γι’ αυτό θεωρώ πως όταν έρθει η κατάλληλη στιγµή θα το νιώσουµε και οι δύο ταυτόχρονα, όπως έχουµε κάνει σε πολλά πράγµατα.

Με αφορµή το πρόσφατο συνέδριο γονιµότητας, θεωρείς πως στη γυναίκα υπάρχει ηµεροµηνία λήξης όσον αφορά τη µητρότητα;

Όχι και αυτό είναι ένα από τα µεγαλύτερα στερεότυπα. Θεωρώ κατ’ αρχήν αδικία να λέµε πως ένας άνθρωπος έχει ηµεροµηνία λήξης. Χαίροµαι πολύ που η επιστήµη έχει προοδεύσει σε αυτόν τον τοµέα, έχει διευρύνει τα ηλικιακά όρια της γονιµότητας και θαυµάζω τις γυναίκες που έχουν επιλέξει να κάνουν παιδί σε ηλικία πάνω απ’ τα 45, θέλει πολλά κότσια. Θα είµαι αρωγός σε οποιοδήποτε συνέδριο γονιµότητας και θα υποστηρίξω ένθερµα τις γυναίκες που θα επιλέξουν να γίνουν µητέρες σε µεγαλύτερη ηλικία.

Εκτός από την πολιτική, έχεις και επιχειρηµατικές δραστηριότητες;

Ακριβώς, έχω ένα µεγάλο γραφείο που ασχολείται µε την τεχνολογία, την επικοινωνία και το µάρκετινγκ σε επίπεδο µελετών και επιστηµονικών ερευνών. Συνεργαζόµαστε απευθείας µε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, σε συνεργασία µε πανεπιστήµια και διάφορους φορείς, παρουσιάζουµε ευρωπαϊκά προγράµµατα, κυρίως κοινωνικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.

Για τους επόµενους µήνες ετοιµάζεις κάτι καινούριο;

Ναι, οι επόµενοι µήνες θα είναι πολύ δηµιουργικοί. Η έξοδος από την πανδηµία θα µας δώσει την ευκαιρία να κάνουµε πολλά πράγµατα που έµειναν στον «πάγο». Όσον αφορά το ΣΕΦ, ετοιµάζουµε εκδηλώσεις, happenings και µουσικές συναυλίες, ενώ θα συµµετέχουµε και στη ΔΕΘ -η οποία πέρσι δεν πραγµατοποιήθηκε- µε συνεργάτες µου, διαµορφώνοντας κάποια περίπτερα για πελάτες µας. Και επειδή είπα πως πρέπει να εµπιστευόµαστε τους ειδικούς, το έχω κάνει και στο κοµµάτι του εµβολιασµού. Είναι άλλωστε, ο µόνος δρόµος για την Ελευθερία. Μακριά από την συνωµοσιολογία και τα fake news που κυκλοφορούν. Ας σεβαστούµε την ελευθερία όλων, όχι µόνο τη δική µας. Και ας µην είµαστε αντιρρησίες µόνο για την αντίρρηση.