Θεσσαλονίκη: Ένα συρτάκι στη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη
«Θέλουμε με αυτόν τον τόπο να τιμήσουμε ως πόλη τον Μίκη Θεοδωράκη, γιατί και εκείνος τίμησε τη Θεσσαλονίκη», είπε ο τραγουδιστής
Οι χορευτές της Ακαδημίας ζεϊμπέκικου Θεσσαλονίκης χόρεψαν μερικά από τα μουσικά αριστουργήματα που άφησε παρακαταθήκη ο Μίκης Θεοδωράκης στο κέντρο της πόλης.
Συγκεκριμένα, χόρεψαν τα «Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες», «Δραπετσώνα» και «Βρέχει στη φτωχογειτονιά».
Μάλιστα στο τέλος, οι χορευτές, μαζί με κάποιους τουρίστες χόρεψαν το θρυλικό συρτάκι του Ζορμπά.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του grtimes.gr , ο ερμηνευτής και τραγουδιστής Παναγιώτης Καραδημήτρης, ο οποίος γνώριζε και προσωπικά τον Μίκη Θεοδωράκη ανέφερε: «Θέλουμε με αυτόν τον τρόπο να τιμήσουμε ως πόλη τον Μίκη Θεοδωράκη γιατί και εκείνος τίμησε τη Θεσσαλονίκη.
Πρωτίστως με το μεγάλο πανελλαδικό πολιτιστικό κίνημα, μιας και η δολοφονία του Λαμπράκη έγινε στη Θεσσαλονίκη. Και όπως επίσης τίμησε τη Θεσσαλονίκη με το εμβληματικό έργο του, τον Επιτάφιο, που αφορά στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε δηλώσει ότι έχει τρεις ζωές: η μία για να πονάει, η μία για να θέλει και η άλλη για να νικάει. Εμείς χαιρετάμε την πρώτη ζωή, εκείνη που πονούσε και κρατάμε τις άλλες δύο για να θέλουμε και για να νικάμε».
Συγκεκριμένα, χόρεψαν τα «Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες», «Δραπετσώνα» και «Βρέχει στη φτωχογειτονιά».
Μάλιστα στο τέλος, οι χορευτές, μαζί με κάποιους τουρίστες χόρεψαν το θρυλικό συρτάκι του Ζορμπά.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του grtimes.gr , ο ερμηνευτής και τραγουδιστής Παναγιώτης Καραδημήτρης, ο οποίος γνώριζε και προσωπικά τον Μίκη Θεοδωράκη ανέφερε: «Θέλουμε με αυτόν τον τρόπο να τιμήσουμε ως πόλη τον Μίκη Θεοδωράκη γιατί και εκείνος τίμησε τη Θεσσαλονίκη.
Πρωτίστως με το μεγάλο πανελλαδικό πολιτιστικό κίνημα, μιας και η δολοφονία του Λαμπράκη έγινε στη Θεσσαλονίκη. Και όπως επίσης τίμησε τη Θεσσαλονίκη με το εμβληματικό έργο του, τον Επιτάφιο, που αφορά στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε δηλώσει ότι έχει τρεις ζωές: η μία για να πονάει, η μία για να θέλει και η άλλη για να νικάει. Εμείς χαιρετάμε την πρώτη ζωή, εκείνη που πονούσε και κρατάμε τις άλλες δύο για να θέλουμε και για να νικάμε».