Ξεσπούν οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη με αφορμή την αναβολή της δίκης για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης τους σε δεύτερο βαθμό, η οποία διακόπηκε για τις 10 Μαρτίου. Μιλώντας αποκλειστικά στα «Π», η Κυριακή Αρμουτίδου Τοπαλούδη -και ο σύζυγός της, Γιάννης-, αναφέρεται στη συμπαράσταση που δέχθηκε από μητέρες που έχουν χάσει τις κόρες τους και μιλά με οργή για τη συμπεριφορά της πλευράς των κατηγορουμένων, που οδήγησε στη διακοπή και αναβολή της δίκης.
Η κ. Κυριακή Τοπαλούδη δεν μπορεί να πιστέψει όλα όσα συμβαίνουν με τη δίκη της αδικοχαμένης κόρης της και περιμένει οι στυγνοί δολοφόνοιτου παιδιού της να τιμωρηθούν με πραγματική ισόβια κάθειρξη. Παράλληλα, αναφέρεται στις μητέρες που έχουν χάσει τις κόρες τους και βρίσκονται στο πλευρό της, στηρίζοντάς την απόλυτα.
Έκανα εικόνες όλο τον σαδισμό, τον μισογυνισμό, το νταηλίκι, την απανθρωπιά που είχαν τα δύο αυτά τέρατα, τα κτήνη. Ένιωσα ένα άγριο θηρίο μέσα σε κλουβί εκείνη τη νύχτα
«Τα ισόβια δεν είναι ισόβια. Είναι 16 χρόνια και τώρα βγαίνει ο υπουργός Δικαιοσύνης και τα έχει κάνει 18 και εγώ θα πρέπει να αισθάνομαι ικανοποίηση. Τον δικό μου τον θάνατο κανείς δεν τον πληρώνει. Ποιος θα τον πληρώσει; Εδώ και 38 μήνες με τον πατέρα της Ελένης τα λέμε και τα διατυμπανίζουμε σε όλους. Δεν βρέθηκε κανείς να μας ακούσει. Και στη δίκη υπήρχε η μάνα της Γαρυφαλλιάς και εκείνη είπε “τα ισόβια να είναι ισόβια”.Αυτοί οι στυγνοί δολοφόνοι, είπε η μάνα της Γαρυφαλλιάς, πρέπει να τιμωρούνται με ισόβια κάθειρξη. Τι σημαίνει ισόβια κάθειρξη; Μέχρι που να ξεψυχήσουν αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα, να τελειώσουν μέσα στις φυλακές και να μη δουν το φως του ήλιου έξω από τον περίβολο της φυλακής. Όμως τι βλέπουμε να γίνεται; Βγαίνουν στα δέκα χρόνια, πηγαίνουν και κάνουν διακοπές και φοράνε τα “βραχιολάκια” για να επιστρέψουν στις φυλακές. Μπαίνουν, βγαίνουν, αυτό γίνεται».
Η κ. Κυριακή Τοπαλούδη δεν μπορεί λεπτό να ξεχάσει την κόρη της και τα όνειρα που έκανε γι’ αυτήν. Όπως μας λέει, η Ελένη μιλούσε πολλές γλώσσες και ήθελε να δώσει εξετάσεις στο διπλωματικό σώμα.
«Μου λείπουν τα πάντα από εκείνη.Το χαμόγελό της, η ψυχή της η όμορφη, η απλή, η δοτική καρδιά της, το φιλότιμο που είχε ως άνθρωπος, η παρουσία της. Ήταν μια κοριτσάρα 1,85 ύψος. Ένα καλό παιδί, με όνειρα. Ήθελε να δώσει εξετάσεις στο διπλωματικό σώμα. Την έστειλα οκτώ χρόνια αγγλικά, τέσσερα χρόνια γερμανικά. Όσο ήταν στη Ρόδο έκανε αραβικά, και τα τουρκικά τα λάτρευε. Όταν ερχόταν στο Διδυμότειχο, έκανε ιδιαίτερα στα τουρκικά. Τα μιλούσε και με προφορά. Ήθελε το καλοκαίρι του 2019 να πάει στο προξενείο της Αδριανούπολης και να μάθει τη δουλειά του προξενείου.
Έχασα τον πατέρα μου το 2011 και ένιωσα ορφάνια. Παρόλο που ήμουν μια μεγάλη γυναίκα και μεγάλωνα παιδιά, αισθάνθηκα ορφάνια. Όμως, όταν έχασα την Ελένη, ο πόνος αυτός είναι μοναδικός και τα ισοπεδώνει όλα. Τα καίει όλα. Τα συναισθήματα, την ψυχή, όλα. Είναι ένα κάρβουνο αναμμένο, που δεν σβήνει ποτέ. Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε ώρα. Και αυτό που λένε πολλοί, ότι “ο χρόνος γιατρεύει, επουλώνει”, δεν ισχύει. Πονάει τόσο πολύ, που είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Διάβασα την πρωτότυπη απόφαση, που είναι ένα βιβλίο πολυσέλιδο, και έκανα εικόνες αυτά που έζησε το παιδί μου. Έκανα εικόνες όλο τον σαδισμό, τον μισογυνισμό, το νταηλίκι, την απανθρωπιά που είχαν τα δύο αυτά τέρατα, τα κτήνη. Ένιωσα ένα άγριο θηρίο μέσα σε κλουβί εκείνη τη νύχτα. Να έχω αποτρελαθεί εντελώς και να πρέπει να είμαι 9 παρά στο Εφετείο, όπου τελικά αναβλήθηκε η δίκη, δεν έγινε καν. Και ένιωσα εκεί να μου στραγγαλίζουν την καρδιά και την ψυχή μου και να μας προδίδουν, να μη μας σέβονται. Μια απογοήτευση τεράστια και έναν θυμό στην ψυχή μου».
Τα ισόβια δεν είναι ισόβια. Είναι 16 χρόνια και τώρα βγαίνει ο υπουργός Δικαιοσύνης και τα έχει κάνει 18 και εγώ θα πρέπει να αισθάνομαι ικανοποίηση
Στη συνέχεια, η επικοινωνία μας συνεχίστηκε με τον πατέρα της αδικοχαμένης Ελένης, τον κ. Γιάννη, ο οποίος δηλώνει αποφασισμένος να πάει αυτή τη δικαστική διαμάχη μέχρι τέλους, όσο κι αν αυτό τους κοστίσει ψυχικά ή οικονομικά. Άλλωστε, όπως ο ίδιος δηλώνει, παίρνουν τόση δύναμη από τον κόσμο, που αυτό τούς είναι αρκετό για να συνεχίσουν ακάθεκτοι τον αγώνα για το παιδί τους.
«Όσα θεατρινίστικα παιχνίδια και τερτίπια προσπαθούν να σκαρφιστούν οι καταδικασθέντες και πρωτόδικα και τώρα που ξεκίνησε το Εφετείο, εμείς θα σταθούμε μέχρι τέλους με υψηλό σθένος, ψυχικά και οικονομικά. Αν κάποιοι επιδιώκουν την ψυχική και οικονομική μας εξόντωση, δεν θα τα καταφέρουν, γιατί η ψυχική μας δύναμη είναι τόσο ψηλά, που φτάνει μέχρι τον ουρανό και συναντά την ψυχή της Ελένης. Και αυτό γιατί έχουμε τη συμπαράσταση, την εκτίμηση, τον σεβασμό και την απέραντη αγάπη σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας, και τους ευχαριστούμε όλους γι’ αυτό».
