Καραϊτίδης (πρέσβης επί τιμή) στα Παραπολιτικά 90,1: Αντικειμενικός στόχος του Πούτιν είναι ο πλήρης έλεγχος της Ουκρανίας
Για τη στάση της Γερμανίας, ανέφερε ότι «ήταν όντως κάτι ιδιαιτέρα εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο»
Ο πρέσβης επί τιμή, Δημήτρης Καραϊτίδης, μίλησε στα Παραπολιτικά 90.1, στην εκπομπή «Μπρα ντε φερ» με τους δημοσιογράφους Δημήτρη Τάκη και Χριστίνα Κοραή.
Μεταξύ άλλων, στο σχολιασμό που προέβη σε σχέση με την κατάσταση έπειτα από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αλλά και τις εξηγήσεις που μπορεί να δώσει ως ειδικός σε αυτό το θέμα, στάθηκε σε κάποια σημαντικά σημεία στα κάτωθι σχόλια:
Aν είναι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας
Θεωρώ ότι είναι θετικό γεγονός ότι αποφασίστηκε να γίνει μια συνάντηση σε αυτό το κρίσιμο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα αλλά δεν αισιοδοξώ για την έκβασή της διότι δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι η επιτιθέμενη πλευρά θα ήταν διατιθέμενη να συζητήσει δυνατότητες και τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης ώστε να ανακοπεί η χρήση βίας. Πιστεύω ότι αντικειμενικός στόχος του Πούτιν είναι ο πλήρης έλεγχος της Ουκρανίας τόσο ο στρατιωτικός όσο και ο πολιτικός και νομίζω η συνάντηση αυτή έγινε αποδεκτή από μέρους του αφενός για να δείξει ίσως ότι δεν απορρίπτει μια κάποια διαλλακτική προσέγγιση στο θέμα αφετέρου δε για να επαναλάβει στον Ουκρανό ηγέτη ότι απαιτεί εκ μέρους του την παράδοση της χώρας. Είναι τέτοια η οξύτητα που έχει δημιουργηθεί ώστε δεν αισιοδοξώ από τη συνάντηση θα προκύψει κατι θετικό.
Το ότι γίνεται μια συνάντηση φυσικά είναι θετικό, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να παραμένουν πάντοτε ανοιχτοί οι δίαυλοι επαφών ακόμα και στις χειρότερες των συγκρούσεων διότι η διπλωματία έχει θετικό ρόλο να διαδραματίσει ακόμα και στις χειρότερες των περιπτώσεων.
Για το ποιες μπορεί να είναι οι επιδιώξεις Πούτιν
Δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποιες είναι οι τελικές επιδιώξεις του κ. Πούτιν. Αρχικώς είπε ότι κίνητρο του ήταν να προστατεύει τις αυτόνομες ρωσόφωνες περιοχές τις οποίες εν συνεχεία ουσιαστικώς αφού αναγνώρισε προετοίμασε και κατά την εκτίμηση μου για προσάρτηση στη Ρωσία αλλά βλέπουμε ότι οι επιχειρήσεις επεκτείνονται σε όλη την Ουκρανία. Άρα εκτός από τους στόχους που ανακοίνωσε δηλαδή την προστασία των ρωσόφωνων μειονοτήτων προφανώς έχει κι άλλους στόχους που δεν τους ανακοινώσε εξ’ αρχής, να θέσει υπό έλεγχο την Ουκρανία και να την καταστήσει μια δορυφόρο χώρα. Άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς που θέλει να σταματήσει και τι ακριβώς θέλει να επιδιώξει. Οι κινήσεις του πάντως δείχνουν μια επεκτατική ορμή.
Για την ανακοίνωση της ρωσικής πρεσβείας
Είναι τελείως ασύνηθες, άκομψο και ανεπίτρεπτο το ύφος της ανακοίνωσης αυτής. Ακόμα και στις χειρότερες των περιπτώσεων, ακόμα και σε περιόδους υψηλής έντασης οι πρεσβείες οφείλουν όταν επικοινωνούν με τις αρχές της χώρας στην οποία είναι διαπιστευμένες να ελέγχουν την φρασεολογία τους, να κρατούν κόσμιους και ήπιους τόνους διότι ο ρόλος τους είναι να διατηρούν ένα κλίμα ψυχραιμίας που διευκολύνει την συνεννόηση. Αυτό ήταν ένα ανακοινωθέν αντιδικίας. Μου δίνει την αίσθηση ότι η πρεσβεία αποφάσισε να αντιδικήσει, να φιλονικήσει με τις ελληνικές αρχές, με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Είναι μια αντίδραση που εμπεριέχει στοιχεία αμετροέπειας και θα προσέθετα με πλήρη γνώση του όρου και αυθάδειας.
Εκείνο το οποίο πρέπει να ευχόμαστε είναι να υπάρξει ένας ψύχραιμος γενικά τόνος και στις αντιδράσεις που εκδηλώνονται. Οι αντιδράσεις είναι πολυ εύγλωττες, αναμενόμενες και θα έλεγα και αναγκαίες σε μεγάλο βαθμό γιατί το εγχείρημα της Ρωσίας έχει στοιχεία ασυδοσίας και ανατρέπει δεδομένα και κανόνες πράγμα που είναι πολυ επικίνδυνο για τη διεθνή κατάστασή αλλά δεν θα πρέπει η αντίδραση προς το καθεστώς Πούτιν να εκτραπεί σε αντιρωσική εκστρατεία. Είναι επικίνδυνα πράγματα αυτά. Δεν αναφέρομαι στην ελληνική στάση, στην ευρωπαϊκή στάση. Είναι αντιρωσική ενέργεια οι κυρώσεις, είναι ενέργεια μια αντίδραση σε αποφάσεις του ρωσικού καθεστώτος. Επειδή βλέπω οτι καλλιεργείται μια παροξυσμική ατμόσφαιρα που δικαιολογείται βεβαίωςέτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, θεωρώ ότι πρέπει κάπου να την ελέγξουμε. Όχι με εκδηλώσεις συμπάθειας αλλά με την επιβολή ενός μέτρου διότι η Ρωσία θα υπάρχει κι αφού φύγει ο Πούτιν. Δεν είναι καλό να την αντιμετωπίζουμε με μια μανία εξαφάνισης.
Για το αν πιστεύει ότι σωστά στέλνει η Ελλάδα αμυντικό υλικό
Η ελληνική κυβέρνηση ήθελε με την απόφασή της να επιβεβαιώσει ότι συντάσσεται στην στάση των ευρωπαϊκών χωρών. Προσωπικώς θα αισθανόμουν ότι η αλληλεγγύη προς τον ουκρανικό λαό θα ήταν εξίσου έντονη και σε συμβολικό και σε πρακτικό επίπεδο αν στέλναμε ανθρωπιστική βοήθεια ή αν στέλναμε και ανθρωπιστική βοήθεια. Ας μείνουμε τουλάχιστον σε αυτή την ποσότητα που στέλνουμε, μην υπερβάλουμε στέλνοντας κι άλλα.
Για τη στάση της Γερμανίας
Αυτό ήταν όντως κάτι ιδιαιτέρα εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο.
Για την απόφαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να στείλει όπλα και πολεμικά αεροπλάνα στην Ουκρανία
Το βλέπω σαν μια ιδιαίτερα προχωρημένη απόφαση, δημιουργεί νέα δεδομένα. Φοβάμαι μήπως συζητάμε και για θερμό πόλεμο και μάλιστα με πολύ επικίνδυνες συνέπειες και επιπτώσεις. Κακή εξέλιξη το ότι φτάνουμε τόσο γρήγορα σε τόσο έντονη σύγκρουση και με δεδομένη την ψυχολογία του Πούτιν ο οποίος είδατε με πόση ευκολία αναφέρθηκε χθες στη χρήση πυρηνικών όπλων.
Εάν στην απειλή αυτή, την απόλυτα παραλογή αλλά και άκρως επικίνδυνη η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ αντιτάσσουν την αποστολή αεροπλάνων και πολεμοφοδίων τότε σημαίνει ότι κάνουν μια επιλογή σύγκρουσης. Και μια τέτοια σύγκρουση μόνο δεινά μπορεί να προκαλέσει.
Ακούστε τη συνέντευξή του
Μεταξύ άλλων, στο σχολιασμό που προέβη σε σχέση με την κατάσταση έπειτα από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αλλά και τις εξηγήσεις που μπορεί να δώσει ως ειδικός σε αυτό το θέμα, στάθηκε σε κάποια σημαντικά σημεία στα κάτωθι σχόλια:
Aν είναι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας
Θεωρώ ότι είναι θετικό γεγονός ότι αποφασίστηκε να γίνει μια συνάντηση σε αυτό το κρίσιμο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα αλλά δεν αισιοδοξώ για την έκβασή της διότι δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι η επιτιθέμενη πλευρά θα ήταν διατιθέμενη να συζητήσει δυνατότητες και τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης ώστε να ανακοπεί η χρήση βίας. Πιστεύω ότι αντικειμενικός στόχος του Πούτιν είναι ο πλήρης έλεγχος της Ουκρανίας τόσο ο στρατιωτικός όσο και ο πολιτικός και νομίζω η συνάντηση αυτή έγινε αποδεκτή από μέρους του αφενός για να δείξει ίσως ότι δεν απορρίπτει μια κάποια διαλλακτική προσέγγιση στο θέμα αφετέρου δε για να επαναλάβει στον Ουκρανό ηγέτη ότι απαιτεί εκ μέρους του την παράδοση της χώρας. Είναι τέτοια η οξύτητα που έχει δημιουργηθεί ώστε δεν αισιοδοξώ από τη συνάντηση θα προκύψει κατι θετικό.Το ότι γίνεται μια συνάντηση φυσικά είναι θετικό, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να παραμένουν πάντοτε ανοιχτοί οι δίαυλοι επαφών ακόμα και στις χειρότερες των συγκρούσεων διότι η διπλωματία έχει θετικό ρόλο να διαδραματίσει ακόμα και στις χειρότερες των περιπτώσεων.
Για το ποιες μπορεί να είναι οι επιδιώξεις Πούτιν
Δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποιες είναι οι τελικές επιδιώξεις του κ. Πούτιν. Αρχικώς είπε ότι κίνητρο του ήταν να προστατεύει τις αυτόνομες ρωσόφωνες περιοχές τις οποίες εν συνεχεία ουσιαστικώς αφού αναγνώρισε προετοίμασε και κατά την εκτίμηση μου για προσάρτηση στη Ρωσία αλλά βλέπουμε ότι οι επιχειρήσεις επεκτείνονται σε όλη την Ουκρανία. Άρα εκτός από τους στόχους που ανακοίνωσε δηλαδή την προστασία των ρωσόφωνων μειονοτήτων προφανώς έχει κι άλλους στόχους που δεν τους ανακοινώσε εξ’ αρχής, να θέσει υπό έλεγχο την Ουκρανία και να την καταστήσει μια δορυφόρο χώρα. Άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς που θέλει να σταματήσει και τι ακριβώς θέλει να επιδιώξει. Οι κινήσεις του πάντως δείχνουν μια επεκτατική ορμή.Για την ανακοίνωση της ρωσικής πρεσβείας
Είναι τελείως ασύνηθες, άκομψο και ανεπίτρεπτο το ύφος της ανακοίνωσης αυτής. Ακόμα και στις χειρότερες των περιπτώσεων, ακόμα και σε περιόδους υψηλής έντασης οι πρεσβείες οφείλουν όταν επικοινωνούν με τις αρχές της χώρας στην οποία είναι διαπιστευμένες να ελέγχουν την φρασεολογία τους, να κρατούν κόσμιους και ήπιους τόνους διότι ο ρόλος τους είναι να διατηρούν ένα κλίμα ψυχραιμίας που διευκολύνει την συνεννόηση. Αυτό ήταν ένα ανακοινωθέν αντιδικίας. Μου δίνει την αίσθηση ότι η πρεσβεία αποφάσισε να αντιδικήσει, να φιλονικήσει με τις ελληνικές αρχές, με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Είναι μια αντίδραση που εμπεριέχει στοιχεία αμετροέπειας και θα προσέθετα με πλήρη γνώση του όρου και αυθάδειας.Εκείνο το οποίο πρέπει να ευχόμαστε είναι να υπάρξει ένας ψύχραιμος γενικά τόνος και στις αντιδράσεις που εκδηλώνονται. Οι αντιδράσεις είναι πολυ εύγλωττες, αναμενόμενες και θα έλεγα και αναγκαίες σε μεγάλο βαθμό γιατί το εγχείρημα της Ρωσίας έχει στοιχεία ασυδοσίας και ανατρέπει δεδομένα και κανόνες πράγμα που είναι πολυ επικίνδυνο για τη διεθνή κατάστασή αλλά δεν θα πρέπει η αντίδραση προς το καθεστώς Πούτιν να εκτραπεί σε αντιρωσική εκστρατεία. Είναι επικίνδυνα πράγματα αυτά. Δεν αναφέρομαι στην ελληνική στάση, στην ευρωπαϊκή στάση. Είναι αντιρωσική ενέργεια οι κυρώσεις, είναι ενέργεια μια αντίδραση σε αποφάσεις του ρωσικού καθεστώτος. Επειδή βλέπω οτι καλλιεργείται μια παροξυσμική ατμόσφαιρα που δικαιολογείται βεβαίωςέτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, θεωρώ ότι πρέπει κάπου να την ελέγξουμε. Όχι με εκδηλώσεις συμπάθειας αλλά με την επιβολή ενός μέτρου διότι η Ρωσία θα υπάρχει κι αφού φύγει ο Πούτιν. Δεν είναι καλό να την αντιμετωπίζουμε με μια μανία εξαφάνισης.
Για το αν πιστεύει ότι σωστά στέλνει η Ελλάδα αμυντικό υλικό
Η ελληνική κυβέρνηση ήθελε με την απόφασή της να επιβεβαιώσει ότι συντάσσεται στην στάση των ευρωπαϊκών χωρών. Προσωπικώς θα αισθανόμουν ότι η αλληλεγγύη προς τον ουκρανικό λαό θα ήταν εξίσου έντονη και σε συμβολικό και σε πρακτικό επίπεδο αν στέλναμε ανθρωπιστική βοήθεια ή αν στέλναμε και ανθρωπιστική βοήθεια. Ας μείνουμε τουλάχιστον σε αυτή την ποσότητα που στέλνουμε, μην υπερβάλουμε στέλνοντας κι άλλα.Για τη στάση της Γερμανίας
Αυτό ήταν όντως κάτι ιδιαιτέρα εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο.Για την απόφαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να στείλει όπλα και πολεμικά αεροπλάνα στην Ουκρανία
Το βλέπω σαν μια ιδιαίτερα προχωρημένη απόφαση, δημιουργεί νέα δεδομένα. Φοβάμαι μήπως συζητάμε και για θερμό πόλεμο και μάλιστα με πολύ επικίνδυνες συνέπειες και επιπτώσεις. Κακή εξέλιξη το ότι φτάνουμε τόσο γρήγορα σε τόσο έντονη σύγκρουση και με δεδομένη την ψυχολογία του Πούτιν ο οποίος είδατε με πόση ευκολία αναφέρθηκε χθες στη χρήση πυρηνικών όπλων. Εάν στην απειλή αυτή, την απόλυτα παραλογή αλλά και άκρως επικίνδυνη η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ αντιτάσσουν την αποστολή αεροπλάνων και πολεμοφοδίων τότε σημαίνει ότι κάνουν μια επιλογή σύγκρουσης. Και μια τέτοια σύγκρουση μόνο δεινά μπορεί να προκαλέσει.