Κατάθεση ψυχιάτρου: Κακοποιητική η συμπεριφορά του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου απέναντι στη Λυδία
Την ίδια στιγμή χαρακτήρισε «θάνατο διαρκείας» το φόνο της Καρολάιν
Με την κατάθεση της ψυχιάτρου, Άλκηστης Ηγουμενάκη, συνεχίστηκε η δίκη του Μπάμπη Αναγνωστόππυλου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
«Η διαταραχή προσωπικότητας αποτελεί μια ομάδα διαταραχών όπου τα άτομα έχουν συνείδηση τι κάνουν, συναίσθηση του αποτελέσματος των πράξεων τους. Υπάρχει έπαρση και ναρκισσιστική διαταραχή, δηλαδή προκύπτει ένα αίσθημα μεγαλείου από τον έλεγχο της σχέσης και έλλειψη ενσυναίσθησης» τόνισε η κυρία Ηγουμενάκη, εξηγώντας πως αυτό «το βλέπουμε όταν δολοφονεί τη μητέρα του παιδιού του χωρίς να ενδιαφερθεί για το ότι θα πονέσει το παιδί του, όταν τοποθετεί το παιδί δίπλα στο άψυχο σώμα της μητέρας, είναι μια πολύ βάρβαρη κίνηση που συναντάμε στους πολέμους. Τα μωρά έχουν οπτικά και δερματικά ερεθίσματα. Όταν σκοτώνει το σκύλο, γιατί το ζώο ήταν και του παιδιού. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μητέρα της Κάρολαιν, πως την προσεγγίζει στην κηδεία. Μια μάνα που πονάει την προστατεύουμε, δεν την βάζουμε να πληρώνει φέρετρα. Από τον τρόπο που κρατάει το παιδί στην κηδεία, εννέα μηνών για τέσσερις ώρες σε μια κηδεία που απ’ότι ενημερώθηκα το φέρετρο άνοιξε κάποια στιγμή. Δεν χρειαζόταν να είναι εκεί. Αυτά όλα συντεινουν σε ψυχοπαθητικη προσωπικότητα. Επίσης βλέπουμε μια αναζήτηση του θαυμασμού των άλλων. Βρήκε μια ανήλικη κοπέλα, πετούσε με το ελικόπτερο πάνω από το σχολείο. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα που ψάχνει ένας άνθρωπος για να φτιάξει μια σοβαρή σχέση. Η ακόμη το πως αντιμετώπισε την απόρριψη και την πρόθεση της γυναίκας του να χωρίσουν».
Πρόεδρος: Το αίσθημα της απόρριψης μπορεί να πυροδοτήσει επιθετικότητα σε σημείο ανεξέλεγκτο, έχει την ίδια ικανότητα να τιθασεύσει τα συναισθήματα του;
Μάρτυρας: Μπορεί κάποιος να το χειριστεί αν το επιθυμεί. Μπορεί να ελέγξει, αλλά υπάρχει η τάση εκδίκησης. Το μέγεθος της εκδίκησης εναλλάσσεται.
Η επιστήμονας επισήμανε πως η συμπεριφορά του κατηγορούμενου ήταν κακοποιητική και απέναντι στο παιδί, τονίζοντας : «βλέπω την τάση να χρησιμοποιεί το παιδί. Είναι κακοποίηση να το βάζει πάνω στην άψυχη μητέρα και να κάθεται τέσσερις ώρες στην κηδεία της. Το παιδί αντιλαμβάνεται κάτι. Η σκέψη είναι: «Δεν με ενδιαφέρει αν πονάει. Δεν με ενδιαφέρει αν το παιδί καίγεται από τον ήλιο, είναι η προέκταση μου, είναι δικό μου, μου, μου. Δεν με ενδιαφέρει».
Την ίδια στιγμή χαρακτήρισε «θάνατο διαρκείας» το φόνο της Καρολάιν επισημαίνοντας «δεν ήταν ένα πιστόλι. Δεν τον ένοιαζε τίποτα. Λείπει απόλυτα το συναίσθημα. Πουθενά ούτε για τη γυναίκα του, ούτε για το παιδί του, ούτε για το σκύλο».
Η μάρτυρας ρωτήθηκε και για τη ψυχική κατάσταση του 20χρονου θύματος και σημείωσε «άκουσα αυτά που ανέφερε και η κ. Μυλωνοπουλου. Συμφωνώ σε όλα εκτός από ένα. Βλεπω στοιχεία κατάθλιψης στην Καρολάιν, είναι συχνό φαινομενο σε νέες μητέρες που δεν έχουν υποστήριξη. Διακρίνεται μια κοπέλα που ερωτεύτηκε όπως μια έφηβη και στη συνέχεια άρχισε να ανεξαρτητοποιειται. Μια νέα κοπέλα στα 20 θέλει να σπουδάσει, να βγει έξω και συνειδητοποιησε ότι ήταν εγκλωβισμένη» ανέφερε, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να κάνει διάγνωση επί του ζητήματος.
Πρόεδρος: Για την προσωπικότητα της τι μπορείτε να πείτε;
Μάρτυρας: Είχε αρχίσει να νιώθει την πίεση αλλά είχε αδυναμία στο να αντιμετωπίσει την κρίση. Αν μπορούσε να μιλήσει με κάποιους ανθρώπους, στη μητέρα της, στους φίλους της, ίσως να ειχε προστατευθεί, να βοηθηθεί. Φοβόταν να κάνει αυτό το βήμα.
Πρόεδρος: Γιατί δεν τα έλεγε πουθενά πιστεύετε ;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι οι γονείς της δεν συμφωνούσαν με τη σχέση. Απλά την επέτρεπαν. Γι αυτό και είχε δισταγμό…
Πρόεδρος: Αυτό που το ξέρετε;
Μάρτυρας: Μου το είπε η μητέρα της Καρολάιν. Θεωρούσαν ότι είναι πολύ μικρή, ότι δεν είναι έτοιμη για τέτοια. Για αυτό τα έκρυβε από τους γονείς της και παντρεύτηκε κρυφά στην Πορτογαλία. Δεν το θέλαν ακόμα, δεν είχαν κάτι κατά του κατηγορουμένου. Φαντάζομαι ότι αυτός ήταν ο λόγος που η Κάρολαϊν δεν ήθελε να μιλήσει.
Από την πλευρά της υπεράσπισης του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου υποβλήθηκε στην έναρξη της διαδικασίας ένσταση στο δικαστήριο προκειμένου να μην ληφθεί υπόψη η κατάθεση Μυλωνοπούλου αναφορικά με την επιστημονική κρίση της σε κάποια θέματα γιατί δεν έχει την ιδιότητα της ψυχολόγου και δεν μπορεί να ερμηνεύσει συμπεριφορές, ενώ έχει υποπέσει σε αντιφάσεις.
«Η διαταραχή προσωπικότητας αποτελεί μια ομάδα διαταραχών όπου τα άτομα έχουν συνείδηση τι κάνουν, συναίσθηση του αποτελέσματος των πράξεων τους. Υπάρχει έπαρση και ναρκισσιστική διαταραχή, δηλαδή προκύπτει ένα αίσθημα μεγαλείου από τον έλεγχο της σχέσης και έλλειψη ενσυναίσθησης» τόνισε η κυρία Ηγουμενάκη, εξηγώντας πως αυτό «το βλέπουμε όταν δολοφονεί τη μητέρα του παιδιού του χωρίς να ενδιαφερθεί για το ότι θα πονέσει το παιδί του, όταν τοποθετεί το παιδί δίπλα στο άψυχο σώμα της μητέρας, είναι μια πολύ βάρβαρη κίνηση που συναντάμε στους πολέμους. Τα μωρά έχουν οπτικά και δερματικά ερεθίσματα. Όταν σκοτώνει το σκύλο, γιατί το ζώο ήταν και του παιδιού. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μητέρα της Κάρολαιν, πως την προσεγγίζει στην κηδεία. Μια μάνα που πονάει την προστατεύουμε, δεν την βάζουμε να πληρώνει φέρετρα. Από τον τρόπο που κρατάει το παιδί στην κηδεία, εννέα μηνών για τέσσερις ώρες σε μια κηδεία που απ’ότι ενημερώθηκα το φέρετρο άνοιξε κάποια στιγμή. Δεν χρειαζόταν να είναι εκεί. Αυτά όλα συντεινουν σε ψυχοπαθητικη προσωπικότητα. Επίσης βλέπουμε μια αναζήτηση του θαυμασμού των άλλων. Βρήκε μια ανήλικη κοπέλα, πετούσε με το ελικόπτερο πάνω από το σχολείο. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα που ψάχνει ένας άνθρωπος για να φτιάξει μια σοβαρή σχέση. Η ακόμη το πως αντιμετώπισε την απόρριψη και την πρόθεση της γυναίκας του να χωρίσουν».
Πρόεδρος: Το αίσθημα της απόρριψης μπορεί να πυροδοτήσει επιθετικότητα σε σημείο ανεξέλεγκτο, έχει την ίδια ικανότητα να τιθασεύσει τα συναισθήματα του;
Μάρτυρας: Μπορεί κάποιος να το χειριστεί αν το επιθυμεί. Μπορεί να ελέγξει, αλλά υπάρχει η τάση εκδίκησης. Το μέγεθος της εκδίκησης εναλλάσσεται.
Η επιστήμονας επισήμανε πως η συμπεριφορά του κατηγορούμενου ήταν κακοποιητική και απέναντι στο παιδί, τονίζοντας : «βλέπω την τάση να χρησιμοποιεί το παιδί. Είναι κακοποίηση να το βάζει πάνω στην άψυχη μητέρα και να κάθεται τέσσερις ώρες στην κηδεία της. Το παιδί αντιλαμβάνεται κάτι. Η σκέψη είναι: «Δεν με ενδιαφέρει αν πονάει. Δεν με ενδιαφέρει αν το παιδί καίγεται από τον ήλιο, είναι η προέκταση μου, είναι δικό μου, μου, μου. Δεν με ενδιαφέρει».
Την ίδια στιγμή χαρακτήρισε «θάνατο διαρκείας» το φόνο της Καρολάιν επισημαίνοντας «δεν ήταν ένα πιστόλι. Δεν τον ένοιαζε τίποτα. Λείπει απόλυτα το συναίσθημα. Πουθενά ούτε για τη γυναίκα του, ούτε για το παιδί του, ούτε για το σκύλο».
Η μάρτυρας ρωτήθηκε και για τη ψυχική κατάσταση του 20χρονου θύματος και σημείωσε «άκουσα αυτά που ανέφερε και η κ. Μυλωνοπουλου. Συμφωνώ σε όλα εκτός από ένα. Βλεπω στοιχεία κατάθλιψης στην Καρολάιν, είναι συχνό φαινομενο σε νέες μητέρες που δεν έχουν υποστήριξη. Διακρίνεται μια κοπέλα που ερωτεύτηκε όπως μια έφηβη και στη συνέχεια άρχισε να ανεξαρτητοποιειται. Μια νέα κοπέλα στα 20 θέλει να σπουδάσει, να βγει έξω και συνειδητοποιησε ότι ήταν εγκλωβισμένη» ανέφερε, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να κάνει διάγνωση επί του ζητήματος.
Πρόεδρος: Για την προσωπικότητα της τι μπορείτε να πείτε;
Μάρτυρας: Είχε αρχίσει να νιώθει την πίεση αλλά είχε αδυναμία στο να αντιμετωπίσει την κρίση. Αν μπορούσε να μιλήσει με κάποιους ανθρώπους, στη μητέρα της, στους φίλους της, ίσως να ειχε προστατευθεί, να βοηθηθεί. Φοβόταν να κάνει αυτό το βήμα.
Πρόεδρος: Γιατί δεν τα έλεγε πουθενά πιστεύετε ;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι οι γονείς της δεν συμφωνούσαν με τη σχέση. Απλά την επέτρεπαν. Γι αυτό και είχε δισταγμό…
Πρόεδρος: Αυτό που το ξέρετε;
Μάρτυρας: Μου το είπε η μητέρα της Καρολάιν. Θεωρούσαν ότι είναι πολύ μικρή, ότι δεν είναι έτοιμη για τέτοια. Για αυτό τα έκρυβε από τους γονείς της και παντρεύτηκε κρυφά στην Πορτογαλία. Δεν το θέλαν ακόμα, δεν είχαν κάτι κατά του κατηγορουμένου. Φαντάζομαι ότι αυτός ήταν ο λόγος που η Κάρολαϊν δεν ήθελε να μιλήσει.
Από την πλευρά της υπεράσπισης του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου υποβλήθηκε στην έναρξη της διαδικασίας ένσταση στο δικαστήριο προκειμένου να μην ληφθεί υπόψη η κατάθεση Μυλωνοπούλου αναφορικά με την επιστημονική κρίση της σε κάποια θέματα γιατί δεν έχει την ιδιότητα της ψυχολόγου και δεν μπορεί να ερμηνεύσει συμπεριφορές, ενώ έχει υποπέσει σε αντιφάσεις.