Κούγιας κατά Μπιμπίλα: Ποιος είναι αυτός ο κύριος και γιατί πρέπει να του απαντήσω
«Εάν δεν υπήρχε η υπόθεση Λιγνάδη, κάποιοι άνθρωποι δεν θα υπήρχαν ποτέ σήμερα», ανέφερε ο γνωστός ποινικολόγος
Ο Αλέξης Κούγιας, μετά τον σάλο που προκάλεσε με τη δήλωση για τον Μάνο Χατζηδάκι, μίλησε στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη, ξεσπώντας κατά του προέδρου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρου Μπιμπίλα.
«Είμαι λάτρης του θεάτρου, το πρώτο μου δε γραφείο ήταν απέναντι από την κεντρική σκηνή του Κουν. Εξαιτίας αυτής της τοπικής σχέσης είχα πολύ με τον αείμνηστο Κουν.
Όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι της τέχνης, όταν είναι καθηγητές και διδάσκουν σε σχολές θεάτρου και μουσικής, αυτοί που συναναστρέφονται κυρίως είναι νεαρά παιδιά. Δηλαδή οι μαθητές τους.
Από την εποχή του Σωκράτη και του Πλάτωνα συνέβαινε το ίδιο. Ο Λιγνάδης, θέλουν ή δεν θέλουν να το παραδεχθούν, σε πολύ μικρή ηλικία λόγω της εξαιρετικής παιδείας του ήταν δάσκαλος. Ήταν ο νεότερος καθηγητής του Εθνικού θεάτρου. Ήταν επίσης καθηγητής στο Αρσάκειο, το πιο αυστηρό σχολείο ενώ δίδασκε θεατρική τέχνη και στο Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου. Το περιβάλλον του ήταν παιδιά», είπε χαρακτηριστικά.
«Ποιος είναι αυτός ο κύριος (Σπύρος Μπιμπίλας); Τον έμαθα από αυτή την υπόθεση και είμαι αρκετά μεγάλος. Γιατί πρέπει να απαντήσω εγώ σε αυτό τον άνθρωπο; Ο άνθρωπος αυτός λόγω της αγραμματοσύνης του, πιθανώς γιατί αλλιώς δεν θα μιλούσε έτσι, χρησιμοποιούσε τις εκφράσεις ότι δήθεν εγώ παρέβη τον νόμο και προσέβαλα την μνήμη νεκρού. Ενώ λέμε το ίδιο πράγμα. Εγώ δεν είπα ποτέ να έχουν στο ερωτικό τους περιβάλλον νέα παιδιά», ανέφερε ο γνωστός ποινικολόγος.
«Όποιος είχε κάνει λοβοτομή και είχε αχρηστεύσει τον εγκέφαλο του θα μπορούσε να παρερμηνεύσει με αυτόν τον τρόπο τα λόγια μου. Εάν δεν υπήρχε η υπόθεση Λιγνάδη, κάποιοι άνθρωποι δεν θα υπήρχαν ποτέ σήμερα. Μέχρι και διαφημίσεις και συμμετοχή σε σίριαλ εξασφάλισαν, βρίσκουν ευκαιρία κάθε φορά να χρησιμοποιούν το όνομα μου για να τους ακούνε», πρόσθεσε.
«Είμαι λάτρης του θεάτρου, το πρώτο μου δε γραφείο ήταν απέναντι από την κεντρική σκηνή του Κουν. Εξαιτίας αυτής της τοπικής σχέσης είχα πολύ με τον αείμνηστο Κουν.
Όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι της τέχνης, όταν είναι καθηγητές και διδάσκουν σε σχολές θεάτρου και μουσικής, αυτοί που συναναστρέφονται κυρίως είναι νεαρά παιδιά. Δηλαδή οι μαθητές τους.
Από την εποχή του Σωκράτη και του Πλάτωνα συνέβαινε το ίδιο. Ο Λιγνάδης, θέλουν ή δεν θέλουν να το παραδεχθούν, σε πολύ μικρή ηλικία λόγω της εξαιρετικής παιδείας του ήταν δάσκαλος. Ήταν ο νεότερος καθηγητής του Εθνικού θεάτρου. Ήταν επίσης καθηγητής στο Αρσάκειο, το πιο αυστηρό σχολείο ενώ δίδασκε θεατρική τέχνη και στο Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου. Το περιβάλλον του ήταν παιδιά», είπε χαρακτηριστικά.
«Ποιος είναι αυτός ο κύριος (Σπύρος Μπιμπίλας); Τον έμαθα από αυτή την υπόθεση και είμαι αρκετά μεγάλος. Γιατί πρέπει να απαντήσω εγώ σε αυτό τον άνθρωπο; Ο άνθρωπος αυτός λόγω της αγραμματοσύνης του, πιθανώς γιατί αλλιώς δεν θα μιλούσε έτσι, χρησιμοποιούσε τις εκφράσεις ότι δήθεν εγώ παρέβη τον νόμο και προσέβαλα την μνήμη νεκρού. Ενώ λέμε το ίδιο πράγμα. Εγώ δεν είπα ποτέ να έχουν στο ερωτικό τους περιβάλλον νέα παιδιά», ανέφερε ο γνωστός ποινικολόγος.
«Όποιος είχε κάνει λοβοτομή και είχε αχρηστεύσει τον εγκέφαλο του θα μπορούσε να παρερμηνεύσει με αυτόν τον τρόπο τα λόγια μου. Εάν δεν υπήρχε η υπόθεση Λιγνάδη, κάποιοι άνθρωποι δεν θα υπήρχαν ποτέ σήμερα. Μέχρι και διαφημίσεις και συμμετοχή σε σίριαλ εξασφάλισαν, βρίσκουν ευκαιρία κάθε φορά να χρησιμοποιούν το όνομα μου για να τους ακούνε», πρόσθεσε.