Το ασύλληπτο κολυμβητικό εγχείρημα του Σπύρου Χρυσικόπουλου - Κολύμπησε από την Ρόδο μέχρι το Καστελλόριζο
Ο χρόνος που παρέμεινε στο νερό προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρό του ήταν 64 ολόκληρες ώρες και 5 λεπτά
Την Τετάρτη 07 Σεπτεμβρίου στις 6:15 το πρωί, ο Σπύρος Χρυσικόπουλος σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, βούτηξε από την Κόκκινη παραλία στην Καλλιθέα της Ρόδου για να φτάσει μέχρι το Καστελλόριζο, μια τεράστια απόσταση με εξαιρετικά δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Ο χρόνος που παρέμεινε στο νερό προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρό του ήταν 64 ολόκληρες ώρες και 5 λεπτά, δηλαδή για σχεδόν 3 ημέρες, ο Σπύρος κολύμπησε συνεχόμενα χωρίς καμία στάση για ξεκούραση και χωρίς να έχει καμία απολύτως επαφή με το σκάφος συνοδείας, ενώ η τροφοδοσία και η υδροδοσία του γινόταν με ειδικό εξοπλισμό.
Επάνω στο σκάφος συνοδείας η ομάδα υποστήριξης και ο προσωπικός του γιατρός Χρήστος Βάσσος, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό προκειμένου να παρέχουν στον Σπύρο ό,τι καλύτερο. Η συμβολική διαδρομή που αποφάσισε να κολυμπήσει είναι από τις δυσκολότερες που μπορεί να επιχειρήσει ένας κολυμβητής, καθώς κολύμπησε στο ανοιχτό Αιγαίο κόντρα στο ισχυρότερο ρεύμα της Μεσογείου και στο πλέον αφιλόξενο περιβάλλον.
Η συνολική απόσταση σε ευθεία γραμμή είναι 130 χλμ., ωστόσο ο Σπύρος κολύμπησε πολύ παραπάνω κάτι που καθιστά αυτό το εγχείρημα ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου. Η πρώτη μέρα του κολυμβητή ξεκίνησε με αρκετό καιρό, ενώ στη συνέχεια της ημέρας οι καιρικές συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ, καθώς από τις πρώτες βραδινές ώρες τα κύματα μεγάλωσαν, ο αέρας δυνάμωσε και αυτό δυσκόλεψε σημαντικά τον Σπύρο. Τα πρώτα σημάδια κόπωσης εμφανίστηκαν και το αλμυρό νερό προκάλεσε έντονο πρήξιμο στο πρόσωπο του Σπύρου. Χωρίς να επηρεαστεί καθόλου συνέχισε να κολυμπά με ωραίο και σταθερό ρυθμό καλύπτοντας χιλιόμετρα, προκειμένου να μειώσει αυτή την τεράστια απόσταση.
Όταν πλέον ξημέρωσε η δεύτερη μέρα, δυστυχώς ο καιρός δεν έκανε το χατίρι στον Σπύρο και αυτό επιδείνωσε τη συνολική του κόπωση. Τα κύματα ήταν μεγάλα και η συχνότητά τους ήταν τέτοια που ο Σπύρος κυριολεκτικά πάλευε. Το δεύτερο βράδυ ήταν ακόμα δυσκολότερο και σχεδόν απογοητευτικό, καθώς τα ρεύματα τον πήγαιναν προς τα πίσω και η προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει, όντας άυπνος και πρησμένος από το αλάτι, ήταν πραγματικά υπεράνθρωπη.
Μετά από μια τεράστια μάχη που έδωσε ο Σπύρος με τις καιρικές συνθήκες, επιτέλους ξημέρωσε η τρίτη μέρα που ήταν πιο φιλική και ευνοϊκή και έτσι για λίγες ώρες κατάφερε να κολυμπήσει ήρεμα και με πολύ γρήγορο ρυθμό.
Το απόγευμα της τρίτης μέρας στις 18:42 έφτασε στη Ρω και ενώ ο καιρός ξεκίνησε να χαλάει σημαντικά, ο Σπύρος ξεπέρασε κατά πολύ τα όριά του και στις 22:20 το βράδυ έφτασε στο Καστελλόριζο.
Ο ίδιος δήλωσε για το εγχείρημα: «Κολύμπησα σε ένα αρκετά αφιλόξενο περιβάλλον, στο οποίο όμως υπέδειξα τον απαιτούμενο σεβασμό. Ήταν το δυσκολότερο εγχείρημα της ζωής μου αλλά ταυτόχρονα και το πιο σημαντικό. Κατάφερα να πραγματοποιήσω το μεγάλο μου όνειρο, για το οποίο δούλευα σκληρά πολλά χρόνια».
Ο χρόνος που παρέμεινε στο νερό προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρό του ήταν 64 ολόκληρες ώρες και 5 λεπτά, δηλαδή για σχεδόν 3 ημέρες, ο Σπύρος κολύμπησε συνεχόμενα χωρίς καμία στάση για ξεκούραση και χωρίς να έχει καμία απολύτως επαφή με το σκάφος συνοδείας, ενώ η τροφοδοσία και η υδροδοσία του γινόταν με ειδικό εξοπλισμό.
Επάνω στο σκάφος συνοδείας η ομάδα υποστήριξης και ο προσωπικός του γιατρός Χρήστος Βάσσος, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό προκειμένου να παρέχουν στον Σπύρο ό,τι καλύτερο. Η συμβολική διαδρομή που αποφάσισε να κολυμπήσει είναι από τις δυσκολότερες που μπορεί να επιχειρήσει ένας κολυμβητής, καθώς κολύμπησε στο ανοιχτό Αιγαίο κόντρα στο ισχυρότερο ρεύμα της Μεσογείου και στο πλέον αφιλόξενο περιβάλλον.
Η συνολική απόσταση σε ευθεία γραμμή είναι 130 χλμ., ωστόσο ο Σπύρος κολύμπησε πολύ παραπάνω κάτι που καθιστά αυτό το εγχείρημα ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου. Η πρώτη μέρα του κολυμβητή ξεκίνησε με αρκετό καιρό, ενώ στη συνέχεια της ημέρας οι καιρικές συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ, καθώς από τις πρώτες βραδινές ώρες τα κύματα μεγάλωσαν, ο αέρας δυνάμωσε και αυτό δυσκόλεψε σημαντικά τον Σπύρο. Τα πρώτα σημάδια κόπωσης εμφανίστηκαν και το αλμυρό νερό προκάλεσε έντονο πρήξιμο στο πρόσωπο του Σπύρου. Χωρίς να επηρεαστεί καθόλου συνέχισε να κολυμπά με ωραίο και σταθερό ρυθμό καλύπτοντας χιλιόμετρα, προκειμένου να μειώσει αυτή την τεράστια απόσταση.
Η δύσκολη δεύτερη ημέρα
Όταν πλέον ξημέρωσε η δεύτερη μέρα, δυστυχώς ο καιρός δεν έκανε το χατίρι στον Σπύρο και αυτό επιδείνωσε τη συνολική του κόπωση. Τα κύματα ήταν μεγάλα και η συχνότητά τους ήταν τέτοια που ο Σπύρος κυριολεκτικά πάλευε. Το δεύτερο βράδυ ήταν ακόμα δυσκολότερο και σχεδόν απογοητευτικό, καθώς τα ρεύματα τον πήγαιναν προς τα πίσω και η προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει, όντας άυπνος και πρησμένος από το αλάτι, ήταν πραγματικά υπεράνθρωπη. Μετά από μια τεράστια μάχη που έδωσε ο Σπύρος με τις καιρικές συνθήκες, επιτέλους ξημέρωσε η τρίτη μέρα που ήταν πιο φιλική και ευνοϊκή και έτσι για λίγες ώρες κατάφερε να κολυμπήσει ήρεμα και με πολύ γρήγορο ρυθμό.
Το απόγευμα της τρίτης μέρας στις 18:42 έφτασε στη Ρω και ενώ ο καιρός ξεκίνησε να χαλάει σημαντικά, ο Σπύρος ξεπέρασε κατά πολύ τα όριά του και στις 22:20 το βράδυ έφτασε στο Καστελλόριζο.
Ο ίδιος δήλωσε για το εγχείρημα: «Κολύμπησα σε ένα αρκετά αφιλόξενο περιβάλλον, στο οποίο όμως υπέδειξα τον απαιτούμενο σεβασμό. Ήταν το δυσκολότερο εγχείρημα της ζωής μου αλλά ταυτόχρονα και το πιο σημαντικό. Κατάφερα να πραγματοποιήσω το μεγάλο μου όνειρο, για το οποίο δούλευα σκληρά πολλά χρόνια».