Θέλοντας να αποφύγει τους δημοσιογράφους και τις κάμερες ο Μάνος Δασκαλάκης πριν από λίγες μέρες βρέθηκε πολύ νωρίς το πρωί στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων.
Η κατάθεσή του, στην ανακρίτρια που χειρίζεται την υπόθεση των θανάτων της Μαλένας και της Ίριδας ύμφωνα με τον ιστότοπο flamis.gr έγινε υπό άκρα μυστικότητα.

Μάλιστα, εκτός όμως από την κατάθεση που έδωσε, δήλωσε και παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας σε βάρος της συζύγου του, Ρούλας Πισπιρίγκου, για τις δολοφονίες των δύο παιδιών του.

«Θέλω να τιμωρηθεί αυτός που ευθύνεται για τους θανάτους των κοριτσιών», είπε στη δικαστική λειτουργό.

Σημειώνεται ότι με αυτή την εξέλιξη βρίσκεται απέναντι στη Ρούλα Πισπιρίγκου και σε αυτή την υπόθεση, καθώς ήδη έχει δηλώσει παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας και στην υπόθεση για τη δολοφονία της Τζωρτζίνας.

Ο Μάνος Δασκαλάκης και στους δύο θανάτους των κοριτσιών δεν ήταν παρών.

Για τον θάνατο της Μαλένας, ο Δασκαλάκης εξήγησε – όπως και προανακριτικά – πως ειδοποιήθηκε από τη Ρούλα Πισπιρίγκου ότι το παιδί πέθανε: «Γύρω στις 12 με 12: 30 η ώρα περίπου, αν θυμάμαι καλά, της 13-4-2019 αποφασίσαμε να φύγω για λίγες ώρες και να πάω στο σπίτι των θείων μου στο Ολυμπιακό Χωριό. Θα πήγαινα για να κάνω ένα μπάνιο και να ξυριστώ γιατί οι νοσηλεύτριες μου είχαν πει ότι δεν πρέπει να αφήνω μακριά τα γένια μου να μην κολλήσω κανένα μικρόβιο στο παιδί. Το συζήτησα με τη Ρούλα και εκείνη μου πρότεινε να κάτσω κι ένα βράδυ στους θείους μου για να ξεκουραστώ και λίγο. Σας ξαναλέω και πάλι ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή η Μαλένα ήταν μια χαρά. Αργότερα, το μεσημέρι, ενώ ήμουν στο σπίτι των θείων μου και είχα ξαπλώσει για λίγο στον καναπέ. Χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν η Ρούλα και μόλις απάντησα μου είπε: "τρέξε, το παιδί έμεινε" και μετά, νομίζω, μου είπε δεν αναπνέει. Εγώ αμέσως έφυγα από το σπίτι και πήγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στο νοσοκομείο. Στη διαδρομή μιλούσα συνέχεια με τη Ρούλα που με ενημέρωνε για το τι γίνεται. Μου έλεγε ότι είχαν μπει οι γιατροί στο δωμάτιο και αυτή περίμενε από έξω. Όταν έφτασα κι εγώ εκεί, βρήκα τη Ρούλα έξω από το δωμάτιο της Μαλένας σε κατάσταση σοκ. Έκλαιγε συνέχεια και τραβούσε τα μαλλιά της. Εγώ προσπαθούσα να την ηρεμήσω. Κάποια στιγμή, βγήκε έξω ο εντατικολόγος και μας είπε ότι προσπαθούσαν ήδη για 25 λεπτά να επαναφέρουν τη Μαλένα αλλά δεν ήξερε αν θα τα καταφέρουν. Εγώ τον παρακάλεσα να μπει πάλι μέσα και να κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει το παιδί. Αφού έμειναν οι γιατροί μέσα για άλλα 20 λεπτά περίπου, μετά βγήκαν έξω και μας ενημέρωσαν ότι το παιδί είχε πεθάνει. Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό που άκουγα. Δεν περίμενα με τίποτα να συμβεί αυτό το πράγμα, πίστευα πολύ ότι το παιδί θα γίνει καλά».

Ο Μάνος Δασκαλάκης είχε υποστηρίξει ότι η Μαλένα δεν είχε κάποιο σημάδι πάνω της ενώ αποκαλύπτει ότι μετά το θάνατο του παιδιού προσπαθούσαν ως ζευγάρι να τα βρουν. Επισκέφθηκαν ακόμα και ψυχολόγο και στη ζωή τους ήρθε η Ίριδα καθώς η Τζωρτζίνα ζητούσε αδερφάκι.

«Η Ίριδα δεν ανασαίνε»

Για το θάνατο της Ίριδας ο πατέρας των κοριτσιών εξήγησε πως ειδοποιήθηκε τη μοιραία ημέρα καθώς είχε φύγει από το σπίτι δύο με τρεις ημέρες νωρίτερα γιατί ανακάλυψε απιστία της Ρούλας Πισπιρίγκου.

«Χτύπησε το κινητό μου και είδα ότι με έπαιρνε η Δήμητρα, η αδερφή της Ρούλας. Απάντησα και τότε εκείνη μου είπε ότι η μπέμπα, η Ίριδα δηλαδή, δεν ανασαίνει. Μου είπε να πάω γρήγορα στο σπίτι. Εγώ έφυγα αμέσως μόνος μου και πήγα εκεί, μέσα σε 4-5 λεπτά είχα φτάσει. Μόλις έφτασα, είδα την πόρτα του σπιτιού να είναι λίγο ανοιχτή. Μπήκα γρήγορα μέσα και είδα την Ίριδα στο πάτωμα της κουζίνας, ενώ από πάνω της ήταν η Ρούλα και της έκανε ΚΑΡΠΑ. Συγκεκριμένα, της έκανε μαλάξεις στο στήθος και της έδινε αέρα με το στόμα της. Δίπλα τους ήταν η Δήμητρα και η Τζωρτζίνα που κοιτούσαν. Εγώ μόλις είδα την Ίριδα σε αυτή την κατάσταση σάστισα, δεν ήξερα τι να κάνω. Ρώτησα τη Δήμητρα αν είχαν καλέσει ασθενοφόρο και μου είπε ναι. Της είπα να πάρει τη Τζωρτζίνα και να πάνε μέσα στο δωμάτιό της. Η Ίριδα φαινόταν ότι δεν ανέπνεε και δεν είχε σφυγμούς. Εγώ έπιασα το ένα το ποδαράκι της κάτω από το γόνατο και ήταν παγωμένο. Έπιασα και το χεράκι της και το έτριβα γιατί δεν ήξερα τι άλλο μπορώ να κάνω. Το χέρι της δεν μου φάνηκε παγωμένο, όπως το πόδι της που μου έκανε εντύπωση. Γενικά πάντως, από αυτό που είδα εγώ εκείνη την ώρα, κατάλαβα ότι μάλλον είχε ήδη πεθάνει, αλλά δεν ήμουν σίγουρος. Δεν είδα καθόλου σημάδια ή κάποιο τραύμα στο πρόσωπο ή στο σώμα της Ίριδας. Το μόνο πράγμα που είχε εκείνο το διάστημα ήταν μια κοκκινίλα, ένα έκζεμα στην περιοχή γύρω από το στόμα της. Αυτό το είχε βγάλει πριν μέρες πιθανότατα από την πιπίλα και είχαμε πάρει μάλιστα και μια αλοιφή για να φύγει. Η κοκκινίλα αυτή ήταν μόνο εξωτερικά, δεν ήταν δηλαδή πάνω στα χείλη ή μέσα στο στόμα. Δεν είχε τίποτα άλλο εκτός από αυτό το έκζεμα.»