Οι «παπαροκάδες», τα θαύματα και ο «αφορισμός»: Όταν η Εκκλησία βρέθηκε σε δύσκολη θέση από τις αυτόνοµες δράσεις ιερέων
Ο π. Μουλατσιώτης µε την µπάντα του και τα... αγκάθια του Λυκαβηττού
Κατά καιρούς η Εκκλησία δοκιµάζεται από την αυτονόµηση στελεχών της, «σκανδαλίζοντας» τους πιστούς. Τα τελευταία περίπου 30 χρόνια η αξιοπιστία της δοκιµάστηκε τουλάχιστον τρεις φορές.
Οι περιβόητοι «παπαροκάδες», ο π. ∆ηµήτριος Λουπασάκης των Αγίων Ισιδώρων και εσχάτως η «Κιβωτός του Κόσµου» έχουν προκαλέσει την κοινή γνώµη και έχουν δηµιουργήσει ένα άκρως αρνητικό κλίµα για τη Σύνοδο. Οποιος ταξίδευε προς ∆υτική Ελλάδα αµέσως µετά τη γέφυρα του Ρίου έβλεπε µια πινακίδα «Προς παπαροκάδες». Ηταν κάτι το εξωπραγµατικό για τα δεδοµένα της Εκκλησίας.
Όχι όµως για το κράτος, που είχε επιτρέψει την τοποθέτησή της, σαν να επρόκειτο για σήµανση προς κάποιον σηµαντικό προορισµό. Οι «παπαροκάδες» δεν ήταν παρά ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης της κοινωνίας, µε στόχο να φέρουν πιο κοντά τους νέους στην Εκκλησία.
Ήταν οι σταρ που µεσουράνησαν τη δεκαετία του '90 εισάγοντας µια νέα Εκκλησία. Ψυχή της Ιεράς Μονής των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείµ του Σαρώφ στο Τρίκορφο Φωκίδας ήταν ο νυν πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Φωκίδος, π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης. Ηταν ο άνθρωπος που µετέτρεψε τη µονή σε «κιβωτό» µε πολλά ζώα, για τα οποία οργανώνονταν εκδροµές ακόµα και από σχολεία, για να τα δουν οι µαθητές. Το διαφορετικό που κέρδισε τη δηµοσιότητα ήταν το 1991, όταν ο π. Νεκτάριος, που ίδρυσε το µοναστήρι, έχτισε το µεγαλύτερο καµπαναριό στον κόσµο, µε τα 400 σήµαντρα και τις 62 καµπάνες, αλλά και έναν εκ των µεγαλύτερων σταυρών στην Ελλάδα, ύψους 16 µέτρων.
H ίδρυση και η λειτουργία της «Κιβωτού του Κόσµου» - Εθελοντικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισµού Ειδικής Μέριµνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού είχαν ξαφνιάσει ευχάριστα και συµπίπτουν µε τη δράση των «παπαροκάδων» και µε τους Αγιους Ισίδωρους... Με τη βοήθεια εθελοντών, δηµιουργήθηκε η «Κιβωτός του Κόσµου» (το 1998), µια οργάνωση µε στόχο να βγάλει όσο περισσότερα παιδιά µπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».
*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 26 Νοεμβρίου 2022.
Οι περιβόητοι «παπαροκάδες», ο π. ∆ηµήτριος Λουπασάκης των Αγίων Ισιδώρων και εσχάτως η «Κιβωτός του Κόσµου» έχουν προκαλέσει την κοινή γνώµη και έχουν δηµιουργήσει ένα άκρως αρνητικό κλίµα για τη Σύνοδο. Οποιος ταξίδευε προς ∆υτική Ελλάδα αµέσως µετά τη γέφυρα του Ρίου έβλεπε µια πινακίδα «Προς παπαροκάδες». Ηταν κάτι το εξωπραγµατικό για τα δεδοµένα της Εκκλησίας.
Όχι όµως για το κράτος, που είχε επιτρέψει την τοποθέτησή της, σαν να επρόκειτο για σήµανση προς κάποιον σηµαντικό προορισµό. Οι «παπαροκάδες» δεν ήταν παρά ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης της κοινωνίας, µε στόχο να φέρουν πιο κοντά τους νέους στην Εκκλησία.
Ήταν οι σταρ που µεσουράνησαν τη δεκαετία του '90 εισάγοντας µια νέα Εκκλησία. Ψυχή της Ιεράς Μονής των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείµ του Σαρώφ στο Τρίκορφο Φωκίδας ήταν ο νυν πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Φωκίδος, π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης. Ηταν ο άνθρωπος που µετέτρεψε τη µονή σε «κιβωτό» µε πολλά ζώα, για τα οποία οργανώνονταν εκδροµές ακόµα και από σχολεία, για να τα δουν οι µαθητές. Το διαφορετικό που κέρδισε τη δηµοσιότητα ήταν το 1991, όταν ο π. Νεκτάριος, που ίδρυσε το µοναστήρι, έχτισε το µεγαλύτερο καµπαναριό στον κόσµο, µε τα 400 σήµαντρα και τις 62 καµπάνες, αλλά και έναν εκ των µεγαλύτερων σταυρών στην Ελλάδα, ύψους 16 µέτρων.
CD με τραγούδια
Εκεί φιλοξενούνταν περίπου 25 µοναχοί, οι οποίοι ανέδειξαν τα ταλέντα τους στη µουσική και µάλιστα κυκλοφόρησαν και CD µε εκκλησιαστικά τραγούδια, τα οποία προκάλεσαν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και των πιστών. Η συνέχεια δεν ήταν καλή. Πολλοί είχαν αµφισβητήσει τη σκοπιµότητα όλης αυτής της δράσης. Επικρίθηκε από πολλούς µητροπολίτες, αλλά µέχρι εκεί. Ωσπου η κρίση ξέσπασε από µέσα. Οι µοναχοί, όλοι νέοι, τσακώθηκαν µε τον ηγούµενο Νεκτάριο. Αυτός που ξεχώρισε ήταν ο π. Παντελεήµων, ο οποίος πέταξε τα ράσα το 2005, εγκαταλείποντας οριστικά το µοναστήρι του ηγούµενου Νεκτάριου Μουλατσιώτη, και έχει κάνει εδώ και χρόνια στροφή 180 µοιρών όχι µόνο στη ζωή του, αλλά και στη µουσική του.
Ο σταυρός
Παράλληλα µε τους «παπαροκάδες», ένας ταχυδροµικός υπάλληλος, ο ∆ηµήτριος Λουπασάκης, έµελλε να απασχολήσει την κοινή γνώµη όχι µε σκάνδαλα οικονοµικής φύσης ή άλλου είδους, αλλά µε τη δράση του, τον «θαυµατουργό σταυρό» του, ο οποίος µετέτρεψε τον Ναό των Αγίων Ισιδώρων στον Λυκαβηττό σε τόπο προσευχής και θαυµάτων. Αρχικά ο µακαριστός Χριστόδουλος τον είχε τοποθετήσει στον Αγιο Γεώργιο Ζωγράφου και µετά µετατέθηκε -δυσµενώς- στους Αγίους Ισιδώρους στον Λυκαβηττό, όπου είναι ένα παρεκκλήσι του ΤΠΟΕΚΕ (Ταµείο Πρόνοιας Ορθοδόξου Εφηµεριακού Κλήρου Ελλάδος).
Καταγγελίες
Εκεί, µέσω του «θαυµατουργού σταυρού» προσέλκυσε χιλιάδες πιστούς, ακολουθώντας πρακτικές έξω από την Εκκλησία. Εγιναν καταγγελίες και έρευνες από τη Σύνοδο, ο πατέρας ∆ηµήτριος κατηγορήθηκε για απάτη σε βάρος των πιστών, αλλά τελικά κατάφερε, προς το παρόν τουλάχιστον, να µείνει στη θέση του µε τις ευλογίες του Ιερώνυµου. Επιχειρηµατίες και στελέχη της Αρχιεπισκοπής συνέβαλαν τα µέγιστα να µη µετακινηθεί σε άλλον χώρο και να παραµείνει εκεί, παρά το ότι πολλοί µητροπολίτες έχουν τις επιφυλάξεις τους για τον τρόπο που λειτουργεί.«Ξύρισμα»
Πριν κοπάσει ο θόρυβος του Λυκαβηττού, «έσκασε» η υπόθεση της «Κιβωτού του Κόσµου», προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Η διαφορά του π. Αντωνί ου Παπανικολάου από τις άλλες δύο περιπτώσεις είναι ότι ο Ιερώνυµος τον «ξύρισε» άµεσα, ενώ το σύνολο των µητροπολιτών τον καταδίκασε.
H ίδρυση και η λειτουργία της «Κιβωτού του Κόσµου» - Εθελοντικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισµού Ειδικής Μέριµνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού είχαν ξαφνιάσει ευχάριστα και συµπίπτουν µε τη δράση των «παπαροκάδων» και µε τους Αγιους Ισίδωρους... Με τη βοήθεια εθελοντών, δηµιουργήθηκε η «Κιβωτός του Κόσµου» (το 1998), µια οργάνωση µε στόχο να βγάλει όσο περισσότερα παιδιά µπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».
Πιο κοντά στην Εκκλησία
Η ανάπτυξη της δοµής προκάλεσε το ενδιαφέρον του µακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο οποίος προσπάθησε να φέρει τον πατέρα Αντώνιο πιο κοντά στην Εκκλησία, ως προς τη διοίκηση της «Κιβωτού». Ο π. Αντώνιος αρνήθηκε τη βοήθεια της Αρχιεπισκοπής, ακολουθώντας τον δικό του δρόµο. Οταν πια άρχισε να επεκτείνεται σε όλη τη χώρα και ο νυν Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυµος ζήτησε να βοηθήσει τον ιερέα µε κάποια εποπτεία, πάλι ο π. Αντώνιος αρνήθηκε.*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 26 Νοεμβρίου 2022.
