Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες για ακόμα μία συνεδρίαση στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.

Σοκάρει εγκαυματίας, η οποία έχασε τη μητέρα και τον πατέρα της στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, ενώ η ίδια κατέληξε στο νοσοκομείο για 54 ημέρες σε κρίσιμη κατάσταση.

«Εκείνη την ημέρα γύρω στις 17:30 άκουσα στην τηλεόραση για τη φωτιά στο Νταού. Δέκα λεπτά μετά, κόπηκε το ρεύμα και βγήκε όλη η γειτονιά έξω. Υπήρχε κάτι περίεργο στην ατμόσφαιρα, ο αέρας δυνατός. Είπαμε να κλειστούμε στο σπίτι. Την ώρα που έκλεινα το τελευταίο παντζούρι, ακούω τη μαμά μου να ουρλιάζει. Είχαν λαμπαδιάσει κάτι κλαδιά.

Άρπαξε η μαμά μου την τσάντα της κι εγώ τα κλειδιά και φύγαμε προς Περικλεους. Την ώρα που φεύγαμε, μια γειτόνισσα έμπαινε στο αμάξι της και πήγαμε μαζί της. Φύγαμε αναγκαστικά αριστερά κάτω. Η φωτιά μάς κυνήγαγε από αριστερά και πίσω. Όταν ακινητοποιηθήκαμε, είδα ότι η φωτιά ήταν πολύ κοντά. Τους λέω βγείτε έξω, θα κάουμε. Έπεσε πολύ πυκνός μαύρος καπνός», περιέγραψε η μάρτυρας.

Όταν, ωστόσο, κόπηκε το ρεύμα στο σπίτι της κατάλαβαν με τους γονείς της πως έπρεπε να φύγουν. Αρχικά με το αυτοκίνητο μιας γειτόνισσάς τους, αλλά τους σταμάτησε η πύρινη λαίλαπα.

«Έπεσα κάτω, έχασα τα γυαλιά μου και σηκώθηκα να φύγω. Ενστικτωδώς κατευθύνθηκα προς την Ποσειδώνος. Ήξερα πως έπρεπε να πάω στην παραλία. Πέρασε δίπλα μου μία μάνα που έλεγε "το παιδί είναι νεκρό, νεκρό". Ένας άλλος μου είπε "κοπελιά, καίγεσαι". Έπεσα στη θάλασσα κατευθείαν. Ακούγονταν εκρήξεις. Στάχτες, αποκαΐδια. Θυμάμαι ότι ήμουν μες στη θάλασσα με τα χέρια απλωμένα. Αναγκαστικά έμεινα μες στη θάλασσα και κρύωνα. Προσπαθούσαμε να επικοινωνήσουμε και δεν βρίσκαμε κανένα.

Κάποια στιγμή άκουσα κάποιον να λέει πως είμαστε στην παραλία, δεν μπορούμε να φύγουμε και ειδοποίησε κάποιον. Μείναμε 5-6 ώρες σίγουρα. Περίμενα εκεί μέχρι που ήρθε καραβάκι. Έστειλαν φουσκωτό. Πήραν πρώτα τα παιδιά. Τους είπα μετά "πάρτε με, είμαι καμένη και δεν μπορώ άλλο". Δυσκολεύτηκα πολύ να ανέβω και με το που ανέβηκα έπεσα λιπόθυμη», κατέθεσε η μάρτυρας.

Η κ. Πεταλά έμεινε 54 ημέρες στο νοσοκομείο, έχοντας εγκαύματα στα χέρια, στην πλάτη και στους γλουτούς.

Αυτό που τη στοιχειώνει μέχρι σήμερα, όπως είπε, είναι η εικόνα της μητέρας της όπως της την περιέγραψε μία γειτόνισσα.

«Μου είπε ότι είδε τη μητέρα μου που ήταν πεσμένη στα γόνατα. Δεν είχε μαλλιά, ούρλιαζε. Ήταν γυμνή, φώναζε, της έφεραν τραπεζομάντιλο, νερό, δεν μπορούσε να κάτσει έξω από θάλασσα. Με το που έφτασε στη Ραφήνα κατέληξε. Ο πατέρας μου απανθρακώθηκε», τόνισε η μάρτυρας.

Στη συνέχεια κατέθεσε η αδελφή της μάρτυρος, Ελένη Πεταλά, η οποία εκείνη την ημέρα δεν βρισκόταν στο Μάτι, αλλά πέρασε στιγμές αγωνίας για τους δικούς της ανθρώπους. Η κ. Πεταλά, όπως είπε στην κατάθεσή της, έκανε δεκάδες τηλέφωνα παντού, σε Λιμενικό, Πυροσβεστική, Αστυνομία, νοσοκομεία.

«Αναζητώντας τους δικούς μου ανθρώπους έκανα δεκάδες τηλέφωνα παντού. Λιμενικό, Πυροσβεστική, νοσοκομεία. Δεν έβρισκα κανέναν. Και δέχομαι κλήση λίγη ώρα αργότερα τηλέφωνο από την Πυροσβεστική Θεσσαλονίκης! Εκεί δήλωσα τους αγνοούμενους! Στην Πυροσβεστική Θεσσαλονίκης», τόνισε η μάρτυρας.

«Το τι αντίκρισα δεν μπορώ να σας το περιγράψω όταν είδα την αδελφή μου στο νοσοκομείο. Τη βρήκα μόνη μου. Καμένη σάρκα. Αφού δεν είχα ενημέρωση, πήρα εγώ στο νεκροτομείο Αθηνών. Την Παρασκευή αναγνωρίστηκε η μητέρα μου και το Σάββατο ο πατέρας μου. Ο Γολγοθάς στο νοσοκομείο, εκεί που άνοιγες τις πληγές, έβγαινε σάρκα. Εκεί που τα πράγματα γινόντουσαν καλύτερα, ξαφνικά σήκωσε 41 πυρετό. Δεν περάσανε δύο ώρες και τη βάλανε στην εντατική, είχε επεισόδιο πνευμονικής εμβολής. Μου είπε μία γιατρός πως ήταν πολύ σοβαρά πράγματα», σημείωσε η μάρτυρας.