Η Βίκυ Σταµάτη-Τσοχατζοπούλου, έναν χρόνο και τρεις µήνες από την απώλεια του συζύγου της, Άκη Τσοχατζόπουλου, για πρώτη φορά µιλάει αποκλειστικά στο «Secret» για τον θάνατο του συζύγου της και το πώς βιώνει το βαρύ πένθος.
«Το ψυχικό αποτύπωµα που προκάλεσαν o εγκλεισµός, οι συµφορές, τα βασανιστήρια, οι ασθένειες του Άκη, η εγκατάλειψη, η προδοσία και, τέλος, ο χαµός του ήταν και είναι η αιτία της διαιώνισης µιας δυσάρεστης συνθήκης, η οποία για όλο αυτό το διάστηµα ουσιαστικά µε είχε ακινητοποιήσει».
Είναι η πρώτη φορά που η Βίκυ Σταµάτη εκφράζει τα συναισθήµατά της και τον πόνο που της έχει προκαλέσει η απώλεια αυτή.
«Η στενοχώρια, ο φόβος, η αβεβαιότητα, η ανέχεια, η ευσυγκινησία, η διαταραχή στον ύπνο, η απόσυρση του εαυτού µου και πολλές απαισιόδοξες σκέψεις… Η αδυναµία µου να αποδεχτώ τη νέα πραγµατικότητα (την απώλεια-φυγή του άνδρα µου). Όλοι κάποια χρονική στιγµή στη ζωή µας θα βιώσουµε την απώλεια ενός αγαπηµένου προσώπου, φυσικός νόµος της ζωής. Η αντίδραση του ψυχισµού µου στη δυσάρεστη αυτή συνθήκη είναι το πένθος. Το πένθος που βιώνω χαρακτηρίζεται από εκείνο το επώδυνο και βαρύ συναίσθηµα που επιµένει, ριζώνει και ανακυκλώνει έναν βαθύ ψυχικό πόνο. Το πένθος αναβιώνει το τραύµα της απώλειας, εγκλωβίζει τον ψυχισµό και επηρεάζει δυνητικά την καθηµερινότητά µου, την καθηµερινότητά µας. Πένθος µπορούµε να βιώσουµε ή να εκδηλώσουµε έπειτα από οποιαδήποτε δυσάρεστη απώλεια συµβεί στη ζωή µας, η οποία σχετίζεται µε καταστάσεις στις οποίες έχουµε επενδύσει συναισθηµατικά… Ο πόνος που βιώνουµε στις περιπτώσεις αυτές είναι αντίστοιχος πάντα µε την επένδυση που έχουµε κάνει, εννοώντας τη συναισθηµατική επένδυση, κάτι που διαφέρει εντελώς από άτοµο σε άτοµο. Τα στάδια τα οποία βιώνουµε είναι η άρνηση της απώλειας, η οποία επιδρά και προστατευτικά ως προς τη διαδικασία να διαπραγµατευτούµε µόνο ό,τι αντέχουµε ως οικογένεια… Ο θυµός, ο οποίος µπορεί να στρέφεται είτε προς το πρόσωπο που χάθηκε είτε σε άλλους, απολύτως δικαιολογηµένα και τεκµηριωµένα, είναι επίσης ένα στάδιο του πένθους. Το τρίτο και σηµαντικότερο στάδιο για µένα έχει άµεση σχέση µε τις συνθήκες οι οποίες οδήγησαν στην απώλεια του άντρα µου, στο µοιραίο - σχετικές πιθανές ενέργειες που θα µπορούσαν να έχουν αποτρέψει να λάβει χώρα, προκειµένου να αποτραπεί η εξόντωση-θάνατος».
Τέλος, η ίδια µιλάει για την επιθυµία της να δικαιωθεί ο εκλιπών σύζυγός της.
«Υπάρχει πλέον η αναγνώριση της απώλειας (αναγκαστικό στάδιο) και κυριαρχεί η επιθυµία στον υπερθετικό βαθµό να δικαιωθεί ο άντρας µου, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, µε κάθε τρόπο, σε όλα τα επίπεδα, διότι προνόησε και άφησε βαριά πνευµατική, πολιτική παρακαταθήκη µε όρους».
