Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Αν μου ζητούσαν να παραιτηθώ, δεν θα με πείραζε - Συμπληρώνω 56 χρόνια διακονίας ως κληρικός
Όλα όσα ανέφερε ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας για την εκκλησιαστική περιουσία, τα σενάρια για εκλογές την Κυριακή των Βαΐων, την Κιβωτό του Κόσμου, τον Ι.Ν Αγίων Ισιδώρων, τις εκτρώσεις, την αποτέφρωση αλλά και για τον πρωθυπουργό
Στα ΝΕΑ μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών με αφορμή τη συμπλήρωση 15 ετών από τη ενθρόνισή του ως Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο έργο του, την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, τις σχέσεις με την πολιτεία, την αποτέφρωση νεκρών, αλλά και για τις εκτρώσεις.
Στην ερώτηση αν συνέβαινε αυτό, θεωρείτε ότι υπάρχουν ιεράρχες έτοιμοι να αναλάβουν;», απάντησε πως «υπάρχουν πάρα πολλοί. Ο καθένας με τα προσόντα του».
Αναφερόμενος στις σχέσεις Εκκλησίας - πολιτείας, είπε: «Το καλύτερο σύστημα για τον τόπο μας, τις συνήθειές μας, την πατρίδα, το Γένος μας είναι ο θεσμός της συναλληλίας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι είμαι στον χώρο μου, είναι στον χώρο της η διοίκηση, συνεργαζόμαστε, αλληλοσυμπληρωνόμαστε και πρέπει να βρούμε τρόπους συμβίωσης. Αυτοί που ζητούν τη συμβίωση με συγχώνευση κάνουν μεγάλο λάθος. Άλλα θα ακολουθήσει η Πολιτεία, άλλες είναι οι αρχές της Εκκλησίας. Το θέμα είναι πώς αξιοπρεπώς και με σεβασμό θα σταθεί ο καθένας στις αρχές του και θα αγωνιστεί χωρίς να αποκλείει τη συνεργασία. Πιστεύω ότι το κράτος δεν είναι εχθρικό προς την Εκκλησία. Αλλά και η Εκκλησία δεν έχει αντιπαράθεση με την πολιτεία. Πού είναι οι δυσκολίες μας; Η Εκκλησία μας έχει έναν τρόπο ζωής, έχει έναν κανόνα, έχει έναν οδηγό και αυτός είναι η διδασκαλία του Ιησού Χριστού και το βίωμα της Εκκλησίας. Αυτά δεν επιβάλλονται. Αυτά είναι τροφή εσωτερική. Επομένως δεν θα πρέπει ποτέ εμείς να περιμένουμε με νόμους η πολιτεία να συμπαρασταθεί στην Εκκλησία σε αυτά τα πράγματα. Όπως δεν πρέπει και εμείς μερικά πράγματα που φαίνονται ξένα στη νοοτροπία της Εκκλησίας αλλά που επιβάλλονται από πολλούς χώρους να τα υιοθετήσουμε διά της βίας. Πρέπει να υπάρχει συνεννόηση. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μαχαίρι που χωρίζει τις σχέσεις. Όπου έγινε αυτό απέτυχε ή δημιούργησε εχθρότητες».
56 χρόνια διακονίας ως κληρικός
«Αν παρουσιαστεί μία ομάδα αρχιερέων και μου πει “θέλουμε μία αλλαγή”, δεν θα με πείραζε», λέει και συνεχίζει «αγάπη μπορεί να κάνεις όπου και να ’σαι. Και μάλιστα πιο ελεύθερα. Δεν σε περιορίζει κανείς. Δεν σε εμποδίζει κανείς όπου κι αν είσαι, στο μοναστήρι σου, στο σπίτι σου, μπορεί να κάνεις αγάπη. Αντίθετα, στον Σταυρό μου που κάνω, λέω "Θεέ μου", θέλω να ζήσω, όπως όλοι θέλουν να ζήσουν. Αλλά θέλω να ζήσω και λίγο πιο ελεύθερος. Αν λοιπόν έρχονταν, θα με βοηθούσανε να ζήσω και αυτή την ελευθερία. Δεν έχω πρόβλημα. Ήδη συμπληρώνω 56 χρόνια διακονίας ως κληρικός».Στην ερώτηση αν συνέβαινε αυτό, θεωρείτε ότι υπάρχουν ιεράρχες έτοιμοι να αναλάβουν;», απάντησε πως «υπάρχουν πάρα πολλοί. Ο καθένας με τα προσόντα του».
Αναφερόμενος στις σχέσεις Εκκλησίας - πολιτείας, είπε: «Το καλύτερο σύστημα για τον τόπο μας, τις συνήθειές μας, την πατρίδα, το Γένος μας είναι ο θεσμός της συναλληλίας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι είμαι στον χώρο μου, είναι στον χώρο της η διοίκηση, συνεργαζόμαστε, αλληλοσυμπληρωνόμαστε και πρέπει να βρούμε τρόπους συμβίωσης. Αυτοί που ζητούν τη συμβίωση με συγχώνευση κάνουν μεγάλο λάθος. Άλλα θα ακολουθήσει η Πολιτεία, άλλες είναι οι αρχές της Εκκλησίας. Το θέμα είναι πώς αξιοπρεπώς και με σεβασμό θα σταθεί ο καθένας στις αρχές του και θα αγωνιστεί χωρίς να αποκλείει τη συνεργασία. Πιστεύω ότι το κράτος δεν είναι εχθρικό προς την Εκκλησία. Αλλά και η Εκκλησία δεν έχει αντιπαράθεση με την πολιτεία. Πού είναι οι δυσκολίες μας; Η Εκκλησία μας έχει έναν τρόπο ζωής, έχει έναν κανόνα, έχει έναν οδηγό και αυτός είναι η διδασκαλία του Ιησού Χριστού και το βίωμα της Εκκλησίας. Αυτά δεν επιβάλλονται. Αυτά είναι τροφή εσωτερική. Επομένως δεν θα πρέπει ποτέ εμείς να περιμένουμε με νόμους η πολιτεία να συμπαρασταθεί στην Εκκλησία σε αυτά τα πράγματα. Όπως δεν πρέπει και εμείς μερικά πράγματα που φαίνονται ξένα στη νοοτροπία της Εκκλησίας αλλά που επιβάλλονται από πολλούς χώρους να τα υιοθετήσουμε διά της βίας. Πρέπει να υπάρχει συνεννόηση. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μαχαίρι που χωρίζει τις σχέσεις. Όπου έγινε αυτό απέτυχε ή δημιούργησε εχθρότητες».