Τέμπη: Η τραγική ιστορία για τις δίδυμες που σκοτώθηκαν - Είχαν χάσει πέντε συγγενείς τους στην πυρκαγιά στο Μάτι
Το πρωί της Παρασκευής έγινε γνωστό πως ταυτοποιήθηκαν τα δίδυμα κορίτσια
Σοκάρουν οι ανθρώπινες ιστορίες που αποκαλύπτονται πίσω από το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, που στέρησε τη ζωή σε 57 άτομα.
Μία εξ αυτών αφορά τις δίδυμες αδερφές που έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα στα Τέμπη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του MEGA, πρόκειται για μία οικογένεια που το 2018 μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι έχασε ακόμα πέντε άτομα από το οικογενειακό περιβάλλον της.
Οι δίδυμες αδερφές βρίσκονταν μαζί με την ξαδέρφη τους στα μπροστινά βαγόνια του τρένου και επέστρεφαν στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζαν. Τα τρία κορίτσια δεν είχαν δώσει κανένα σημείο ζωής από το βράδυ του δυστυχήματος στα Τέμπη.
Οι τρεις ξαδέρφες ήταν κόρες δύο αδελφών από το Καστράκι της Καλαμπάκας και σπούδαζαν στη Θεσσαλονίκη. Όπως όλα δείχνουν, οι τρεις φοιτήτριες βρίσκονταν στα μπροστινά βαγόνια του συρμού που τυλίχθηκαν στις φλόγες.
Οι γονείς τους προσπάθησαν να αναγνωρίσουν κάποιες σορούς, αλλά ήταν αδύνατον και έτσι έδωσαν δείγματα DNA.
Το πρωί σήμερα έγινε γνωστό πως ταυτοποιήθηκαν τα δίδυμα κορίτσια.
Η μοιραία κίνηση για τα τρία κορίτσια
Επιβάτης της αμαξοστοιχίας Intercity 62 περιέγραψε στο μεταξύ τις κινήσεις που έκαναν τα τρία κορίτσια, οι δύο 20χρονες αδελφές και η ξαδέρφη τους, από το Καστράκι Καλαμπάκας, που έχασαν τη ζωή τους στη σύγκρουση τρένων.
O 28χρονος Νίκος που καθόταν στο τέταρτο βαγόνι του τρένου είπε στον Alpha ότι «θυμάμαι τα τρία κορίτσια που μπήκαν, άφησαν τις βαλίτσες τους δίπλα σ' εμάς».
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα τρία κορίτσια, η Θώμη και η Χρυσή Πλακιά και η ξαδέρφη τους Αναστασία, είπαν «πάμε στο κυλικείο να κάτσουμε μέχρι να αδειάσει κάτι», γιατί, όπως είπε, δεν είχαν κάπου να κάτσουν.
Όσον αφορά τη στιγμή της σύγκρουσης, ο 28χρονος είπε ότι «δεν υπήρχε φρενάρισμα. Ήταν έντονο και συνεχόμενο το τράνταγμα, ήταν 10-13 δευτερόλεπτα. Είχαν σπάσει και τα γυαλιά από την άλλη μεριά του βαγονιού, όχι από εκεί που καθόμασταν εμείς, ήμασταν τυχεροί, πετάγονταν πράγματα, υπήρχε πανικός, τσιρίδες, φωνές».
Για το τι ακολούθησε, δε, περιέγραψε ότι «ήταν δύσκολο, καθώς βγήκαμε γιατί είχε σπάσει κάπως η πόρτα και δεν ήταν εύκολη η έξοδος. Απλά υπήρχε ένα κενό και πηδούσαμε κάτω. Είχε πάρει φωτιά ήδη το τρίτο βαγόνι από εκεί βλέπαμε, ήταν στα δύο μέτρα».
Μία εξ αυτών αφορά τις δίδυμες αδερφές που έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα στα Τέμπη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του MEGA, πρόκειται για μία οικογένεια που το 2018 μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι έχασε ακόμα πέντε άτομα από το οικογενειακό περιβάλλον της.
Οι δίδυμες αδερφές βρίσκονταν μαζί με την ξαδέρφη τους στα μπροστινά βαγόνια του τρένου και επέστρεφαν στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζαν. Τα τρία κορίτσια δεν είχαν δώσει κανένα σημείο ζωής από το βράδυ του δυστυχήματος στα Τέμπη.
Οι τρεις ξαδέρφες ήταν κόρες δύο αδελφών από το Καστράκι της Καλαμπάκας και σπούδαζαν στη Θεσσαλονίκη. Όπως όλα δείχνουν, οι τρεις φοιτήτριες βρίσκονταν στα μπροστινά βαγόνια του συρμού που τυλίχθηκαν στις φλόγες.
Οι γονείς τους προσπάθησαν να αναγνωρίσουν κάποιες σορούς, αλλά ήταν αδύνατον και έτσι έδωσαν δείγματα DNA.
Το πρωί σήμερα έγινε γνωστό πως ταυτοποιήθηκαν τα δίδυμα κορίτσια.
Η μοιραία κίνηση για τα τρία κορίτσια
Επιβάτης της αμαξοστοιχίας Intercity 62 περιέγραψε στο μεταξύ τις κινήσεις που έκαναν τα τρία κορίτσια, οι δύο 20χρονες αδελφές και η ξαδέρφη τους, από το Καστράκι Καλαμπάκας, που έχασαν τη ζωή τους στη σύγκρουση τρένων.O 28χρονος Νίκος που καθόταν στο τέταρτο βαγόνι του τρένου είπε στον Alpha ότι «θυμάμαι τα τρία κορίτσια που μπήκαν, άφησαν τις βαλίτσες τους δίπλα σ' εμάς».
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα τρία κορίτσια, η Θώμη και η Χρυσή Πλακιά και η ξαδέρφη τους Αναστασία, είπαν «πάμε στο κυλικείο να κάτσουμε μέχρι να αδειάσει κάτι», γιατί, όπως είπε, δεν είχαν κάπου να κάτσουν.
Όσον αφορά τη στιγμή της σύγκρουσης, ο 28χρονος είπε ότι «δεν υπήρχε φρενάρισμα. Ήταν έντονο και συνεχόμενο το τράνταγμα, ήταν 10-13 δευτερόλεπτα. Είχαν σπάσει και τα γυαλιά από την άλλη μεριά του βαγονιού, όχι από εκεί που καθόμασταν εμείς, ήμασταν τυχεροί, πετάγονταν πράγματα, υπήρχε πανικός, τσιρίδες, φωνές».
Για το τι ακολούθησε, δε, περιέγραψε ότι «ήταν δύσκολο, καθώς βγήκαμε γιατί είχε σπάσει κάπως η πόρτα και δεν ήταν εύκολη η έξοδος. Απλά υπήρχε ένα κενό και πηδούσαμε κάτω. Είχε πάρει φωτιά ήδη το τρίτο βαγόνι από εκεί βλέπαμε, ήταν στα δύο μέτρα».
