Οι ιστορίες των δύο μηχανοδηγών της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας και του ελεγκτή της επιβατικής που συγκρούστηκαν στα Τέμπη, το βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου είναι, όπως όλες των θυμάτων εκείνης της μοιραίας βραδιάς, συγκλονιστικές. Ακόμα περισσότερο, εκείνη του 29χρονου μηχανοδηγού της επιβατικής αμαξοστοιχίας, ο πατέρας του οποίου είναι φυλακισμένος στην Τουρκία. 

Το ρεπορτάζ του Star είναι ενδεικτικό. «Θα είσαι πάντα ο μηχανοδηγός της καρδιάς μου. Σ’ αγαπάω πολύ»: Με λόγια αγάπης η Κατερίνα αποχαιρετά τον Δημήτρη της, τον μηχανοδηγό που της έκλεψε την καρδιά, τον άνθρωπο που ετοιμαζόταν να παντρευτεί. Ήξερε πως η δουλειά του έκρυβε κινδύνους, όμως, ποτέ δεν του έδειχνε το φόβο της, λέει συγκλονισμένη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star.



«Μιλάγαμε όλη την ημέρα λίγο μέσω μηνυμάτων, λίγο μέσω τηλεφωνημάτων. Η τελευταία μας επικοινωνία ήταν στις δέκα και μισή το βράδυ. Εγώ πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου γνώριζα ότι κάποια στιγμή θα γίνει ένα ατύχημα. Ελπίζω μόνο μετά από αυτήν την τραγωδία, ελπίζω η ζωή των μηχανοδηγών όλων των σιδηροδρόμων να αλλάξει από εδώ και πέρα, να γίνουν πράγματα, να αποφευχθούν τέτοιες εικόνες», είπε.



Την Πέμπτη το βράδυ ο πατέρας του Δημήτρη ενημερώθηκε πως ο γιος του ταυτοποιήθηκε. Ήταν μόλις 32 ετών, μηχανολόγος και εργαζόταν ως μηχανοδηγός στην εμπορική αμαξοστοιχία εδώ και έξι χρόνια. Μέχρι τη μοιραία νύχτα που άφησε τα όνειρά του απραγματοποίητα. Τα λόγια του πατέρα του φέρνουν δάκρυα στα μάτια: «Μίλησα, μίλησα, μίλησα δυο φορές το βράδυ μία ώρα και μισή ώρα πριν το ατύχημα μίλησα… Ήταν όλα τέλεια, όπως κάθε φορά. Ήταν όλα τέλεια, δεν προμήνυε τίποτα αυτό το κακό που έγινε. Τα παιδιά δεν τους πέρναγε από το μυαλό ότι θα τα "δολοφονήσει" κάποιος με αυτόν τον τρόπο. Μας έλεγε ότι υπάρχουν διάφορα προβλήματα, αλλά ποτέ ότι υπάρχει θανάσιμος κίνδυνος. Αν είχαμε υποψιαστεί όλοι μας ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο θα τον είχαμε σταματήσει, δεν θα ρισκάραμε ποτέ τη ζωή του».



Ο δεύτερος μηχανοδηγός της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας, Σπύρος Βούλγαρης, 35 χρόνων, πλήρωσε την αγάπη του για τα τρένα. Είχε σπουδάσει πληροφορική. Ήταν μοναχοπαίδι. Το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας πήγε στο χωριό του, το Λιανοκλάδι, με τους γονείς του. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως αυτή ήταν η τελευταία που θα τον έβλεπαν ζωντανό.

Για τον ελεγκτή Γιάννη Τζοβάρα, οι συνάδελφοί του έχουν την  περιμένουν με αγωνία να μάθουν εάν ταυτοποιήθηκε η σορός του. Μήνες είχε να δουλέψει στο δρομολόγιο Αθήνα -Θεσσαλονίκη. Το βράδυ της περασμένης Τρίτης, όμως, η μοίρα θέλησε να κάνει βάρδια στη μοιραία αμαξοστοιχία. Ο Γιάννης Τζοβάρας μετά το τέλος της βάρδιας του μέσα στο τρένο πήγε όπως και οι υπόλοιποι συνοδοί στο πρώτο βαγόνι.





Λίγο μετά το θάνατο του 29χρονου μηχανοδηγού Νίκου Ναλμπάντη, είδε το φως μια ιστορία που μπορεί να κλονίσει. Ο πατέρας του κρατείται σε φυλακές της Τουρκίας, αποφυλακίζεται το Πάσχα και δεν θα καταφέρει να παραστεί στην κηδεία του παιδιού του. Η οικογένεια έκανε έκκληση στο υπουργείο ώστε να επιστρέψει, έστω και αυθημερόν, για την κηδεία.



Ο Νίκος Δένδιας έδωσε εντολή να υποβληθεί το σχετικό αίτημα στα υπ. Εξωτερικών και δικαιοσύνης. Έγιναν όλα τα απαραίτητα βήματα και ο πρόξενος στην Αδριανούπολη συναντήθηκε με τον πατέρα. Πλέον οι συγγενείς περιμένουν την τούρκικη απάντηση.