Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη - Συγκλονίζει η Ελίνα που σώθηκε από θαύμα - «Οι εικόνες παραμένουν καρφωμένες - Δεν ζούμε, απλά επιβιώνουμε»
«Η μυρωδιά έρχεται πολλές φορές ξανά στην επιφάνεια. Οι φωνές και τα ουρλιαχτά στ’ αυτιά. Βουητό. Συνεχίζει ο ίδιος εφιάλτης για εμάς...»
Έχει περάσει μία εβδομάδα από την τραγωδία με το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και οι επιβάτες που επέζησαν αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ό,τι έγινε, ενώ πολλοί εξ αυτών συγκλονίζουν με τις μαρτυρίες τους για όσα έλαβαν χώρα στο σημείο της πολύνεκρης σύγκρουσης.
Η Ελίνα, μία εκ των επιβατών, έγραψε ένα κείμενο στο οποίο αποτυπώνονται τα συναισθήματα όσων επέζησαν από το τρομακτικό δυστύχημα που άφησε πίσω τους 57 νεκρούς.
«Πέρασε μία εβδομάδα. Για μένα είναι σαν να πέρασαν μήνες. Σταμάτησε λίγο απότομα η ζωή μου. Δεν θυμίζει ίδια με πριν», ξεκινά το κείμενο της Ελίνας.
«Η καθημερινότητα δεν είναι ίδια δυστυχώς. Δεν κατάφερα να γυρίσω στη δουλειά, δεν κατάφεραν να κοιμηθώ, δεν κατάφερα να φάω το αγαπημένο μου φαγητό έστω να πάρω τα χάπια μου. Δεν κατάφερα να αγκαλιάσω τους ανθρώπους μου, δεν κατάφεραν να βγω στο μπαλκόνι να δω ότι η ζωή συνεχίζεται, όπως είπαν όλοι. Μάλλον για σας…»
Λες, τουλάχιστον κατάφερα να ζήσω. Εμείς όμως ακόμη δεν ζούμε, απλά επιβιώνουμε. Οι εικόνες παραμένουν στο μυαλό καρφωμένες. Η μυρωδιά έρχεται πολλές φορές ξανά στην επιφάνεια. Οι φωνές και τα ουρλιαχτά στ’ αυτιά. Βουητό. Συνεχίζει ο ίδιος εφιάλτης για εμάς, αλλά δεν τα παρατάς. Όχι για σένα, αλλά γιατί έζησες για να διεκδικήσεις αυτά που έχασαν τα παιδιά που έφυγαν. Να διεκδικήσεις να ζήσεις σε μία χώρα με ασφάλεια. Αστείο; Ευχαριστούμε Ελλάδα», καταλήγει η Ελίνα.
Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε στο MEGA ο πατέρας της, η Ελίνα βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και δεν κατάφερε να βρει κάποιον υπεύθυνο όταν κάλεσε στη Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306.
Η Ελίνα, μία εκ των επιβατών, έγραψε ένα κείμενο στο οποίο αποτυπώνονται τα συναισθήματα όσων επέζησαν από το τρομακτικό δυστύχημα που άφησε πίσω τους 57 νεκρούς.
«Πέρασε μία εβδομάδα. Για μένα είναι σαν να πέρασαν μήνες. Σταμάτησε λίγο απότομα η ζωή μου. Δεν θυμίζει ίδια με πριν», ξεκινά το κείμενο της Ελίνας.
«Η καθημερινότητα δεν είναι ίδια δυστυχώς. Δεν κατάφερα να γυρίσω στη δουλειά, δεν κατάφεραν να κοιμηθώ, δεν κατάφερα να φάω το αγαπημένο μου φαγητό έστω να πάρω τα χάπια μου. Δεν κατάφερα να αγκαλιάσω τους ανθρώπους μου, δεν κατάφεραν να βγω στο μπαλκόνι να δω ότι η ζωή συνεχίζεται, όπως είπαν όλοι. Μάλλον για σας…»
Λες, τουλάχιστον κατάφερα να ζήσω. Εμείς όμως ακόμη δεν ζούμε, απλά επιβιώνουμε. Οι εικόνες παραμένουν στο μυαλό καρφωμένες. Η μυρωδιά έρχεται πολλές φορές ξανά στην επιφάνεια. Οι φωνές και τα ουρλιαχτά στ’ αυτιά. Βουητό. Συνεχίζει ο ίδιος εφιάλτης για εμάς, αλλά δεν τα παρατάς. Όχι για σένα, αλλά γιατί έζησες για να διεκδικήσεις αυτά που έχασαν τα παιδιά που έφυγαν. Να διεκδικήσεις να ζήσεις σε μία χώρα με ασφάλεια. Αστείο; Ευχαριστούμε Ελλάδα», καταλήγει η Ελίνα.
Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε στο MEGA ο πατέρας της, η Ελίνα βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και δεν κατάφερε να βρει κάποιον υπεύθυνο όταν κάλεσε στη Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306.