Η Ελισάβετ ακρωτηριάστηκε όταν παρασύρθηκε από τρένο – Ξαναζεί τον δικό της εφιάλτη μέσα από την τραγωδία των Τεμπών
«Θεωρούν ότι δεν μπορεί να τους αγγίξει τίποτα. Αισθάνομαι αρκετά μικρή απέναντί τους, αλλά αυτό μου δίνει παραπάνω δύναμη...»
Η Ελισάβετ πριν από οκτώ χρόνια, στις 27 Οκτωβρίου 2015, παρασύρθηκε από διερχόμενη αμαξοστοιχία στον σταθμό του Ρουφ, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστεί και στα δύο πόδια.
Σήμερα στέκεται όρθια και αισιόδοξη. Βρέθηκε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα», μοιράστηκε την περιπέτειά της και έστειλε το δικό της μήνυμα.
Όπως θα την ακούσετε να λέει προσπαθούσε να διασχίσει τις γραμμές, όταν παρασύρθηκε από διερχόμενη αμαξοστοιχία. Οι στιγμές που έζησε ήταν εφιαλτικές, ενώ, όπως είπε, δεν υπήρχε κανείς να τη βοηθήσει.
Αμέσως μετά το ατύχημα μου κλέψανε και την τσάντα. Ένιωσα κάποιον να μου λέει κάτι, να με φιλάει στο μέτωπο και αμέσως μετά να μου βγάζει την τσάντα από την πλάτη.
«Όταν ήρθαν να με βάλουν στο ασθενοφόρο, άρχισα να φωνάζω "η τσάντα μου, η τσάντα μου" και εκεί ο αστυνομικός κατάλαβε τι είχε γίνει», είπε η Ελισάβετ.
Οι δυσκολίες της Ελισάβετ μετά το ατύχημα και τον ακρωτηριασμό
Όταν άκουσε ότι θα χάσει και τα δύο της πόδια δε «λύγισε». Μάλιστα, διέψευσε τους γιατρούς και περπάτησε πολύ νωρίτερα από ότι υπολόγιζαν. «Είπα στον γιατρό ότι δε θα κάνω άλλα χειρουργεία και ότι σε πέντε μήνες θα είμαι όρθια. Όντως στο δίμηνο πάνω βγήκα από το νοσοκομείο και στο πεντάμηνο σηκώθηκα».
Η Ελισάβετ πριν το ατύχημα ήταν αρχαιολόγος, όμως πλέον δεν μπορεί να δουλέψει. Τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με το κόσμημα, ενώ την ενδιαφέρει και ο χώρος του θεάτρου. Δε χάνει στιγμή το χαμόγελό της, αν και συναντά συνεχώς εμπόδια.
«Δεν είναι όλα ρόδινα και πασπαλισμένα με χρυσόσκονη. Υπάρχουν και στιγμές που πονάω πολύ, αλλά πολύ σκοτεινές στιγμές συναισθηματικά» λέει…
«Δεν τα βλέπω τα περίεργα βλέμματα. Αυτό που μου αρέσει και διασκεδάζω πολύ είναι όταν έρχονται τα παιδιά και με ρωτάνε. Τους λέω ότι είμαι ρομπότ ή ο Ρόμποκοπ. Πρέπει να μάθουν να έχουν θάρρος τα παιδιά και να ρωτάνε, πώς αλλιώς θα μάθουν;», είπε χαμογελώντας.
Θέλω να πιστεύω ότι για κάποιο λόγο γίνονται όλα... Τον λόγο του ατυχήματος δεν τον έχω βρει ακόμα, αλλά τον ψάχνω.
«Με την τραγωδία των Τεμπών είναι σαν να βλέπω ξανά τη δικογραφία μου»
Η Ελισάβετ τοποθετήθηκε και για το θέμα των ημερών, το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο της ξύπνησε μνήμες από το δικό της ατύχημα.
«Όλες αυτές οι παραλήψεις που έχουν έρθει στο φως με το δυστύχημα στα Τέμπη τις έχω ζήσει, είναι πραγματικότητα. Αυτές τις μέρες είναι σαν να βλέπω τη δικογραφία μου», είπε.
Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα με τον χειρότερο τρόπο. Δεν ήθελα να συμβεί αυτή η τραγωδία.
«Θεωρούν ότι δεν μπορεί να τους αγγίξει τίποτα. Αισθάνομαι αρκετά μικρή απέναντί τους, αλλά αυτό μου δίνει παραπάνω δύναμη... Προσωπικά είχα πολλά θέματα με τη δική μου υπόθεση» πρόσθεσε και επεσήμανε ότι είχαν παραποιηθεί κάποια στοιχεία.
Εδώ και επτάμιση χρόνια η Ελισάβετ προσπαθεί να δικαιωθεί στο δικαστήριο και ο αγώνας της συνεχίζεται.
Σήμερα στέκεται όρθια και αισιόδοξη. Βρέθηκε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα», μοιράστηκε την περιπέτειά της και έστειλε το δικό της μήνυμα.
Όπως θα την ακούσετε να λέει προσπαθούσε να διασχίσει τις γραμμές, όταν παρασύρθηκε από διερχόμενη αμαξοστοιχία. Οι στιγμές που έζησε ήταν εφιαλτικές, ενώ, όπως είπε, δεν υπήρχε κανείς να τη βοηθήσει.
Αμέσως μετά το ατύχημα μου κλέψανε και την τσάντα. Ένιωσα κάποιον να μου λέει κάτι, να με φιλάει στο μέτωπο και αμέσως μετά να μου βγάζει την τσάντα από την πλάτη.
«Όταν ήρθαν να με βάλουν στο ασθενοφόρο, άρχισα να φωνάζω "η τσάντα μου, η τσάντα μου" και εκεί ο αστυνομικός κατάλαβε τι είχε γίνει», είπε η Ελισάβετ.
Οι δυσκολίες της Ελισάβετ μετά το ατύχημα και τον ακρωτηριασμό
Όταν άκουσε ότι θα χάσει και τα δύο της πόδια δε «λύγισε». Μάλιστα, διέψευσε τους γιατρούς και περπάτησε πολύ νωρίτερα από ότι υπολόγιζαν. «Είπα στον γιατρό ότι δε θα κάνω άλλα χειρουργεία και ότι σε πέντε μήνες θα είμαι όρθια. Όντως στο δίμηνο πάνω βγήκα από το νοσοκομείο και στο πεντάμηνο σηκώθηκα».
Η Ελισάβετ πριν το ατύχημα ήταν αρχαιολόγος, όμως πλέον δεν μπορεί να δουλέψει. Τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με το κόσμημα, ενώ την ενδιαφέρει και ο χώρος του θεάτρου. Δε χάνει στιγμή το χαμόγελό της, αν και συναντά συνεχώς εμπόδια.
«Δεν είναι όλα ρόδινα και πασπαλισμένα με χρυσόσκονη. Υπάρχουν και στιγμές που πονάω πολύ, αλλά πολύ σκοτεινές στιγμές συναισθηματικά» λέει…
«Δεν τα βλέπω τα περίεργα βλέμματα. Αυτό που μου αρέσει και διασκεδάζω πολύ είναι όταν έρχονται τα παιδιά και με ρωτάνε. Τους λέω ότι είμαι ρομπότ ή ο Ρόμποκοπ. Πρέπει να μάθουν να έχουν θάρρος τα παιδιά και να ρωτάνε, πώς αλλιώς θα μάθουν;», είπε χαμογελώντας.
Θέλω να πιστεύω ότι για κάποιο λόγο γίνονται όλα... Τον λόγο του ατυχήματος δεν τον έχω βρει ακόμα, αλλά τον ψάχνω.
«Με την τραγωδία των Τεμπών είναι σαν να βλέπω ξανά τη δικογραφία μου»
Η Ελισάβετ τοποθετήθηκε και για το θέμα των ημερών, το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο της ξύπνησε μνήμες από το δικό της ατύχημα.
«Όλες αυτές οι παραλήψεις που έχουν έρθει στο φως με το δυστύχημα στα Τέμπη τις έχω ζήσει, είναι πραγματικότητα. Αυτές τις μέρες είναι σαν να βλέπω τη δικογραφία μου», είπε.
Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα με τον χειρότερο τρόπο. Δεν ήθελα να συμβεί αυτή η τραγωδία.
«Θεωρούν ότι δεν μπορεί να τους αγγίξει τίποτα. Αισθάνομαι αρκετά μικρή απέναντί τους, αλλά αυτό μου δίνει παραπάνω δύναμη... Προσωπικά είχα πολλά θέματα με τη δική μου υπόθεση» πρόσθεσε και επεσήμανε ότι είχαν παραποιηθεί κάποια στοιχεία.
Εδώ και επτάμιση χρόνια η Ελισάβετ προσπαθεί να δικαιωθεί στο δικαστήριο και ο αγώνας της συνεχίζεται.