Το ενδεχόμενο να αντιλήφθηκε ο μηχανοδηγός της επιβατικής αμαξοστοιχίας ότι στην ίδια γραμμή υπάρχει και εμπορική αμαξοστοιχία δεν αποκλείει και ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων της  ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κ. Θωμάς Χαχάμης.
Ο κ. Χαχάμης μίλησε στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Κεντρικό Μαγκαζίνο», με τη δημοσιογράφο Αγγελική Καρδιόλακα, σημειώνοντας ότι «μεταφέρω με επιφύλαξη πως άκουσα ότι ο μηχανοδηγός της επιβατικής αμαξοστοιχίας πήρε τηλέφωνο έναν συνάδελφο στη Θεσσαλονίκη και τον ρώτησε αν είναι στο εμπορικό τρένο.
Αυτό μου μεταφέρανε και αυτό μεταφέρω με επιφύλαξη. Αυτό θα το δουν και οι εμπειρογνώμονες που κάνουν την έρευνα. Εγώ πιστεύω ότι ο συνάδελφος Κουτσούμπας επειδή ήταν πάρα πολύ έμπειρος -δεν θα μάθουμε βέβαια ποτέ αν κατάλαβε ή δεν κατάλαβε–, πιστεύω ότι κατά την πορεία της αμαξοστοιχίας κάτι μπορεί να υποψιάστηκε».

Επίσης, αναφερόμενος στις ευθύνες του σταθμάρχη, ο κ. Χαχάμης τόνισε: «Εδώ πρόκειται περί ανθρώπινου λάθους και ανεπάρκεια του συγκεκριμένου υπαλλήλου, ο οποίος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και στην εργασιακή λαίλαπα γιατί τη Λάρισα τη λέμε το "Καλπάκι του σιδηροδρόμου". Δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει αυτός ο άνθρωπος και αυτό έπρεπε αυτοί που τον εκπαιδεύσανε να το αντιληφθούν. Έπρεπε να έχουν ένα δεύτερο άτομο μαζί του, να είναι ο πρώτος σταθμάρχης ο άλλος και δεύτερος  να είναι αυτός, ώσπου να περάσει ένα χρονικό διάστημα εύλογο για να αποκτήσει την εργασιακή εμπειρία. Δεν είχε εργασιακή εμπειρία, δεν κατάλαβε τι ακριβώς έκανε, γιατί στον πίνακα φαινόταν τα επόμενα 5 λεπτά πού πήγαινε η αμαξοστοιχία, δεν το αντιλήφθηκε, άρα μιλάμε για μια απειρία, μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος δεν μπορούσε να αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβαινε μέσα στον σταθμό του. Ανεπάρκεια δηλαδή».

 Και συμπλήρωσε: «Υπάρχει διαχρονική ευθύνη. Η μαζική έξοδος, η συνταξιοδότηση των συναδέλφων και η μη αντικατάστασή τους ώστε να μπορεί μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να εκπαιδευτεί αυτό το προσωπικό, γι' αυτό και υπήρχε και η ιεραρχία από σταθμάρχης Ε, Γ, Β, Α και λοιπά, όλα αυτά δεν έγιναν, η εγκατάλειψη των σιδηροδρομικών σταθμών.  Δηλαδή αυτή την κρίση της δεκαετίας από το 2010 μέχρι σήμερα την πλήρωσε ο σιδηρόδρομος και μάλιστα πάρα πολύ ακριβά».

Ερωτηθείς αν πιστεύει ότι ο κόσμος θα ξαναεμπιστευτεί τον σιδηρόδρομο, σημείωσε: «Τα μέσα σταθερής τροχιάς είναι τα πιο ασφαλή και βέβαια ο κόσμος θα πρέπει να εμπιστευτεί πάλι τον σιδηρόδρομο και από τη στιγμή που εμείς ως εργαζόμενοι θα συζητήσουμε με την εταιρεία και με το κράτος, μπορούσε να δώσουμε εκείνες τις ασφαλιστικές δικλίδες ώστε τα τρένα να πάνε ασφαλή στον προορισμό τους. Εγώ πιστεύω ότι μπορούμε πάρα πολύ εύκολα, γιατί είναι έτσι η κατάσταση διαμορφωμένη σε ένα σιδηροδρομικό  δίκτυο που προέχει την ασφάλεια».

Ερωτηθείς αν εκτιμά ότι λύνουν το πρόβλημα δύο σταθμάρχες σε κάθε σταθμό, ανέφερε: «Εκεί που χρειάζεται θα είναι δύο, εκεί που χρειάζεται θα είναι τρεις και εκεί που χρειάζεται θα είναι ένας. Δεν χρειάζεται σε κάθε σταθμό να είναι δύο σταθμάρχες, θα δούμε ανάλογα με τον σταθμό, τι κυκλοφορία έχει ο εκάστοτε σταθμός. Για παράδειγμα η Λάρισα μπορεί να χρειάζεται τρεις, τα Παλιοφάρσαλα να χρειάζονται τρεις, ένας άλλος ενδιάμεσος σταθμός θα χρειάζεται έναν, γιατί θα κρατάει τα τρένα μόνο σε απόσταση, άρα δεν μπορουμε να πούμε ότι σε κάθε σταθμό θα έχουμε δύο. Είναι θέμα συζήτησης και ασφάλειας των αμαξοστοιχιών σε ποιον σταθμό θα βάλεις ακριβώς αυτό το προσωπικό το οποίο χρειάζεται».