Ο πρέσβης επί τιμή κ. Δημήτρης Καραϊτίδης μίλησε στα «Παραπολιτικά» 90, 1 και στην εκπομπή «Μπρα ντε φερ» με τους δημοσιογράφους Δημήτρη Τάκη και Χριστίνα Κοραή.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Καραϊτίδης αναφέρθηκε στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας και την αμοιβαία συμφωνία στήριξης των υποψηφιοτήτων των δύο χωρών σε ΟΗΕ και Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό.

Ειδικότερα, δήλωσε: «Μετά τη σφοδρή οξύτητα που χαρακτήριζε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το τραγικό γεγονός των σεισμών δημιούργησε μια άλλη ατμόσφαιρα σε επίπεδο κοινής γνώμης. Η πρόθυμη και πολύ γρήγορη ελληνική βοήθεια προς τους σεισμοπαθείς χαιρετίστηκε από τον τουρκικό Τύπο και από μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινής γνώμης και υπήρξε η απαρχή μιας σαφούς μείωσης της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες. Δεν θα έλεγα ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της διπλωματίας των σεισμών, θα έλεγα ότι ο κ. Ερντογάν, ο οποίος είναι ένας οξύνους πολιτικός και καλός παρατηρητής των διεθνών συνθηκών, κατάλαβε ότι με τις τρομερές καταστροφές των σεισμών δεν ήταν πλέον παραγωγική, προς την εσωτερική του κοινή γνώμη, η καλλιέργεια της έντασης με την Ελλάδα. Σε αυτή την παρατήρηση υπήρχαν και οι ενδείξεις δυσφορίας από αμερικανικής πλευράς και εν μέρει και από πλευράς Ε.Ε. και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα ήταν σκόπιμη η μείωση των τόνων και η πραγματοποίηση κάποιων χειρονομιών καλής θέλησης προς την πλευρά μας».

«Είναι ένα θετικό βήμα το οποίο συμβάλλει στη δημιουργία ενός ηπιότερου κλίματος, που είναι απαραίτητο για να εξομαλυνθούν κάπως οι σχέσεις μας και επιτέλους να κινηθούμε σε ένα πλαίσιο ήπιων τόνων, που θα επιτρέπει και την καλύτερη συνεννόησή μας. Το αν θα υπάρξει όμως συνέχεια εξαρτάται από τις περαιτέρω κινήσεις της τουρκικής πλευράς. Και το λεω αυτό γιατί πολύ συχνά η Τουρκία καταφεύγει σε παλινωδίες, παλινδρομήσεις, σε αλλαγές τόνων, που δεν μας επιτρέπουν να προεξοφλήσουμε από τώρα ως ένα ασφαλές δείγμα ουσιαστικής ή μονιμότερης αλλαγής της πολιτικής της απέναντί μας. Μακάρι να συμβεί. Καλώς προχωρήσαμε στην κίνηση αυτή, χρειάζεται όμως προσοχή στην περαιτέρω διαχείριση της κατάστασης» σημείωσε ακόμα.

Αναφορικά με τις τουρκικές εκλογές, είπε: «Φαίνεται ότι υπάρχει ένα ρεύμα υποστηρικτικό της υποψηφιότητας του Κιλιτσντάρογλου. Μη λησμονούμε όμως ότι στην Τουρκία υπάρχει ένα απολυταρχικό καθεστώς. Ο Ερντογάν, ευρισκόμενος στην εξουσία 20 χρόνια, έχει μεν υποστεί φθορά, αλλά συγχρόνως ελέγχει πλήρως τον κρατικό μηχανισμό και δεν νομίζω ότι θα δίσταζε να καταφύγει, αν παραστεί ανάγκη, και σε ανορθόδοξους τρόπους διαμόρφωσης του εκλογικού αποτελέσματος. Βέβαια, η διαφορά των 10 μονάδων είναι σημαντική. Σε ό,τι αφορά τα δικά μας θέματα, ο Κιλιτσντάρογλου δεν αποτελεί μια ευνοϊκή για εμάς λύση, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα υποστηρίζει μέχρι τώρα στην αντιπολίτευση».

«Η παλινδρόμηση μεταξύ διακηρύξεων και θέσεων χαρακτηρίζει γενικά την πολιτική της Τουρκίας, τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης, γι' αυτό πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί. Καλές οι διακηρύξεις περί ανοίγματος προς την Ευρώπη, περί της ανάγκης βελτίωσης των σχέσεων με την Τουρκία, αυτές τις χαιρετίζουμε, αλλά στην πράξη χρειάζεται προσοχή και επιφυλακτικότητα», ανέφερε επίσης.

Ερωτηθείς αν ισχύει ότι ο Κιλιτσντάρογλου είναι πιο εύκολος και ελεγχόμενος από τη Δύση, απάντησε: «Δεν μπορώ να προβλέψω πόσο ελεγχόμενος θα είναι, αλλά θεωρώ ότι όντως η Δύση τον βλέπει με συμπάθεια ως εναλλακτική λύση στον Ερντογάν. Και αν ακόμα αποδειχτεί συνεργάσιμος με τη Δύση, που είναι πολύ πιθανό, δεσμεύεται από τις θέσεις που επανειλημμένως έχει λάβει στην αντιπολίτευση και που είναι σε τέτοιο βαθμό ακραίες σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που έστω και ελεγχόμενος θα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει τελείως γραμμή».

Αναφερόμενος στο ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τον κ. Πούτιν, σημείωσε: «Ήταν μια ενέργεια που απέβλεπε στην άσκηση ακόμα μεγαλύτερης πίεσης από τη Δύση προς τη Ρωσία και που απομακρύνει ακόμα περισσότερο τις προσπάθειες ή τις σκέψεις μετριασμού της έντασης που έχει προκαλέσει η ουκρανική κρίση, γιατί η ενέργεια αυτή εκλαμβάνεται από τη Ρωσία σαν επιθετική κίνηση και την καθιστά περισσότερο αδιάλλακτη. Οι κύκλοι που ενέπνευσαν και προκάλεσαν την παραπομπή στο ποινικό δικαστήριο είναι κύκλοι που θέλουν μια ταπεινωτική για τη Ρωσία εξέλιξη του ουκρανικού πολέμου. Κάποια συνέχεια νομίζω ότι θα επιχειρηθεί να δοθεί σε αυτό το θέμα, μην περιμένουμε όμως θεαματικές εξελίξεις».