Ανδρέας Ηλιάδης: «Έδινε αγώνα σαν να ήμουν γιος του» - Η συγκλονιστική επιστολή 13χρονου
Όλα όσα αναφέρει ο 13χρονος στην επιστολή του
Μέσω επιστολής προς το τοπικό μέσο της Πάτρας tempo24, ένας 13χρονος, ο Αλέξανδρος Τζανίδης, περιγράφει τη φροντίδα που του είχε παράσχει πριν από 8 χρόνια ο Ανδρέας Ηλιάδης, όταν χρειάστηκε να νοσηλευτεί στη ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου.
Στην επιστολή που απέστειλε ο 13χρονος Αλέξανδρος αναφέρει:
«Με αφορμή την άδικη επίθεση προς το πρόσωπο του Ανδρέα Ηλιάδη από γνωστό δικηγόρο που προβλήθηκε στα κανάλια, παρακαλώ να του μεταφέρετε τα παρακάτω:
Είμαι ο Αλέξανδρος και σαν σήμερα πριν από 8 χρόνια είχα την ατυχία να μπω στη Mονάδα Eντατικής Θεραπείας Παίδων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου αλλά και την τύχη να βρεθεί στον δρόμο μου ένας εξαίρετος ΓΙΑΤΡΟΣ μα πάνω απ’ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Πολυτραυματίας και με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις με παρέλαβε μέσα στη νύχτα και από την πρώτη στιγμή μαζί με την ομάδα του έπεσε πάνω μου για να σωθώ! Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ αυτός έδινε τον δικό του αγώνα σαν να ήμουν ο γιος του… έτσι αντιμετωπίζει κάθε παιδί που αναλαμβάνει… σαν να είναι δικό του παιδί… χωρίς εξαιρέσεις…
Αυτός ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έδινε συνέχεια κουράγιο στους γονείς μου μα πάνω απ’ όλα, όταν λύγιζαν, τους έδινε ΕΛΠΙΔΑ!
Κύριε Ανδρέα Ηλιάδη, θα σου χρωστώ για πάντα ευγνωμοσύνη γιατί επέστρεψες στους γονείς μου ό,τι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους... ΕΜΕΝΑ».
Στην επιστολή που απέστειλε ο 13χρονος Αλέξανδρος αναφέρει:
«Με αφορμή την άδικη επίθεση προς το πρόσωπο του Ανδρέα Ηλιάδη από γνωστό δικηγόρο που προβλήθηκε στα κανάλια, παρακαλώ να του μεταφέρετε τα παρακάτω:
Είμαι ο Αλέξανδρος και σαν σήμερα πριν από 8 χρόνια είχα την ατυχία να μπω στη Mονάδα Eντατικής Θεραπείας Παίδων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου αλλά και την τύχη να βρεθεί στον δρόμο μου ένας εξαίρετος ΓΙΑΤΡΟΣ μα πάνω απ’ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Πολυτραυματίας και με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις με παρέλαβε μέσα στη νύχτα και από την πρώτη στιγμή μαζί με την ομάδα του έπεσε πάνω μου για να σωθώ! Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ αυτός έδινε τον δικό του αγώνα σαν να ήμουν ο γιος του… έτσι αντιμετωπίζει κάθε παιδί που αναλαμβάνει… σαν να είναι δικό του παιδί… χωρίς εξαιρέσεις…
Αυτός ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έδινε συνέχεια κουράγιο στους γονείς μου μα πάνω απ’ όλα, όταν λύγιζαν, τους έδινε ΕΛΠΙΔΑ!
Κύριε Ανδρέα Ηλιάδη, θα σου χρωστώ για πάντα ευγνωμοσύνη γιατί επέστρεψες στους γονείς μου ό,τι πολυτιμότερο έχουν στη ζωή τους... ΕΜΕΝΑ».