Αύξηση των σεξουαλικών εγκλημάτων κατά ανηλίκων: Τι δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛΑΣ και του «Χαμόγελου του Παιδιού» (Infographic)

Ραγδαία αύξηση έχει σηµειωθεί στα σεξουαλικά εγκλήµατα εις βάρος ανήλικων παιδιών τα τελευταία χρόνια και καθηµερινά ολοένα και περισσότερα περιστατικά τέτοιου είδους έρχονται στο φως της δηµοσιότητας. Η υπόθεση του λυράρη από την Κρήτη, η 14χρονη από το ίδρυµα στη Νέα Σµύρνη, που φέρεται να έπεσε θύµα οργανωµένου κυκλώµατος µαστροπείας, και φυσικά η πολύκροτη υπόθεση του Κολωνού, µε το 12χρονο κορίτσι, είναι µονάχα σταγόνες στον ωκεανό της ειδησεογραφίας. Παιδιά που βρίσκονται στην πιο τρυφερή ηλικία γνώρισαν τον απόλυτο εφιάλτη στα χέρια ανθρώπων µε αρρωστηµένες ορέξεις, οι οποίοι τα κακοποίησαν σεξουαλικά, στιγµατίζοντας για πάντα τις αθώες ψυχές τους.

Ο κίνδυνος που κρύβουν τα βιντεοπαιχνίδια µέσω ∆ιαδικτύου και τα social media, τα οποία προσφέρουν ευκαιρία στους παιδεραστές να προσεγγίσουν τα παιδιά

Είναι γεγονός πλέον ότι υπάρχει αριθµητική αύξηση στα σεξουαλικά εγκλήµατα εις βάρος ανηλίκων και αυτό επιβεβαιώνεται και από τα επίσηµα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., τα οποία αποτυπώνουν αυτό το τραγικό φαινόµενο. Συγκεκριµένα, µέσα στο 2021 η Ελληνική Αστυνοµία διαχειρίστηκε 71 υποθέσεις βιασµών ανηλίκων και 10 υποθέσεις µε απόπειρες βιασµού. Συνολικά, µέσα στο ίδιο έτος 84 παιδιά έπεσαν θύµατα των αρρωστηµένων ορέξεων διαφόρων παιδεραστών. Εναν χρόνο αργότερα, ο αριθµός αυτός αυξήθηκε, καθώς η Αστυνοµία κλήθηκε να διαχειριστεί 82 υποθέσεις βιασµού ανηλίκων (µε 86 θύµατα) και 13 υποθέσεις µε απόπειρες βιασµού (µε 15 θύµατα). Συνολικά, µέσα στο 2022, 101 παιδιά έπεσαν θύµατα αδίστακτων παιδεραστών. Αυτό σηµαίνει ότι µέσα σε έναν χρόνο καταγράφηκαν 17 παραπάνω θύµατα.

Για το θέµα αυτό τοποθετήθηκε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο Στέφανος Αλεβίζος, ο ψυχολόγος και συντονιστής της γραµµής SOS 1056 του «Χαµόγελου του Παιδιού», ο οποίος ανέφερε ότι από τις καταγγελίες που έγιναν µέσα στο 2022 και αφορούσαν κακοποίηση παιδιών έχει παρατηρηθεί αύξηση 34,73% σε σχέση µε το 2021. «Μέσα από τη γραµµή 1056 έχουµε καταγράψει µια αύξηση στις αναφορές περιστατικών κακοποίησης και παραµέλησης παιδιού τον τελευταίο χρόνο. Η αύξηση αυτή αποτυπώνεται και στη διαφοροποίηση του καλούντα. Ακόµα, τα τελευταία χρόνια έχουµε µια σηµαντική αύξηση των ανηλίκων που καλούν και ζητούν βοήθεια για την κακοποίηση που βιώνουν. Ετσι, σε συνεργασία µε τις εισαγγελικές και τις αστυνοµικές Αρχές, πραγµατοποιούµε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειµένου να βοηθήσουµε. Οσον αφορά τις αναφορές που δεχθήκαµε µέσα στο 2022 για παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, υπήρξε µια αύξηση της τάξεως του 34,73% σε σχέση µε το 2021», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αλεβίζος. Και συνέχισε: «Εκτός από τις αναφορές που προωθήσαµε στις αρµόδιες Αρχές, πραγµατοποιήσαµε και επιτόπιες παρεµβάσεις. ∆ηλαδή, τα παιδιά που ήταν κακοποιηµένα και µας πήραν τηλέφωνο, σε συνεργασία πάντα µε την Αστυνοµία, αποµακρύνθηκαν εκείνη τη στιγµή από το περιβάλλον κακοποίησης».

Σε ό,τι έχει να κάνει µε τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών, ο κύριος Αλεβίζος ανέφερε ότι είναι πάντα το µικρότερο αναφερόµενο περιστατικό στους ειδικούς του «Χαµόγελου», καθώς το συγκεκριµένο γεγονός καλύπτεται µε πολύ µεγάλη µυστικότητα. «∆ηλαδή, τα περιστατικά που προανέφερα ήταν 2.048 παιδιά στο σύνολό τους. Από αυτά τα παιδιά, τα 54 κακοποιήθηκαν σεξουαλικά», σηµείωσε.

Το περιβάλλον

Ο κ. Αλεβίζος στη συνέχεια αναφέρθηκε και στο περιβάλλον των θυµάτων, τονίζοντας τα εξής: «Από δική µας εµπειρία, και σε αυτό συµφωνεί και η διεθνής βιβλιογραφία, τα παιδιά που θα πέσουν θύµατα σεξουαλικής κακοποίησης θα κακοποιηθούν από άτοµα του στενού οικογενειακού ή κοινωνικού τους περιβάλλοντος. ∆ηλαδή, θα πέσουν θύµατα ενός ανθρώπου που αγαπάνε, σέβονται και εµπιστεύονται. Η κακοποίηση συνήθως γίνεται στο πλαίσιο µιας σχέσης ευθύνης ή εµπιστοσύνης µε το παιδί».

Οπως ανέφερε ο κ. Αλεβίζος, αυτές οι δύο λέξεις (ευθύνη και εµπιστοσύνη) δίνουν πρόσωπο στον θύτη που ασκεί την κακοποίηση του παιδιού. Το παιδί τον αγαπάει, τον εµπιστεύεται και εκεί συµβαίνει το περιστατικό της κακοποίησης. Επιπλέον, ο ειδικός ψυχολόγος του «Χαµόγελου» ανέφερε ότι τις περισσότερες φορές είναι σύνηθες οι θύτες να είναι οι ίδιοι οι γονείς των παιδιών ή οι θετοί γονείς τους (σύντροφοι των γονιών).

Συνήθως, οι καταγγελίες που λαµβάνουν στη γραµµή SOS 1056 γίνονται από το ευρύτερο περιβάλλον του παιδιού, είτε αυτό είναι το φιλικό είτε το κοινωνικό - σχολικό. Κατά τη διάρκεια λειτουργίας της γραµµής 1056, έχει τύχει, σύµφωνα µε τον κύριο Αλεβίζο, να έχουν αντιµετωπίσει περιστατικό στο οποίο υπάρχει οργανωµένη εκπόρνευση ανήλικου παιδιού. «Εχουµε βρεθεί µπροστά σε περιστατικά που αφορούν σεξουαλική εκµετάλλευση παιδιών (traffi cking). Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουµε ενηµερώσει τις Αρχές, οι οποίες έχουν δράσει άµεσα», είπε.

Σχετικά µε το ερώτηµα εάν υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στις οικογένειες στις οποίες τα παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά, ο κ. Αλεβίζος απάντησε αρνητικά. «∆υστυχώς δεν υπάρχει κάποιο µοτίβο για τις οικογένειες των παιδιών αυτών. Η κακοποίηση δεν γνωρίζει ούτε κοινωνική κατάσταση ούτε οικονοµική ούτε µορφωτικό επίπεδο. Μπορεί να συµβεί οπουδήποτε σε οποιοδήποτε σηµείο της χώρας, σε οποιαδήποτε οικογένεια. Το ίδιο ισχύει και για τους θύτες, καθώς µπορεί να είναι άνθρωποι υπεράνω υποψίας και να µην έχουν δώσει ποτέ τους κανένα δικαίωµα», κατέληξε.

Στο μυαλό

Ο γνωστός ψυχίατρος ∆ηµήτρης Σούρας µίλησε στα «Π» για την παιδεραστία και για το τι µπορεί να οδηγεί κάποιον να κακοποιήσει σεξουαλικά ένα παιδί. Επίσης, ξεκαθάρισε ότι αυτοί οι άνθρωποι σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να αντιµετωπίζονται ως ψυχικά ασθενείς και ότι η τιµωρία τους θα πρέπει να είναι σκληρή.

«Ο παιδεραστής είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. ∆εν είναι άρρωστος ψυχιατρικά, είναι διαµορφωµένος έτσι. Η κατάστασή του δεν θεραπεύεται, καθώς η παιδεραστία είναι µια σεξουαλική διαταραχή-διαστροφή. Υπάρχει µέσα του η σεξουαλική, ανώµαλη επιθυµία που δηµιουργείται από τα παιδιά. Συνήθως τα πλησιάζει µε έναν πολύ ωραίο τρόπο και µε πολλή ευγένεια. Στην αρχή παίζει µαζί τους και ποτέ δεν πάει κατευθείαν στο σεξουαλικό κοµµάτι. Πηγαίνει σιγά-σιγά, σαν ένας θηρευτής που πλησιάζει το θήραµά του», ανέφερε χαρακτηριστικά ο έµπειρος ψυχίατρος. Και συνέχισε: «Το θέµα είναι τι κάνουµε εµείς για τα παιδιά. Θα πρέπει να τους µαθαίνουµε κάποια βασικά πράγµατα από µικρή ηλικία, όπως να µη δέχονται πράγµατα και να µην αφήνουν να τα αγγίζουν άγνωστοι. Ξεκινάµε από αυτά τα βασικά, ώστε να τα ενηµερώσουµε. Θα πρέπει να ξέρουν ότι, αν κάποιος τολµήσει και τους κάνει κάτι, αµέσως να πάνε να το πουν στους γονείς».

Επιπλέον, ο κύριος Σούρας αναφέρθηκε και στον κίνδυνο που κρύβουν τα βιντεοπαιχνίδια µέσω ∆ιαδικτύου, τα οποία προσφέρουν ευκαιρία στους παιδεραστές να προσεγγίσουν τα παιδιά, προσποιούµενοι ότι είναι συνοµήλικοί τους. Οπως είπε, «το φαινόµενο είναι µια σύγχρονη µάστιγα, καθώς δεν υπάρχει καµία ενηµέρωση στα σχολεία για το συγκεκριµένο θέµα». «Μεγάλο κίνδυνο επίσης εγκυµονούν τα social media, τα οποία δυστυχώς είναι µέσα στο σπίτι και πολλές φορές οι γονείς δεν έχουν παρακολουθήσει τι ακριβώς βλέπουν σε αυτά τα παιδιά τους», επισήµανε ο κ. Σούρας.

Τέλος, ο έγκριτος ψυχίατρος αναφέρθηκε και στη δικαστική αντιµετώπιση που έχουν όσοι συλλαµβάνονται για παιδεραστία, τονίζοντας ότι υπάρχει µια γενικότερη ατιµωρησία για αυτό το αδίκηµα στην Ελλάδα. «∆εν φοβούνται τον νόµο. Ξέρουν ότι θα είναι γρήγορα ελεύθεροι και, προκειµένου να “απολαύσουν” την πράξη τους, δεν ενδιαφέρονται. Για αυτό και ίσως να παρατηρούµε µια γενικότερη αύξηση στα περιστατικά. Η λύση είναι µία: Πρέπει να υπάρξει κανονική τιµωρία. ∆υστυχώς, δεν υπάρχει σωστός σωφρονισµός στην Ελλάδα µέσω του σωφρονιστικού συστήµατος για τους παιδεραστές. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να κάτσουν για πολλά χρόνια στη φυλακή και, όταν αποφυλακιστούν, µέσω ηλεκτρονικής πλατφόρµας και µε ειδικό βραχιολάκι, να παρακολουθούνται, όπως γίνεται σε πολλά κράτη του εξωτερικού», κατέληξε.

*Δημοσιεύθηκε στα «Παραπολιτικά» στις 14/4/23.