Με τρεμάμενη φωνή από τη συγκίνηση, αλλά και το φορτίο των χρόνων που κουβαλά στην πλάτη, ο 91 ετών σήμερα Θεόδωρος Βαλαχάς, είπε πως «υπήρξα ο μικρότερος κρατούμενος του αιματοβαμμένου στρατοπέδου των Γερμανών Ναζί στην Ελλάδα, του στρατοπέδου Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Στο στρατόπεδο αυτό, υπήρξε ανεξάντλητη πηγή αίματος».

Αμέσως, ο επιζών της ναζιστικής θηριωδίας στη Θεσσαλονίκη «εισέπραξε» μία  αγκαλιά -ως άλλη ένδειξη συγγνώμης- από τον αναπληρωτή γενικό πρόξενο της Γερμανίας στη συμπρωτεύουσα, Κάρστεν Μίλερ (Carsten Müller).

Το σκηνικό αυτό εκτυλίχθηκε, το πρωί της Παρασκευής (09.06.2023), στη διάρκεια της ετήσιας τελετής μνήμης για τους 101 πατριώτες που εκτελέστηκαν από τους Ναζί την περίοδο 1941 – 1944.

Ο κ. Βαλαχάς, την άνοιξη του 1944, σε ηλικία 12 ετών, πέρασε την πύλη του στρατοπέδου Παύλου Μελά, το οποίο οι Γερμανοί το είχαν μετατρέψει σε φυλακή ψυχών.

Σήμερα (σ.σ. 09.06.2023) το πρωί, σε απόσταση λίγων μέτρων από τον χώρο του στρατοπέδου, όπου είναι σε εξέλιξη οι εργασίες για τη μετατροπή του σε Μητροπολιτικό Πάρκο, απηύθυνε χαιρετισμό στην καθιερωμένη τελετή, που πραγματοποιήθηκε στο Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, μπροστά από το δημαρχείο Παύλου Μελά, στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Υποβασταζόμενος, ο ηλικιωμένος, επίτιμος γραμματέας του Παραρτήματος Εθνικής Αντίστασης και απογόνων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος της ΠΕΑΕΑ Χορτιάτη, γύρισε τον χρόνο σχεδόν οκτώ δεκαετίες πίσω. «Στις 6 Ιουνίου 1944 διαπράχθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα των Ναζί.

Με αφορμή μια επίθεση του ΕΛΑΣ στα Τέμπη, πήραν από το στρατόπεδο 101 άτομα και τους εκτέλεσαν στη διασταύρωση του δρόμου προς το Κιλκίς. Στην αρχή, λόγω του μεγάλου αριθμού των ανθρώπων, νομίσαμε ότι τους πάνε στα στρατόπεδα εργασίας στη Γερμανία. Αλίμονο! Γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι πρόκειται για εκτέλεση», ανέφερε.

«Στην αυλή της φυλακής», συνέχισε, «οι μελλοθάνατοι τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο και στρεφόμενοι προς τα καγκελόφραχτα παράθυρα που ήμασταν κρεμασμένοι μας φώναζαν δύο λέξεις που δεν θα ξεχάσω ποτέ:

«Μην μας ξεχνάτε – Εκδικηθείτε για εμάς». Τους θυμόμαστε και απόδειξη είναι η σημερινή εκδήλωση του δήμου Παύλου Μελά, που γίνεται κάθε χρόνο. Εκδίκηση, όμως, δεν πήραμε όση έπρεπε, διότι οι συνεργάτες του εχθρού, οι γερμανοφορεμένοι, με τη βοήθεια των Άγγλων εντάχθηκαν στον τότε «νόμιμο» στρατό και η συντριπτική τους πλειοψηφία γλίτωσε».

Με την ολοκλήρωση της αφήγησης από τον κ. Βαλαχά, ο αναπληρωτής γενικός πρόξενος της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη έσπευσε κοντά του και τον αγκάλιασε σε μια ζεστή ανθρώπινη στιγμή.

«Ως εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης στην Ελλάδα είναι πάντα τιμή μου να είμαι καλεσμένος στην ετήσια τελετή μνήμης. Να θυμόμαστε τι συνέβη πριν από τόσα χρόνια και να μην ξεχνάμε. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε και να μαθαίνουμε από το παρελθόν.

Είναι περίεργο το ότι νιώθω χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα εδώ, γιατί η περίσταση είναι πολύ θλιβερή. Όμως, είμαι χαρούμενος, γιατί επιβεβαιώνονται οι στενοί δεσμοί του ελληνικού και του γερμανικού έθνους», τόνισε από την πλευρά του ο κ. Μίλερ.

Θεσσαλονίκη: «Με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της ελευθερίας»

Ο δήμαρχος Παύλου Μελά, Δημήτρης Δεμουρτζίδης, στάθηκε στις εργασίες ανακατασκευής του εμβληματικού κτιρίου Στρατωνισμού Α2, στον χώρο του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, εκεί όπου θα στεγαστεί το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης.

«Θα είναι ένα σημείο αναφοράς, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές», είπε ο δήμαρχος και πρόσθεσε: «Στο πρόσωπο αυτών των ανθρώπων τιμούμε όλους όσοι με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της ελευθερίας, όσους υπηρέτησαν ιδανικά όπως η πατρίδα, η ελευθερία, η δημοκρατία».

Η συγκινητική τελετή ολοκληρώθηκε με την ανάγνωση των ονομάτων των 101 ατόμων που έχασαν τη ζωή τους στο στρατόπεδο Παύλου Μελά, την κατάθεση στεφάνων, ενώ κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των νεκρών και εψάλη ο Εθνικός Ύμνος από μαθητές.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ