Θλίψει έχει προκαλέσει σε Ελλάδα και Πολωνία η υπόθεση της δολοφονίας της Αναστάζια. Η 27χρονη Πολωνή ήρθε στη χώρα μας για να δουλέψει ως εποχιακή σε ξενοδοχειακή μονάδα και βρέθηκε στραγγαλισμένη μέσα στα ξερόχορτα στις Αλυκές της Κω.

Η άτυχη κοπέλα καταγόταν από το Βρότσλαβ της Πολωνίας. Αν και είχε αποφοιτήσει από μία σχολή κομμωτικής, το όνειρό της από μικρό παιδί ήταν να γίνει μοντέλο.

«Τα όνειρα της αδελφής μου, ήταν να ταξιδεύει, να γίνει μοντέλο. Ήθελε να πάρει τη ζωή στα χέρια της και να τη χαρεί, επειδή ήταν νέα», δήλωσε ο αδελφός της στην εκπομπή «Live News» στο MEGA.

Εδώ και περίπου έναν μήνα είχε μετακομίσει στην Κω και εργαζόταν σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή Μαρμάρι. Όλοι μιλούσαν για ένα κορίτσι καλοσυνάτο και καλοπροαίρετο αλλά και ιδιαίτερα ευκολόπιστο.

 «Ήταν πάρα πολύ φιλική, ίσως υπερβολικά φιλική, γιατί ταξίδευε σε πολλά μέρη. Γνώριζε συνεχώς άτομα πολλών εθνικοτήτων και δεν ένιωθε απειλή» είπε ο αδερφός της.

Τα ταξίδια της Αναστάζια

Αν και έκανε περιστασιακές δουλειές με παρουσιάσεις εκδηλώσεων ή προϊόντων, η 27χρονη Αναστάζια, παρά το νεαρό της ηλικίας της, είχε γυρίσει όλον τον κόσμο. Μαζί με τον σύντροφό της, συνδύαζαν τη δουλειά με τα ταξίδια.

Ενδεικτικά η Αναστάζια είχε ταξιδέψει σε Μιλάνο, Άμστερνταμ, Βαρκελώνη αλλά και Βενεζουέλα, Μονακό και Τενερίφη.

 «Ήταν 10 χρόνια σε σχέση με τον Μιχάλη και 8 χρόνια ταξίδευαν μαζί. Το πρώτο ταξίδι ήταν στην Ολλανδία. όπου εργάζονταν. Το ίδιο και στη Γαλλία, Πορτογαλία, πήγαιναν για δουλειές εκεί και στο τέλος στην Ελλάδα. Στην κόρη μου άρεσε να εργάζεται και να το συνδυάζει με τη διασκέδαση», είπε ο πατέρας της μιλώντας στο MEGA.

Ο νεανικός έρωτας

Στα περισσότερα ταξίδια συνταξιδιώτης ήταν ο 28χρονος σύντροφός της.

 «Τον ξέρω πολύ καλά, είναι τίμιος, σωστός γιατί στα διαλείμματα που ερχόντουσαν από τις δουλειές, έμενε στο σπίτι το πατρικό μαζί μας», είπε ο πατέρας της.

Όπως λένε οι συγγενείς της Αναστάζια, ήταν μαζί από το σχολείο.

 «Ήταν στο σχολείο όταν γνωρίστηκαν. Όταν ταξίδευαν συνδύαζαν τη δουλειά με τη διασκέδαση. Δεν τους άρεσε η μονοτονία στη ζωή», είπε ο αδελφός της.

Αν και αγαπούσε τις φωτογραφίες, τα ταξίδια και τη ζωή, η αδικοχαμένη Αναστάζια είχε πάντα ένα μελαγχολικό βλέμμα. Γελούσε σπάνια, με τους ανθρώπους γύρω της να μιλούν για ένα παιδί κατά βάθος κλειστό που προτιμούσε να μιλά μόνο για τα ευχάριστα και όμορφα πράγματα της ζωής.

Ίσως η παιδική αφέλεια που είχε ήταν εκείνη που κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν, λένε οι συγγενείς της.