Πάνω από οκτώ χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή (1 Μαΐου του 2015) που ο Χρήστος Καριοφύλλας εξαφανίστηκε από το σπίτι και την εναπομείνασα οικογένειά του στο Άργος. Ο 42χρονος -τότε- εντελώς απροειδοποίητα άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Κανείς σε ολόκληρη την περιοχή δεν φαίνεται να ξέρει πραγματικά τι έχει συμβεί. Στο σπίτι, όλα τα προσωπικά του αντικείμενα είναι στη θέση τους. Η μητέρα του ξεκινά τη μάχη προκειμένου να τον εντοπίσει, ωστόσο, καμία προσπάθεια δεν αποφέρει αποτελέσματα. Τα χρόνια πέρασαν και ο 23χρονος γιος του Χρήστου, ο Φώτης Καριοφύλλας, συνεχίζει το έργο της γιαγιάς του, πιο αποφασιστικά και με μεγαλύτερο πείσμα. Το προηγούμενο διάστημα δημοσιεύματα έκαναν λόγο για το γιο που γίνεται ντετέκτιβ προκειμένου να βρει τον πατέρα του. Ο 23χρονος Φώτης μιλά στην «OΝ time» για τις αναζητήσεις του αλλά και τους κινδύνους που κρύβονται σε κάθε στροφή. Την ώρα που ο νεαρός δέχεται μόνο συγχαρητήρια για την επιμονή του και τις προσπάθειές του, αλλά ελάχιστη βοήθεια, η έρευνα της «ON time» φέρνει στην επιφάνεια στοιχεία που «μυρίζουν» κίνδυνο.

Ο Χρήστος Καριοφύλλας ήταν ένας επιτυχημένος εργολάβος στην περιοχή. Όπως αναφέρει ο Φώτης, χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια, ο πατέρας του είχε φτιάξει καλή φήμη και καλή περιουσία. Με ιδιόκτητα σκαφτικά μηχανήματα ήταν ο πρώτος στην πρώτη γραμμή των κατασκευών αλλά και των γεωργικών εργασιών.

«Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος πολύ εργατικός. Δούλευε σε πολλές δουλειές. Έχει αλλάξει πολλά επαγγέλματα. Ήταν καλός σε ό,τι επάγγελμα και αν έκανε. Μα, αυτό που τον είχε κερδίσει και τον έκανε να ξεχωρίσει ήταν οι χωματουργικές εργασίες. Είχε δικά του μηχανήματα και δούλευε τόσο στο Άργος όσο και σε άλλες περιοχές. Είτε σε χωράφια είτε σε οικοδομές» λέει ο Φώτης στην «ON time» και συνεχίζει περιγράφοντας το εργασιακό περιβάλλον του αγνοούμενου.

«Συχνά με έπαιρνε μαζί του στη δουλειά. Μου άρεσε να πηγαίνω μαζί του και να τον βλέπω. Εκείνος είχε πολλά πάρε-δώσε στην τοπική κοινωνία. Είχε καλή φήμη και είχε καταφέρει να βγάλει πολλά χρήματα. Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν ένα πρόβλημα υγείας άρχισε να τον περιορίζει σημαντικά. Δούλευε μόνος του. Δεν είχε ανάγκη ούτε συνέταιρο, ούτε συνεργάτη ή υπάλληλο. Δεν είχε προστριβές στη δουλειά του. Ίσα-ίσα, ήταν πολύ αγαπητός και τα πήγαινε πολύ καλά και με τους εργοδότες του. Τον ζητούσαν σε πολλές δουλειές».

Οι προφητικές συμβουλές


Δύο σημαντικά γεγονότα συγκλόνισαν τον Χρήστο και τον Φώτη Καριοφύλλα. Το 2011, «έχασαν» τον παππού της οικογένειας, ενώ το 2013 απεβίωσε και η μητέρα του νεαρού Φώτη, Άννα. Η οικογένεια ταρακουνήθηκε για τα καλά. «Εκεί ταράχτηκαν και τα μυαλά του πατέρα μου. Για να σου δώσω να καταλάβεις, ο πατέρας μου από τη θλίψη έχασε εντελώς τη διάθεσή του. Η στενοχώρια από τις απώλειες δεν κρυβόταν. Ακόμη και όταν χαμογελούσε, ένιωθες ότι αυτό είναι παροδικό» είπε ο Φώτης, ωστόσο, σημείωσε πως η δική τους σχέση δεν άλλαξε ποτέ.

Ο Χρήστος ήταν ιδιαίτερα στοργικός πατέρας. «Πάντα είχαμε καλές σχέσεις με τον πατέρα μου. Μαζί μου ήταν τρυφερός, στοργικός, προσπαθούσε να μου δίνει συμβουλές για τη ζωή μου, ποτέ δεν άφησε να μου λείψει το παραμικρό» λέει ο Φώτης. Παρά τα χτυπήματα που προσπαθούσε να διαχειριστεί, φέρεται να γνώριζε πως έπρεπε να προστατεύσει και να μεγαλώσει το γιο του. Ωστόσο, σε ανύποπτο χρόνο έδινε κάποιες συμβουλές στο γιο του, σαν να τον ετοίμαζε για κάτι χειρότερο: «Ο πατέρας μου πάντα προσπαθούσε να με προστατεύσει. Μου έλεγε “παιδί μου, πρόσεξε τις επιλογές σου και τις παρέες σου. Να είσαι προσεκτικός και να μένεις μακριά από κακοτοπιές”» είπε ο Φώτης.

Οι έρευνες του Φώτη


Από τη στιγμή που ενηλικιώθηκε, ο Φώτης Καριοφύλλας κυκλοφορεί στην περιοχή του Άργους προσπαθώντας να μάθει τι έχει συμβεί στον πατέρα του. Κατά τη γνώμη του, όσες φορές και αν προσπάθησε να διαπιστώσει σε τι βαθμό έχουν φτάσει οι έρευνες από την πλευρά της αστυνομίας, παρατήρησε αδιαφορία: «Στην αστυνομία έχω πάει πάρα πολλές φορές. Όμως η αστυνομία είναι αδιάφορη για την υπόθεσή μου. Μετά τις πρώτες έρευνες μου λένε ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι και πως δεν ομολογεί κανένας».

Ο Φώτης όμως δεν σταματά εκεί. Προσπαθεί από μόνος του να κάνει τη δική του έρευνα: «Πάω και συναντάω άτομα του περιβάλλοντός του, τους ρωτάω ό,τι μπορούν να θυμηθούν. Από την τελευταία φορά που συναντήθηκαν μέχρι κάτι άλλο που μπορεί να τους προκάλεσε εντύπωση. Εγώ έχω κρατήσει όλα τα μηνύματα και τις συζητήσεις που έχω κάνει. Δυστυχώς, ο πατέρας μου δεν κρατούσε σημειώσεις. Κάποια πράγματα που ίσως θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα. Ακόμη και τα προσωπικά του αντικείμενα έμειναν σπίτι. Δεν είχε τίποτα μαζί του. Κινητά άλλαζε συχνά, όπως και υπολογιστές, όμως δεν τα είχε κρατήσει. Τα είχε δώσει πριν εξαφανιστεί. Δεν έχει πάρει μαζί του κάποιο προσωπικό αντικείμενο. Στο μυαλό μου όλα τα σενάρια είναι πιθανά».

Τα παραπάνω έδωσαν το έναυσμα, ώστε να εμβαθύνει η συζήτηση. Τι μπορεί να κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά που να δίνει στον Φώτη την εντύπωση πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά; Ο ίδιος πιστεύει πως ο πατέρας του μπορεί να έχει χαθεί οριστικά από τα χέρια κάποιου άλλου προσώπου: «Ο πατέρας μου είχε πάρε-δώσε με πολλά άτομα κι επομένως πιστεύω πως ήξερε και πολλά πράγματα. Δεν είναι απίθανο να θέλει κάποιος να του προκαλέσει κακό. Ίσως να ήξερε πράγματα που δεν έπρεπε να μάθει. Ή να είδε πράγματα που δεν θα έπρεπε να δει. Όταν λέω ότι όλα τα σενάρια είναι πιθανά, εννοώ πως μπορεί να τον έχουν απαγάγει ή να τον έχουν σκοτώσει ή να έχει εξαφανιστεί οικειοθελώς για να μην του κάνουν κακό».

Προειδοποιήσεις


Όλοι στο περιβάλλον του Φώτη προσπαθούν να του συμπαρασταθούν, ωστόσο, εκφράζουν και την ανησυχία τους. Μη μπορώντας κανείς να βγάλει άκρη για το τι μπορεί να έχει συμβεί, βάζει στο μυαλό του το χειρότερο δυνατό σενάριο. Γι’ αυτό άπαντες παροτρύνουν τον Φώτη να είναι προσεκτικός και να μην πιέζει καταστάσεις. «Παίρνω ρίσκο που τα βάζω μαζί τους (σ.σ.: αναφέρεται σε αυτούς που πιστεύει πως κρύβονται πίσω από την εξαφάνιση του πατέρα του). Αλλά εγώ δεν θα σταματήσω. Όλοι μου λένε ότι είναι επικίνδυνο. “Θα σε βγάλουν από τη μέση. Πας απέναντι στα συμφέροντά τους” μου λένε. Εγώ όμως το χρωστάω στον πατέρα μου και σε άλλα παιδιά που μπορεί να βιώσουν το ίδιο». Όταν τον ρωτήσαμε αν η αστυνομία τού ζήτησε να μην ψάχνει άλλο, ο Φώτης απάντησε καταφατικά: «Ναι. Αλλά εγώ τους είπα πως θα ψάχνω όσο μπορώ. Θέλω να τον τιμήσω. Ο πατέρας μου είναι κομμάτι του εαυτού μου. Ασχέτως του κινδύνου».

Το Άγιο Όρος και οι συμμορίες


Το τελευταίο διάστημα υπήρξε ανακίνηση της προ οκταετίας εξαφάνισης του Χρήστου Καριοφύλλα. Οι πληροφορίες από το ρεπορτάζ είναι συγκεχυμένες και καταφτάνουν από διάφορες κατευθύνσεις. Μια ανώνυμη πληροφορία έκανε λόγο για προσπάθεια του αγνοούμενου να κρυφτεί στο Άγιο Όρος πριν από μερικούς μήνες. Όταν ρωτήσαμε τον Φώτη γι’ αυτό το σενάριο, είχε γνώση γι’ αυτά που ακούστηκαν, όμως, η έρευνά του κατέληξε σε αδιέξοδο: «Είχα μάθει για μια ανώνυμη καταγγελία που ήθελε τον πατέρα μου να βρίσκεται στο Άγιο Όρος. Θα ήθελα πολύ να την πιστέψω. Άλλωστε, ο πατέρας μου είναι θρήσκος και θεοσεβούμενος. Ωστόσο, εκεί είναι πολύ δύσκολο κανείς να τον βρει. Μου είπαν πως όποιος θέλει να κρυφτεί, πάει εκεί».

Αυτό που ανησυχεί περισσότερο τον Φώτη είναι η μορφολογία του εδάφους στην περιοχή του Αχλαδόκαμπου. Μαρτυρίες ήθελαν τον πατέρα του να βρίσκεται λίγες στιγμές προτού εξαφανιστεί σε αυτό το σημείο, μεταξύ Αρκαδίας και Αργολίδας. Ένα σημείο που έχει σπηλιές και «παγίδες» όπως τις χαρακτηρίζει: «Υπάρχουν και άλλες πιθανότητες... Όπως το να τον έχουν σκοτώσει στον Αχλαδόκαμπο. Απευθύνω έκκληση στους ερευνητές και τους σπηλαιολόγους να ερευνήσουν τις σπηλιές και τα κομμάτια-παγίδες, για να βρεθεί ο πατέρας μου. Έχει κομμάτια δύσβατα, εξ ου και οι παγίδες. Δεν θεωρώ απίθανο να είχε κάποια σύγκρουση σ’ εκείνη την περιοχή και να τον πέταξαν σε κάποιες από αυτές».

Άλλες πηγές, πάντως, μιλούσαν για την παρουσία παραβατικών συμμοριών, τουλάχιστον εκείνη την εποχή στην παράλια περιοχή κοντά στο Άργος, στη Νέα Κίο. Αστυνομικές πηγές αναφέρουν στην «ON time» πως μια συγκεκριμένη περίοδο οι μικροπαραβάσεις στην περιοχή ήταν συνηθισμένες. Η εξαφάνιση ενός ανθρώπου είναι κάτι πολύ σοβαρό και ενδεχομένως να μην ταιριάζει στο προφίλ εκείνων των συμμοριών.


Δημοσιεύτηκε στην «Ontime» του Σαββάτου, 1 Ιουλίου