«Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάµαι το γαλάζιο, ζεστή αγκαλιά στα ψηλά τα βουνά να κοιµάµαι, στο Αιγαίο να δίνω φιλιά».

Εφυγε όπως ήρθε στην εφηµερίδα, πριν από δύο καλοκαίρια, αθόρυβα και ταπεινά. Το «αντίο» στον Αντώνη Χρυσουλάκη, το πρωί της περασµένης Πέµπτης, στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας, από τους δεκάδες φίλους, συγγενείς και συναδέλφους ήταν ατόφιο και ειλικρινές για παντοτινή ανάµνηση.

Ο «Ηλιος θεός», µε τη φωνή του Βασίλη Σκουλά, έστελνε στον ουρανό τον θρήνο για τον γιο, τον συγγενή, τον φίλο, τον ρεπόρτερ, τον άνθρωπο της οικογένειας των «Π» που σε τόσο µικρό διάστηµα κέρδισε την εµπιστοσύνη και την αποδοχή στον δηµοσιογραφικό χώρο.

Αγάπησε και αγαπήθηκε από την εφηµερίδα, το site και το ραδιόφωνο, που του πρόσφεραν τις ευκαιρίες και εκείνος τις αξιοποιούσε, µαθαίνοντας όλο και περισσότερα κάθε φορά και πετυχαίνοντας σπουδαία ρεπορτάζ. Ηταν στη στροφή και ετοιµαζόταν να ανοίξει τα φτερά του ακόµα περισσότερο µε σιγουριά. Μέρα µε τη µέρα έµπαινε πιο δυνατά στη µάχη. Πήγαινε σε αποστολές, στη Λάρισα για το τραγικό δυστύχηµα στο τρένο, στα νησιά του Αιγαίου για τις πολεοδοµικές παραβάσεις, στη Ροδόπη για τους µουσουλµάνους, στις φωτιές, στις πορείες, στα δικαστήρια. Βρέθηκε από τις πρώτες ώρες της 7ης Αυγούστου στις ταραχές της Νέας Φιλαδέλφειας και πηγαινοερχόταν από την Ευελπίδων στη Γενική Αστυνοµική ∆ιεύθυνση (ΓΑ∆Α) τα επόµενα εικοσιτετράωρα καταγράφοντας την επικαιρότητα σχετικά µε τον τραγικό χαµό του Μ. Κατσουρή. Πάντα στις επάλξεις, πολλές φορές «παρήγε» ο ίδιος θεµατολογία στο ελεύθερο ρεπορτάζ και ήταν ικανός στον γραπτό λόγο.

Γεννηµένος στη Νίκαια πριν από 35 χρόνια και µεγαλωµένος στον Αγιο Παντελεήµονα, όπου διέµενε έως το τέλος της ζωής του, ο Αντώνης δούλευε από νεαρή ηλικία σπουδάζοντας παράλληλα στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδηµία Αθηνών. Σερβιτόρος στα γεµάτα ζωή µπαρ του Ψυρρή, υπήρξε ιδιαίτερα δηµοφιλής πριν ασχοληθεί µε τη δηµοσιογραφία. Αλλωστε, δούλευε στον ίδιο δρόµο, στην οδό Μιαούλη, στο πλάι της Ερµού, επί 17 συνεχόµενα έτη, 5 στο πρώτο µαγαζί και 12 στο δεύτερο. Θαµώνες, καταστηµατάρχες, περαστικοί, εργαζόµενοι σε άλλες επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή είχαν πάντα µια «καλησπέρα» για τον Αντώνη.

Ικανός

Οταν, τον περασµένο Μάρτιο, η Αστυνοµία ανακοίνωσε τη σύλληψη δύο υπηκόων Πακιστάν που σχεδίαζαν τροµοκρατική επίθεση στο εβραϊκό εστιατόριο επί της οδού Αισώπου στου Ψυρρή, εκείνος ήταν ο µόνος που «ξετρύπωσε» και ανέδειξε τις διαδροµές που ακολουθούσαν από και προς το µέρος που σκόπευαν να πλήξουν. Και όχι µόνο τις ανέδειξε, αλλά µετέφερε τις πληροφορίες του σε όσους το ζήτησαν.

Πιο πριν, τον Οκτώβριο του 2022, έξω από το κτίριο 10 του Πρωτοδικείου, ενώ περίµενε την απόφαση του ανακριτή για τη µητέρα της 12χρονης από τον Κολωνό, κάποιος µικροκακοποιός επιχείρησε να ανοίξει την τσάντα µιας συναδέλφου για να της πάρει το πορτοφόλι. Τον είδε µε την άκρη του µατιού του, τον χτύπησε στο χέρι και τον άφησε να φύγει, αρνούµενος να δώσει συνέχεια. Ηταν η µέρα που κέρδισε τον σεβασµό όλων.

Σύµφωνα µε την Πυροσβεστική, την Κυριακή 13 Αυγούστου, στις 8 το πρωί, το κέντρο επιχειρήσεων δέχτηκε κλήση για πυρκαγιά στο διαµέρισµα όπου διέµενε στην οδό Αιγέως, κάτω από τον Ι.Ν. του Αγίου Παντελεήµονος. Οταν έφτασαν εκεί οι πυροσβέστες, η φωτιά είχε σβήσει από µόνη της. Ηδη ήταν στο διαµέρισµα οι γονείς του δηµοσιογράφου, οι οποίοι βρίσκονταν σε κατάσταση σοκ. Ο Αντώνης εντοπίστηκε πεσµένος πίσω από την είσοδο του διαµερίσµατος, χωρίς τις αισθήσεις του, ενώ είχε κληθεί και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Με βάση την πρώτη αυτοψία στον χώρο, διαπιστώθηκε ότι η φωτιά ξεκίνησε από την κουζίνα, από µαγειρικό σκεύος, όπου ήταν ανοιχτό το µάτι. Η φωτιά δεν επεκτάθηκε σε άλλα δωµάτια, αλλά υπήρχε πολύ µεγάλη ρύπανση από τους καπνούς, που δεν είχαν έξοδο διαφυγής, καθώς το διαµέρισµα ήταν ερµητικά κλειστό.

«Eφυγε» στα 35 του, παραµονές του ∆εκαπενταύγουστου. Η µητέρα του, η κ. Κατερίνα, ο πατέρας του, ο κ. Χρήστος, ο αδελφός του, η σύντροφος της ζωής του, οι δικοί του, όσοι τον γνώρισαν λιγότερο ή περισσότερο, κοιτάζουν ψηλά κρατώντας τον σφιχτά στις καρδιές τους. Και εµείς εδώ, στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», θα τον θυµόµαστε µε µεγάλη αγάπη, συγκίνηση και σεβασµό, να µας αφηγείται ΠΑΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ τις περιπέτειες του ρεπορτάζ.

«Καλό Παράδεισο, Αντώνη µας».

Γιάννης Κουρτάκης: «Είχε μεράκι κι όνειρα»

Ο εκδότης των «Π», Γιάννης Κουρτάκης, έγραψε για εκείνον: «Ενα από τα καλύτερα παιδιά που είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ. Νέος δηµοσιογράφος που αντιµετώπιζε τη δουλειά µε µεράκι. Είχε όνειρα για τη ζωή και το έλεγε. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο έγινε αναπόσπαστο µέλος της οικογένειας των “Παραπολιτικών”. “Eφυγε” άδικα... Καλό ταξίδι, φίλε».

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 19/8