Μαίρη Χρονοπούλου: “Λύγισε”ο πνευματικός της -“Η Μαίρη έλεγε στους φίλους της αυτά που ήθελε, σ’ εμένα αυτά που δεν ήθελε”
Ο πνευματικός της Μαίρης Χρονοπούλου μίλησε στο «Χαμογέλα και Πάλι!» για την παρουσία, την προσωπικότητά της, και τις τελευταίες της επιθυμίες.
Ο άνθρωπος που φρόντιζε «πνευματικά» και ήταν κοντά στην Μαίρη Χρονοπούλου, εμφανίστηκε καταρρακωμένος και με δάκρυα στα μάτια μίλησε για τη σπουδαία ηθοποιό.
«Έχασα το κοριτσάκι μου. Έχασα τη Μαίρη, τη μάνα μου, την αδερφή μου. Ήμασταν 28 χρόνια αυτοκόλλητοι, μέρα νύχτα μαζί. Το μοναστήρι μας είναι ακριβώς απέναντι από το σπίτι της. Λένε “πέθανε η Μαίρη”. Δεν πέθανε η Μαίρη, ζει. Τη νιώθω κοντά μου, θα μου λείψει. Τα βράδια τα «περνούσαμε μαζί». Με έπαιρνε τηλέφωνο και μιλούσαμε μέχρι το πρωί. Πήγαινα πολλές φορές και την έβλεπα στην Αθήνα. Είχε κάλους φίλους, αλλά έλεγε αυτά που ήθελε. Σε εμένα έλεγε αυτά που δεν ήθελε, αυτή ήταν η διαφορά. Ήταν η οικογένειά μου. Πονάω και στεναχωριέμαι, πιστεύω δε θα το ξεπεράσω. Της έλεγα να μη μένει μόνη της», είπε αρχικά.
«Τέσσερις πριν γίνει το κακό είχε πέσει πάλι. Ήταν παντογνώστης η Μαίρη. Έπεφτε συχνά αλλά δεν είχε πάθει κακό. Το τελικό ήταν την Κυριακή. Ήμουν στο μοναστήρι του Αγίου Κυπριανού στον Βόλο. Της είχα μιλήσει γιατί είχαμε υποστεί καταστροφές από τις πλημμύρες. Μου ζήτησε να δω τις ζημιές και να της πω», συμπλήρωσε ο πατήρ.
«Έχασα το κοριτσάκι μου. Έχασα τη Μαίρη, τη μάνα μου, την αδερφή μου. Ήμασταν 28 χρόνια αυτοκόλλητοι, μέρα νύχτα μαζί. Το μοναστήρι μας είναι ακριβώς απέναντι από το σπίτι της. Λένε “πέθανε η Μαίρη”. Δεν πέθανε η Μαίρη, ζει. Τη νιώθω κοντά μου, θα μου λείψει. Τα βράδια τα «περνούσαμε μαζί». Με έπαιρνε τηλέφωνο και μιλούσαμε μέχρι το πρωί. Πήγαινα πολλές φορές και την έβλεπα στην Αθήνα. Είχε κάλους φίλους, αλλά έλεγε αυτά που ήθελε. Σε εμένα έλεγε αυτά που δεν ήθελε, αυτή ήταν η διαφορά. Ήταν η οικογένειά μου. Πονάω και στεναχωριέμαι, πιστεύω δε θα το ξεπεράσω. Της έλεγα να μη μένει μόνη της», είπε αρχικά.
«Τέσσερις πριν γίνει το κακό είχε πέσει πάλι. Ήταν παντογνώστης η Μαίρη. Έπεφτε συχνά αλλά δεν είχε πάθει κακό. Το τελικό ήταν την Κυριακή. Ήμουν στο μοναστήρι του Αγίου Κυπριανού στον Βόλο. Της είχα μιλήσει γιατί είχαμε υποστεί καταστροφές από τις πλημμύρες. Μου ζήτησε να δω τις ζημιές και να της πω», συμπλήρωσε ο πατήρ.