Η ζωή τους σταµάτησε στις 7 Οκτωβρίου. Την ηµέρα που η «Χαµάς» απήγαγε και έκτοτε κρατά οµήρους τους αγαπηµένους τους ανθρώπους. Από τότε ζουν µε την αγωνία ζωγραφισµένη στα πρόσωπά τους, αγωνία για την τύχη των δικών τους ανθρώπων.

Οι συγγενείς των απαχθέντων έχουν έναν και µόνο στόχο πλέον στη ζωή τους: να φέρουν πίσω τα παιδιά τους, τα αδέρφια τους, τις συζύγους και τους συζύγους τους. Ενωµένοι σαν µια γροθιά, είναι έτοιµοι να κάνουν τα πάντα προκειµένου το µήνυµά τους να ακουστεί σε όλο τον κόσµο.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν να µιλήσουν στους αγαπηµένους τους για περισσότερο από έναν µήνα. ∆εν γνωρίζουν καν αν βρίσκονται στη ζωή.

Κι όµως, µέσα στην απελπισία τους «µάζεψαν τα κοµµάτια τους» και ήρθαν στην Ελλάδα, προκειµένου να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώµη και να πιέσουν για την επιστροφή των οµήρων.

Οι συγγενείς του Εβιατάρ και του Αλµόγκ βρέθηκαν για δύο ηµέρες στη χώρα µας και την περασµένη Κυριακή στάθηκαν όρθιοι στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής εξιστορώντας τις συγκλονιστικές µαρτυρίες τους.

Εκεί είχε στρωθεί και ένα τραπέζι γιορτινό, µε 242 καρέκλες. Μία για κάθε έναν απαχθέντα. Τραγικές φιγούρες οι δύο µητέρες των οποίων τα παιδιά είχαν πάει στο φεστιβάλ νέων που µετατράπηκε σε λουτρό αίµατος.
israilinoi
▶ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΑΧΘΕΝΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ∆ΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ∆ΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Πόλεμος στο Ισραήλ: «Γροθιά» στο στομάχι οι περιγραφές των συγγενών των ομήρων

Η Γκάλια Νταβίντ, µητέρα του Εβιατάρ, κατάφερε µε κόπο να περιγράψει µε σπασµένη φωνή τα όσα βιώνει. «Ο γιος µου πήγε σε ένα πάρτι για την ειρήνη και δεν επέστρεψε. ∆εν υπάρχει τρόπος να σας περιγράψω την αγωνία µου», είπε, ζητώντας βοήθεια για να καταφέρουν να αγκαλιάσουν και πάλι τα παιδιά τους.

«Ο αδελφός µου, που θα γίνει 23 στο τέλος ∆εκεµβρίου, είναι από τους πιο ήρεµους ανθρώπους και πιστεύουµε ότι, ακόµα και αν είναι σε αιχµαλωσία, µπορεί να παραµείνει ήρεµος και να βοηθήσει και άλλους», ανέφερε µε µεγαλύτερη ψυχραιµία ο αδερφός του Εβιατάρ, Ιλάι, περιγράφοντας τι έζησαν εκείνο το µαύρο πρωινό. «Ξυπνήσαµε µε τον ήχο των σειρήνων. Η µητέρα µου έστειλε κατευθείαν µήνυµα στον Εβιατάρ. Υστερα από µία ώρα χάθηκε η επικοινωνία µαζί του, ενώ έξι ώρες αργότερα λάβαµε δύο βίντεο που έστειλε η “Χαµάς”», είπε, σηµειώνοντας πως η ζωή τους από εκείνη τη στιγµή άλλαξε και ζουν µέσα σε έναν εφιάλτη.

Με λυγµούς περιέγραψε το τελευταίο τηλεφώνηµα που δέχθηκε από τον γιο της, Αλµόγκ, και η Ορίτ Μεΐρ. «Μαµά, γίνονται βοµβαρδισµοί. Θα µάθω τι συµβαίνει και θα σε πάρω σε µισή ώρα. Σε αγαπώ». «Αυτά τα λόγια µού είπε ο Αλµόγκ και έκτοτε δεν έχω καµία επικοινωνία µαζί του. Η ζωή µας έχει γίνει ένας εφιάλτης», είπε η Ορίτ και παρακάλεσε τον κόσµο για βοήθεια. Περιέγραψε τον γιο της ως έναν άνθρωπο χαρούµενο, που δεν µπορεί να καθίσει σε καρέκλα για µια ώρα. «∆εν µπορώ να τον φανταστώ σε ένα υπόγειο επί έναν µήνα», ανέφερε η Ορίτ.

Οι οικογένειες των απαχθέντων οργανώθηκαν µέσα σε λίγες ηµέρες, ενώθηκαν και ξεκίνησαν να λειτουργούν ως οµάδα. Θα ταξιδέψουν όπου χρειάζεται, προκειµένου να τα καταφέρουν. Και διατηρούν την αισιοδοξία τους πως στο τέλος θα πετύχουν τον στόχο τους.

Νόαµ Κατς: Πίσω από τους αριθµούς των οµήρων υπάρχουν άνθρωποι. Καθένας από αυτούς έχει οικογένειες και φίλους. Καθένας από αυτούς είναι ένας ολόκληρος κόσµος


«Εγκλήματα πολέμου οι απαγωγές»

Στο περιθώριο της εκδήλωσης µιλήσαµε µε τον πρέσβη του Ισραήλ Νόαµ Κατς, ο οποίος ανέφερε στα «Π»: «Αυτή τη στιγµή βρισκόµαστε σε έναν πόλεµο που µας επέβαλε η “Χαµάς”, µια γενοκτονική, δολοφονική, βάρβαρη τροµοκρατική οργάνωση, σαν τον ISIS, που δολοφόνησε 1.400 Ισραηλινούς και έχει πάρει περισσότερους από 240 οµήρους, µωρά, µητέρες, παιδιά, ηλικιωµένους, γυναίκες και άνδρες. Αυτές οι φρικαλεότητες, οι δολοφονίες και οι απαγωγές αποτελούν αναµφισβήτητα εγκλήµατα πολέµου. Ο αµυντικός µας πόλεµος στοχεύει στην πλήρη εξάρθρωση του τροµοκρατικού κράτους και του τροµοκρατικού στρατού που δηµιούργησε η “Χαµάς” στη Γάζα και στην απελευθέρωση των οµήρων. Πίσω από τους αριθµούς των οµήρων υπάρχουν άνθρωποι. Καθένας από αυτούς έχει οικογένειες και φίλους. Καθένας από αυτούς είναι ένας ολόκληρος κόσµος. Μεταξύ των απαχθέντων συγκαταλέγεται η δρ Σοσάν Χαράν, από το κιµπούτς Μπέερι, µια ακτιβίστρια που ίδρυσε µια οργάνωση για την καταπολέµηση της παγκόσµιας πείνας και πάντα εργαζόταν για την ειρήνη. Εκτός από την απαγωγή της, πολλά από τα µέλη της οικογένειάς της σκοτώθηκαν στην επίθεση της “Χαµάς”.

Σε προσωπικό επίπεδο, ένας από τους απαχθέντες είναι ο Οµρι Σεµτόβ, γιος ενός στενού φίλου µου, που απήχθη από τη “Χαµάς” στο Μουσικό Φεστιβάλ Νόβα για τη νεολαία στο Νότιο Ισραήλ, αφιερωµένο στην ειρήνη. Οι τραγικές ιστορίες είναι αµέτρητες και υπογραµµίζουν το βάθος των εγκληµάτων που διαπράττουν οι τροµοκράτες της “Χαµάς”. Το θέµα των οµήρων δεν είναι µόνο προσωπική υπόθεση των οικογενειών τους. ∆εν είναι µόνο ισραηλινό θέµα. Είναι και διεθνές, καθώς πολλοί από τους απαχθέντες είναι ξένοι πολίτες. Είναι ένα θέµα που θα πρέπει να απασχολήσει όλη την ανθρωπότητα. Κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος πρέπει να συµµετάσχει στην έκκληση για την άµεση και άνευ όρων επιστροφή τους, ανεξαρτήτως θρησκείας, ταυτότητας, πολιτικών πεποιθήσεων, εθνικότητας ή πίστης. Φέρτε τους πίσω τώρα».

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά»