Η συγκινητική ιστορία της Ελεάννας Τσικνιά - Η 6χρονη κόρη της πάλεψε και νίκησε τον καρκίνο
Η κόρη της Ελεάννας Τσικνιά διαγνώστηκε με καρκίνο όταν ήταν 3 ετών
Η Ελεάννα Τσικνιά μίλησε στην εκπομπή «MEGA Καλημέρα» για την περιπέτεια της υγείας της 6χρονης κόρης της, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο.
Ειδικότερα, η Ελεάννα Τσικνιά, μητέρα της «μαχήτριας» Ηρούς, μίλησε για την περιπέτεια της υγείας της κόρης της, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο όταν ήταν 3 ετών.
«Εν μέσω καραντίνας το παιδί βρέθηκε αντιμέτωπο με το πρόβλημα. Ξαφνικά ένα μεσημέρι άρχισε να πονά. Μέσα σε δυο μέρες, από το “μαμά, με πονά η κοιλίτσα μου”, διαγνώστηκε μέσα σε δυο μέρες με καρκίνο και μου είπαν ότι πρέπει να μεταφερθεί από το Παιδιατρικό στο Ογκολογικό. Τα πρώτα δευτερόλεπτα ήταν σαν να έπεσε πάνω μου ένα μαύρο πανί. Θυμάμαι από τη ζωή μου τα πάντα, και τη μικρή λεπτομέρεια. Τους συγκεκριμένους ανθρώπους που μου ανακοίνωσαν ότι οι εξετάσεις έδειξαν ότι υπάρχει ένας όγκος και πρέπει το παιδί να μεταφερθεί στο ογκολογικό τμήμα, δεν τους θυμάμαι. Δεν θυμάμαι καν πόσα άτομα ήταν. Πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου, ήταν στο σπίτι με τη μεγάλη μας κόρη, και της είπα πως δεν ξέρω πότε θα γυρίσουμε σπίτι, να κρατήσει τη μεγάλη μου κόρη, να την προστατεύσει και εγώ και ο μπαμπάς είμαστε εδώ για την Ηρώ. Δεν έχεις χρόνο να το επεξεργαστείς. Γίνονται όλα τόσο απότομα και ξαφνικά δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς, μπαίνεις και “χορεύεις”», είπε αρχικά η μητέρα της 6χρονης.
*Διαβάστε εδώ: Πήλιο: Πτώση 20% στην τουριστική κίνηση των Χριστουγέννων λόγω της κακοκαιρίας Daniel
Όπως περιέγραψε χαρακτηριστικά, «πάρα πολλές φορές λύγισα. Τις πρώτες 25 μέρες που ήμασταν στο νοσοκομείο, το παιδί κοιμόταν και καθόμουν σε μία μπλε πολυθρόνα και έκλαιγα. Ήθελα να τα σπάσω όλα και έλεγα πως δεν ήθελα να είμαι εγώ εδώ με το παιδί. Δεν θέλω να κλαίμε γιατί το παιδάκι, ερχόταν και μου έλεγε "μαμά, είμαι εδώ, θα σου κρατήσω το χέρι και θα κοιμηθούμε αγκαλίτσα". Ήταν χαρά για εκείνη, υπήρχαν και μέρες που πονούσε και δεν ήθελε να πάει στο νοσοκομείο, αλλά μετά έλεγε ότι θα γίνει καλά. Είχε καταλάβει ότι καλώς ή κακώς θα πρέπει να το κάνει. Έβλεπε αποτέλεσμα και γυρνούσε καλύτερη από εκεί».
Όπως αποκάλυψε η Ελεάννα Τσικνιά, «ποτέ, ούτε εγώ ούτε ο σύζυγος δεν κάναμε κακές σκέψεις. Δεν αφήσαμε κανέναν να μας επηρεάσει. Μας έτυχε κακώς, δεν το θέλαμε, αλλά το παιδί δεν πρόκειται να πάθει τίποτα χειρότερο από αυτό που του συμβαίνει τώρα. Αλλά θα κάνουμε τα πάντα. Και το παιδί θα φύγει από εδώ νικήτρια».
«Έχασε τα μαλλάκια της από τις χημειοθεραπείες και αναρωτιόταν γιατί δεν έχει μαλλιά. Υπάρχει και η νεράιδα των μαλλιών που ερχόταν κάθε βράδυ και μας έπαιρνε τούφες από τα μαλλάκια μας. Η Ηρώ ήταν χαρούμενη γιατί η "νεράιδα" της άφηνε και καραμελίτσες και δωράκια για τα μαλλάκια που της έπαιρνε. Ένιωθα κάποιες φορές ότι κάποιος μου έχει πάρει το παιδί και μου έφερε ένα ξένο. Ήταν στιγμές που δεν αναγνώριζα την εικόνα του και το είχα 24 ώρες το 24ωρο πάνω μου, αγκαλιά μου», πρόσθεσε.
«Φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξω εγώ, όχι ότι θα χαθεί το παιδί μου. Είναι η μαμά που πρέπει να αντέχει, που πρέπει να βάλει πίσω τον εαυτό της για άλλη μια φορά και θα βάλει προτεραιότητα το παιδί. Είναι η μαμά που θα πει “ας μην περνάω εγώ καλά, ας πονάω, ας κλαίω κάθε βράδυ, ας είμαι νηστική, και η μητέρα που λέει ότι θα πάνε όλα καλά», υπογράμμισε.
«Ο μπαμπάς είναι στη μέση. Πρέπει να κάνει καλά ένα παιδί, και μία μαμά και σύζυγο. Και να αντιμετωπίσει και το δικό του πρόβλημα. Ο μπαμπάς μας έβαζε τον εγωισμό του πίσω και στήριξε και εμένα και το παιδί. Έτρεξε σε όλα τα γραφειοκρατικά και μας κάλυπτε και συναισθηματικά», ανέφερε η Ελεάννα.
«Εκεί νιώθεις μια ανακούφιση, έχεις μια μέρα σαν γενέθλια, τη γιορτάσαμε σαν γιορτή, με τούρτα. Προσπαθούμε να μην την αγχώσουμε, δεν θέλουμε να μας αρρωστήσει ξανά. Βλέπω 37,5 και μέχρι και πέρυσι μου δημιουργούσε πανικό και ότι πρέπει να καλέσω την ογκολόγο. Ζω ακόμη με αυτό, προσπαθώ να το αποβάλω και είναι δύσκολο. Η Ηρώ θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό, γιατί έβλεπε και άλλα παιδιά εκεί. Θεωρεί ότι ήταν και πιο δυνατή», δήλωσε η κ. Τσικνιά για το πώς ερμήνευσε η Ηρώ την ασθένειά της.
Για την γνωριμία της Ηρούς με τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη, αποκάλυψε πως «λόγω covid δεν την είχα γνωρίσει προσωπικά. Στη φωτογραφία με τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη ήταν μία εκδήλωση η οποία ήταν για την ημέρα της Μητέρας. Προσωπικά δεν την είχα γνωρίσει, έδρασε όμως τη στιγμή προτού έπρεπε να δράσει, ήταν εκεί, σε γεγονότα που συνέβησαν και με ένα τηλέφωνο ζήτησε τον λόγο και είπε “γιατί έγινε αυτό” και τα άλλαξε όλα. Η παρουσία της ήταν φανερή και ας μην τη γνωρίσαμε προσωπικά. Στο νοσοκομείο αυτό νιώθεις άνθρωπος».
Ειδικότερα, η Ελεάννα Τσικνιά, μητέρα της «μαχήτριας» Ηρούς, μίλησε για την περιπέτεια της υγείας της κόρης της, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο όταν ήταν 3 ετών.
«Εν μέσω καραντίνας το παιδί βρέθηκε αντιμέτωπο με το πρόβλημα. Ξαφνικά ένα μεσημέρι άρχισε να πονά. Μέσα σε δυο μέρες, από το “μαμά, με πονά η κοιλίτσα μου”, διαγνώστηκε μέσα σε δυο μέρες με καρκίνο και μου είπαν ότι πρέπει να μεταφερθεί από το Παιδιατρικό στο Ογκολογικό. Τα πρώτα δευτερόλεπτα ήταν σαν να έπεσε πάνω μου ένα μαύρο πανί. Θυμάμαι από τη ζωή μου τα πάντα, και τη μικρή λεπτομέρεια. Τους συγκεκριμένους ανθρώπους που μου ανακοίνωσαν ότι οι εξετάσεις έδειξαν ότι υπάρχει ένας όγκος και πρέπει το παιδί να μεταφερθεί στο ογκολογικό τμήμα, δεν τους θυμάμαι. Δεν θυμάμαι καν πόσα άτομα ήταν. Πήρα τηλέφωνο τη μαμά μου, ήταν στο σπίτι με τη μεγάλη μας κόρη, και της είπα πως δεν ξέρω πότε θα γυρίσουμε σπίτι, να κρατήσει τη μεγάλη μου κόρη, να την προστατεύσει και εγώ και ο μπαμπάς είμαστε εδώ για την Ηρώ. Δεν έχεις χρόνο να το επεξεργαστείς. Γίνονται όλα τόσο απότομα και ξαφνικά δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς, μπαίνεις και “χορεύεις”», είπε αρχικά η μητέρα της 6χρονης.
*Διαβάστε εδώ: Πήλιο: Πτώση 20% στην τουριστική κίνηση των Χριστουγέννων λόγω της κακοκαιρίας Daniel
Όπως περιέγραψε χαρακτηριστικά, «πάρα πολλές φορές λύγισα. Τις πρώτες 25 μέρες που ήμασταν στο νοσοκομείο, το παιδί κοιμόταν και καθόμουν σε μία μπλε πολυθρόνα και έκλαιγα. Ήθελα να τα σπάσω όλα και έλεγα πως δεν ήθελα να είμαι εγώ εδώ με το παιδί. Δεν θέλω να κλαίμε γιατί το παιδάκι, ερχόταν και μου έλεγε "μαμά, είμαι εδώ, θα σου κρατήσω το χέρι και θα κοιμηθούμε αγκαλίτσα". Ήταν χαρά για εκείνη, υπήρχαν και μέρες που πονούσε και δεν ήθελε να πάει στο νοσοκομείο, αλλά μετά έλεγε ότι θα γίνει καλά. Είχε καταλάβει ότι καλώς ή κακώς θα πρέπει να το κάνει. Έβλεπε αποτέλεσμα και γυρνούσε καλύτερη από εκεί».
Όπως αποκάλυψε η Ελεάννα Τσικνιά, «ποτέ, ούτε εγώ ούτε ο σύζυγος δεν κάναμε κακές σκέψεις. Δεν αφήσαμε κανέναν να μας επηρεάσει. Μας έτυχε κακώς, δεν το θέλαμε, αλλά το παιδί δεν πρόκειται να πάθει τίποτα χειρότερο από αυτό που του συμβαίνει τώρα. Αλλά θα κάνουμε τα πάντα. Και το παιδί θα φύγει από εδώ νικήτρια».
«Έχασε τα μαλλάκια της από τις χημειοθεραπείες και αναρωτιόταν γιατί δεν έχει μαλλιά. Υπάρχει και η νεράιδα των μαλλιών που ερχόταν κάθε βράδυ και μας έπαιρνε τούφες από τα μαλλάκια μας. Η Ηρώ ήταν χαρούμενη γιατί η "νεράιδα" της άφηνε και καραμελίτσες και δωράκια για τα μαλλάκια που της έπαιρνε. Ένιωθα κάποιες φορές ότι κάποιος μου έχει πάρει το παιδί και μου έφερε ένα ξένο. Ήταν στιγμές που δεν αναγνώριζα την εικόνα του και το είχα 24 ώρες το 24ωρο πάνω μου, αγκαλιά μου», πρόσθεσε.
"Φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξω εγώ, όχι ότι θα χαθεί το παιδί μου"
«Φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξω εγώ, όχι ότι θα χαθεί το παιδί μου. Είναι η μαμά που πρέπει να αντέχει, που πρέπει να βάλει πίσω τον εαυτό της για άλλη μια φορά και θα βάλει προτεραιότητα το παιδί. Είναι η μαμά που θα πει “ας μην περνάω εγώ καλά, ας πονάω, ας κλαίω κάθε βράδυ, ας είμαι νηστική, και η μητέρα που λέει ότι θα πάνε όλα καλά», υπογράμμισε.«Ο μπαμπάς είναι στη μέση. Πρέπει να κάνει καλά ένα παιδί, και μία μαμά και σύζυγο. Και να αντιμετωπίσει και το δικό του πρόβλημα. Ο μπαμπάς μας έβαζε τον εγωισμό του πίσω και στήριξε και εμένα και το παιδί. Έτρεξε σε όλα τα γραφειοκρατικά και μας κάλυπτε και συναισθηματικά», ανέφερε η Ελεάννα.
